De afgelopen vijf jaar dompelde Frank Amez zich volledig onder in de wondere wereld van de fotografie. Naast landschappen en natuur brengt hij ook steden in beeld, waaronder onze prachtige stad Kortrijk. Frank publiceert zijn foto’s onder de naam “Alstamaris” (lees: als het dat maar is).
“De laatste vijf jaar ben ik intensiever beginnen fotograferen, ik ga ermee slapen en sta ermee op. Ik fotografeer de natuur in mijn gemeente Kuurne en andere landschappen in de regio, maar voor stadsfotografie kom ik graag naar Kortrijk”, vertelt Frank. Onze hobbyfotograaf is niet zo geïnteresseerd in het fotograferen van mensen, het is minder vrijblijvend gezien de privacywetgeving, maar is voor Frank ook te geposeerd.
“Als mensen zien dat ze gefotografeerd worden, gedragen ze zich anders, minder naturel. Dat heb je niet bij natuur of architectuur. Het gebouw staat er, het is aan de fotograaf om samen met de omgeving één geheel te creëren. Dat is niet altijd gemakkelijk, soms lukt het, andere keren niet”, legt hij uit.
Spiegelreflexcamera
Frank volgde geen fotografieopleiding, maar leerde het zichzelf aan via boeken en tijdschriften in de bibliotheek en vervolgens via het internet en YouTube. “Al van kinds af aan was ik geïnteresseerd in de materie. Mijn eerste foto was van mijn schoolvriendje toen ik elf jaar was. Dat was toen nog analoog. Zijn vader had een donkere kamer om de foto af te maken. In mijn gezin hadden we niet de middelen om een camera te kopen of zo’n kamer in te richten”, vertelt Frank.
Pas toen hij trouwde, nam hij het fotograferen opnieuw op met een gewoon cameratoestel. Dat ging initieel niet veel verder dan enkele familiefoto’s.
“Maar toen ik in 2019 mijn eerste spiegelreflexcamera kocht, sloeg de microbe om te fotograferen erg toe. Zeker met het ontdekken van sociale media en de mogelijkheid om andere fotografen te volgen. Je wordt deel van een gemeenschap, je leert van elkaar en probeert nieuwe dingen uit. Zo gaat de bal rollen: een lens erbij, nog een lens en toebehoren, nog een camera en nog wat erbij, enzovoort”, lacht Frank.
“In het begin loop je tienduizend keer met je kop tegen de muur, tot je het onder de knie hebt en dan ga je verder met een volgend aspect binnen fotografie.”
Kleine plekjes
Volgens Frank kennen veel mensen vaak de grote trekpleisters in een stad, maar de kleine pleintjes, straatjes en doodlopende steegjes lopen ze vaak voorbij. Met zijn fotografie probeert hij ook deze locaties eer aan te doen. “Als fotograaf probeer ik mij te distantiëren van de bekende beelden en ga ik op zoek naar andere invalshoeken. Zo heb ik bijvoorbeeld al honderden foto’s genomen van het Begijnhof, maar er zitten geen twee dezelfde in.”
“Het is leuk om in Kortrijk door mijn lens nieuwe zaken te ontdekken. Soms loop ik mijn neus achterna en zie ik wat er op me afkomt en soms heb ik een specifiek idee waarbij ik de nieuwigheden opzoek, zoals bijvoorbeeld de nieuwe Reepbrug. Het gebeurt ook dat ik rondloop en het gewoon niet zie of niet geïnspireerd ben en dan naar huis ga zonder foto”, zegt Frank.
Vergeten hoekjes
Aan de inwoners en de bezoekers van Kortrijk roept hij op om de kleine, vergeten hoekjes en gevels in de stad te ontdekken. Dat betekent durven vragen ergens binnen te mogen kijken. Of heel simpel, gewoon eens naar boven kijken. Er schuilt volgens Frank namelijk veel mooie architectuur in Kortrijk, soms slecht een verdiep verwijderd.
Wat Frank vooral aanspreekt in Kortrijk is het spel tussen licht en water dankzij de Leie en de nieuwe gebouwen en bruggen. Hij zoekt vaak de zonsop- of -ondergang op om de interactie tussen infrastructuur en natuurlijke omgeving vast te leggen.
“Fotograferen is echter meer dan alleen een mooi beeld vastleggen, je komt ook buiten en je ontmoet mensen met dezelfde hobby. Vervolgens ga je dan eens samen op stap en haal je er mooie vriendschappen uit”, vertelt Frank. Hoewel we hem vaker alleen op pad zullen zien dan in groep. Na het fotograferen, bekijkt hij zijn beelden pas de dag erop. Zo kan Frank het even laten bezinken voor hij de selectie start en haalt hij plezier uit het herbeleven van zijn wandeling.
“Aan aspirerende hobbyfotografen geef ik steeds hetzelfde advies: blijf jezelf en probeer niet andere werken te kopiëren gewoon omdat ze aanslaan bij het grotere publiek. Doe je eigen ding en geniet ervan”, besluit Frank.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
