Wie van veldrijden houdt, mag Marie Maenhout en haar zoon Geert Pyfferoen dankbaar zijn. Zij beloofde hem zo’n vijftig jaar geleden dat zij en haar man ‘in de achtertuin’ een cross zouden organiseren als hij eens een podiumplaats haalde, hij werd in zijn volgende koers meteen derde. Belofte maakt schuld, en daardoor wordt dit jaar voor de 35ste keer de internationale Superprestige cyclocross in Ruddervoorde georganiseerd. “Ik zei nog tegen mijn man: je weet waaraan je begint, maar niet waar het zal eindigen. En kijk waar we nu staan.”
Marie Maenhout is nu 84 en doet het verhaal. Zo’n vijftig jaar geleden reed haar zoon Wim zijn eerste wedstrijden in het veld, maar zijn resultaten waren niet zo best. “Ik beloofde mijn andere zoon, Geert, dat we thuis een cyclocross zouden organiseren als hij op het podium zou staan. De volgende cross was in Beernem, en – ik zie het nog gebeuren – wie eindigde er als derde? Jawel: onze Geert. Hij herinnerde mij aan mijn belofte. Ik moest die houden, hé.”
Geen idee
“We wisten niet hoe we eraan moesten beginnen, hoe we een parcours moesten aanleggen. Maar we hadden wel de plaats: de weide achter de boerderij waarop de cross nog altijd wordt gereden. Gelukkig kregen we hulp van Daniel Vlaeminck: hij had er al een beetje ervaring mee doordat zijn zoon Kris koerste, en hij hielp ons met het uittekenen van het parcours. De dag van de cross was het heel slecht weer, maar – wonder bij wonder – onze Wim stond op het podium als derde.”
In 1988 werd op de weide van de Pyfferoens de eerste B-Cross georganiseerd. Een beetje amateuristisch nog, maar vanaf de eerste editie een volksfeest: “Er kwam zeshonderd man kijken naar de cross op het voetbalveld achter de boerderij”, vertelt Marie. “De kantine was voor de vips, en de garage van Geert en Lena was een café. Alles deden we zelf: de maaltijd voor de vips, ik stond achter de bar, iedereen hielp mee. Als ik nu zie hoe het allemaal gegroeid is, moet ik altijd terugdenken aan de woorden die ik destijds tegen mijn nu overleden man Marcel zei, toen hij de eerste cross organiseerde: ‘Je weet waaraan je begint, maar niet waar het zal eindigen.’ En kijk waar we nu staan.”
Mario De Clercq klaagde eens over de koeienstront. Ik gaf hem een volle emmer cadeau
De 35 jaar cyclocross zijn doorspekt met anekdotes. Veel renners zijn vrienden geworden, al was niet iedereen altijd even tevreden. “Zo weet ik nog dat Mario De Clercq opmerkingen maakte over de koeienstront op het parcours. Ik vond er toen niets beters op dan op de persvoorstelling een emmer koeienstront in te pakken en die in aanwezigheid van de pers te overhandigen aan Mario.”
Van oorsprong is het parcours vlak; alle heuvels zijn kunstmatig. “Zo is de grote heuvel aangelegd met aarde die te veel was bij de bouw van ’t Zwientje. Het was mooie, zware grond. Marcel liet er veel mest door mengen om de grond te verbeteren. Maar tijdens de eerste cross waarin de renners over de berg moesten, was het slecht weer en de regen maakte – samen met de wedstrijden van de jeugd – dat de bovenlaag aarde een beetje wegspoelde, waardoor er nogal veel mest zichtbaar werd. Er kwam protest van de renners, dat ze door de stront moesten rijden, maar het parcours was goedgekeurd en dus moesten ze door de stront de heuvel op”, glimlacht Marie. “Tja, het was nu eenmaal een cross die op een boerderij gereden werd, hé. Ondertussen zijn de koeien wel vervangen door schapen en is er geen probleem meer met koeienvlaaien.”
Straat voor Marcel
De grote heuvel werd nog twee keer verhoogd: een keer met de aarde bij de aanleg van de zandstrook, en een keer met de aanleg van de start- en aankomststrook, de ‘Marcel Pyfferoenstraat’. Als de cross ooit ophoudt te bestaan, moet alles weer in z’n originele staat worden gebracht. Maar eerst maar eens die 35ste editie rijden, om te beginnen. (GST)
Zaterdag 29 oktober, domein Pyfferoen in Sint-Godelieve Ruddervoorde, live op Telenet kanaal 11, Telenet Play Sports en Proximus TV. Organisatie: vzw Wijkcomité Sint-Godelieve.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
