“Het voelt een beetje alsof we op vakantie zijn”: Bert Van Wanseele (62) bottelt binnenkort eerste wijnflessen

Langs de Wakkensesteenweg in Tielt vind je Wijngoed Hoenderveld, het wijndomein van Bert Van Wanseele en zijn echtgenote Hilde Maes. Bert en Hilde vonden in het verbouwen van hun eigen wijnen een nieuwe passie.

Vijf wijndomeinen telt Tielt intussen en daar is Wijngoed Hoenderveld er eentje van. Bert Van Wanseele geniet er van de rust tussen de wijnranken. Binnenkort kan hij zijn eerste flessen gaan bottelen.

Wanneer kregen jullie het idee om een eigen wijngoed te starten?

“Ik ben eigenlijk een landbouwerszoon en dat is ergens toch altijd wat in mij blijven hangen. Tien jaar geleden kregen we dan de kans om het domein te kopen waar wij nu wonen. Intussen had ik toch al een klein beetje voor ogen om iets met wijn te gaan doen. Heel plotseling kreeg ik toen via e-mail een berichtje dat we avondschool konden volgen om wijnbouw te studeren. Ik heb twee jaar in Roeselare die avondlessen gevolgd en daardoor is ook de aanplant ontstaan. We zijn de cursus met 24 gestart, maar dat was de eerste maanden al vrij snel afgezwakt. Na een paar maanden zaten we er nog met 14 man. Dat is dan wel de kern die gebleven is.”

Ben je altijd al een wijnliefhebber geweest?

“Ik heb altijd wel graag wijn geproefd, maar ben er niet bewust mee bezig geweest. Nu is dat natuurlijk wel versterkt en doen we uiteraard wel af en toe een wijnproeverij.”

Hoe begin je dan na die avondlessen met een eigen wijngoed?

“Eerst hebben we grondanalyses laten doen om zeker te zijn dat er de mogelijkheid was om bij ons wijn te verbouwen. Ik heb me laten bijstaan door mensen die daar goed van op de hoogte zijn. Nog steeds laat ik me trouwens begeleiden door een oud-leraar, zeker als het aankomt op de wijn verbouwen. Hij leert me ter plaatse nog dingen aan.”

“Nog een tweetal weken geduld, maar we zijn heel tevreden van de smaak”

“De plant onderhouden op het veld, dat hebben we intussen onder de knie. Als landbouwerszoon heeft me dat ook altijd wat geïnteresseerd. De wijn verbouwen, aanmaken… alles gebeurt bij ons, wij besteden niets uit. De aanplant van de wijngaard is gebeurd in 2021 en vorig jaar hebben wij voor het eerst de pluk gedaan en wijn verbouwd. De wijn zit nog altijd in de cuves (tonnen, red.), nog een tweetal weken geduld.”

Dat betekent dat je nog niet kon proeven?

“Toch wel! (lacht) De wijn is klaar. We hebben rode en witte wijn. Mijn kind, schoon kind, maar we zijn heel tevreden van de smaak. Onze begeleider heeft op de wijnfeesten uit de cuves afgetapt zonder dat ik het wist en de wijn laten proeven door onze vriendenkring. Ook heb ik een sommelier laten proeven en die was heel aangenaam verrast. Mijn lesgever heeft zelf ook een klein wijngaardje en heeft al een paar keer de gouden medaille gehaald voor beste Belgische rode en witte wijn. Het is dus een mens met kennis van zaken.”

Wat bepaalt de smaak van de wijn?

“Vooral de druif, de rassen. We hebben twee rassen rood en twee rassen wit. Die voegen wij dan samen, maar het is dus vooral de plant die de smaak bepaalt. We hebben die rassen ook heel zorgvuldig en bewust gekozen,. Het zijn schimmelresistente planten, zodat we zo weinig mogelijk moeten sproeien. We kunnen de plant gezond houden.”

Hebben jullie het nu niet druk voor iemand met pensioen?

“Ja, toch wel. De snoei doen wij met ons twee en daar zijn we al een week aan bezig. Dan gaan we tijdens de groei nog twee tot drie maal gaan uitdunnen, dat gebeurt allemaal ook manueel. Wij hebben 1.000 ranken staan, we zijn daar dus toch wel heel wat uren per dag mee bezig. We hebben zonet, om de vogels en wespen wat af te weren, netten gespannen. Daar zijn we toch ook een dag mee bezig geweest.”

“Maar mijn vrouw is mee in het verhaal. Als ik thuis kom en ik vind ze niet direct, moet ik in de wijngaard gaan zoeken. Ze is er ook echt van bezeten. Als we op ons wijngoed bezig zijn, is dat voor ons ook echte ontspanning. Het is moeilijk te beschrijven, maar het voelt een beetje alsof we op vakantie zijn.”

Waar komt de naam Hoenderveld vandaan?

“Die hebben wij teruggevonden op stafkaarten, dat is dus de oorspronkelijke naam van het gebied. We hebben dat laten controleren door Stad Tielt en het is er ook bevestigd. Vermoedelijk zal het iets met kippen te maken hebben gehad.”

Zijn er nog dromen?

“Ik hoop over een paar jaar met wat kennissen en vrienden in de wijngaard te zitten en een flesje te kunnen opendoen, eentje van die eerste jaren. We hebben echt wel het plan om er nog lang mee door te gaan, zolang onze gezondheid het toelaat. In wedstrijden of prijzen zijn we niet geïnteresseerd, het is echt onze bedoeling om het allemaal privé te houden. We zien het niet te groot: niet zoveel mogelijk, maar wel zo goed mogelijk. Kwaliteit primeert.”