Frans Lefever en Agnes Vanmaele uit de Azaleaweg in Staden vieren begin augustus hun 70ste huwelijksverjaardag. Ze wonen nog zelfstandig en voeren de meeste huishoudelijke taken nog zelf uit. Volgens de jubilarissen is goed met elkaar kunnen praten essentieel voor een goed huwelijk.
Zowel Frans (90) als Agnes (90) zijn rasechte Stadenaars. “Ik liep school op de Koekuit”, herinnert Frans zich. “Na mijn plechtige communie trok ik nog twee jaar naar de Gemeenteschool voor het 7de en 8ste leerjaar. Agnes groeide ‘tegen de platse’ op. Eens van school af ging Frans op zijn veertiende voor het landbouwbedrijf van Michel Dick werken.
Cargillgroep
“Na mijn legerdienst mocht ik er opnieuw aan de slag”, vertelt Frans. “Later ging ik in de maalderij van Michels broer Marcel werken. Daar moest ik – door het stof – om gezondheidsredenen stoppen. Ik trok nadien naar Rumbeke waar ik een job in spinnerij ‘Filatures Carlier’ had.”
“Toen dat bedrijf overkop ging, kon ik bij de firma Debeil in Staden terecht waar onder andere margarine gemaakt werd. Toen Debeil overgenomen werd door Cargill kon ik mee verhuizen naar Vandemoortele in Izegem dat ook deel uitmaakt van de Cargillgroep. Omdat ik dan weer een auto had moeten kopen en al met pensioen kon, besliste ik mijn beroepsloopbaan te beëindigen.”
Ontmoeting bij Miel
Echtgenote Agnes werkte zeven jaar in de visrokerij van Oscar Vergote in Staden en deed ook een tijd de bietencampagne in Frankrijk mee. Na haar huwelijk met Frans werd ze huisvrouw.
De vonk tussen Frans en Agnes sloeg over bij Miel Vanheule. “Die had een café met zaaltje waar zich nu de Bukowski Bar bevindt”, vertelt Frans. “Ik vervulde nog mijn legerdienst toen ik Agnes tijdens het dansen leerde kennen. We zijn na vier jaar getrouwd.”
Drie kinderen in twee jaar
Frans en Agnes gaven elkaar het jawoord op 8 augustus 1953. “Dat vier jaar wachten hebben we na ons huwelijk goed gecompenseerd”, lacht Frans. “We kregen immers drie kinderen op goed twee jaar tijd.”
Frans en Agnes hebben vier kinderen, negen kleinkinderen en tien achterkleinkinderen. Ze wonen sinds vier jaar in een seniorenwoning in de Azaleaweg.
“We hebben vroeger altijd in de Ieperstraat gewoond”, weet Frans. “We hebben onze woning van de hand gedaan na een operatie waardoor het voor Agnes moeilijk werd om nog naar boven te raken. Hier is alles op het gelijkvloers.”
Elk eigen taken
“Ik heb twee nieuwe knieën en een nieuwe schouder en heb ook een beroerte gehad”, pikt Agnes in. “Gelukkig vallen de gevolgen van die beroerte al bij al nog goed mee. Eigenlijk doen we alles nog alleen, op de boodschappen na.”
“Na een val met mijn fiets hebben de kinderen liever niet dat ik nog de boodschappen doe”, verduidelijkt Frans. “Nu zorgt onze dochter voor de inkopen. Verder hebben we elk onze taken. Zo ben ik kok, terwijl Agnes poetst en naait. Ik rij ook nog steeds zelf het gras af.”
Fietsen wandelen
Frans en Agnes hebben tot hun 86ste veel gefietst. “We reden tot 5.000 kilometer per jaar”, weet Agnes. “En niet met een elektrische, maar met een gewone fiets. We trokken er elke dag op uit voor tochtjes van 80 tot 100 kilometer. Nu beperken we ons tot wandelen in de buurt.”
“De basis voor een goed huwelijk is kunnen praten met elkaar”, besluit Frans. “Als er zaken niet uitgesproken worden, dan blijft dat gisten en komt het vroeg of laat toch weer naar boven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
