Een Koerdisch gezin van vijf dat dinsdag de oversteek wilde maken naar Engeland, heeft het niet overleefd, amper enkele kilometers van onze grens. De foto’s van de kleine Artin (1,5), die het niet haalde, zorgden voor een schokgolf. Dokter Stephanie De Maesschalk uit Poperinge sprak vorige week nog in het bos van Puythoek in Grand-Synthe met het gezin van Artin. En Valerie Verkeyn (40), zelf mama van twee kinderen, was dinsdag pilote van de reddingsheli NH-90 die deelnam aan de reddingsoperatie.
Dinsdag, tien uur ‘s morgens. Pilote van de luchtmacht Valerie Verkeyn (40) uit Oostduinkerke heeft een trainingsvlucht gepland samen met haar vijfkoppige crew. Ze willen net opstijgen vanuit de basis in Koksijde wanneer ze verwittigd worden door de Fransen, die dringend bijstand vragen voor een gekapseisd bootje met twintig transmigranten voor de kust van Loon-Plage. “Tien minuten later waren we ter plaatse en zagen we het kleine, gekapseisde bootje liggen. Onvoorstelbaar dat daar meer dan twintig personen op zaten. De Franse kustwacht en marine waren volop mensen uit het water aan het trekken tot in hun reddingsboten. We kregen de opdracht om twee zwaargewonde slachtoffers op te pikken van op een reddingsschip en met hen naar het ziekenhuis te vliegen. Onze medic en duiker maakten zich klaar om zich naar beneden te laten winchen. Plots zagen we echter een drenkeling in het water liggen”, getuigt de pilote.
De crew gooide het roer om. “Na kort overleg besloten we eerst de drenkeling uit zee te halen, een heel ander soort manier van winchen. Eens terug in de heli, startte onze medic met de reanimatie en zetten we koers naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Daarna keerden we meteen terug om nog drenkelingen te gaan zoeken in het water. Onze duiker is nog verschillende keren afgedaald in zee, maar het bleek telkens om een kledingstuk te gaan”, gaat de pilote verder. Op dat moment waren de meeste vluchtelingen uit zee gered. Een volledig gezin van vijf stierf echter bij de ramp. De papa werd door de NH90 naar het ziekenhuis overgebracht maar bezweek aan de verwondingen. Voor de twee kinderen van 5 en 8 kwam alle hulp te laat. Ze werden door duikers gevonden in de cabine van het gekapseisde bootje. Ook de mama is levenloos teruggevonden. Het anderhalf jaar oude kind, Artin, is nog vermist maar de overlevingskans is nihil.
Als je dan de verhalen leest achteraf, is dat slikken. Ik ben zelf moeder van een zoon van 7 en een dochter van 10 – Valerie Verkeyn
De crew van de reddingshelikopter NH-90 is hyperprofessioneel en getraind om de kalmte te bewaren in erg stressvolle situaties. Pas wanneer Valerie Verkeyn en haar crew voet aan de grond zetten, vernamen ze via de media dat twee kinderen gestorven waren. Zelf mogen bemanningsleden nooit over identiteiten van slachtoffer communiceren. “Over die informatie, dat er kinderen gestorven waren, beschikten we nog niet toen we in de lucht zaten. De focus lag volledig op het redden van mensen en zoeken naar overlevenden. Als je dan de verhalen leest achteraf, is dat slikken. Ik ben zelf moeder van een zoon van 7 en een dochter van 10”, aldus Valerie, doorgaans een vrouw met stalen zenuwen die moeilijk van haar melk te brengen is. “Dan pas besef je hoe wanhopig je als mens moet zijn, om samen met je kinderen op een piepklein bootje te kruipen om in Engeland te raken. De temperatuur van het water is amper 13 graden en de overlevingskansen zijn heel klein.”
Guitige Artin
Dokter Stephanie De Maesschalk uit Poperinge ontmoette het gezin van Artin vorige week nog in een Noord-Frans vluchtelingenkamp toen ze hulp ging bieden. Ze is er kapot van. “Artin speelde vorige week zaterdag in zijn te grote rubberen botjes in het bos van Puythouck in de modder. Zijn ouders, broertje en zus waren samen met hem onderweg naar Engeland. Puythouck was de laatste tussenstop. We luisterden naar hun verhaal, maar werden afgeleid door de guitige toeren van Artin op de paadjes in het bos. Het verhaal is hier al zo vaak verteld. Koerdistan, Italië, Duinkerke en dan, inshallah, UK.”
“We vroegen wat ze nodig hadden. Schoenen, kousen, wat fruit. Artin speelde in zijn reddingsvestje. Toen ze naar mijn auto kwamen op de parking, was Artin niet van de auto weg te slaan. Wat een belevenis: een auto waar je in kon klimmen, en er weer uit, en terug erin. Zijn zus, helemaal in roze outfit, stond erbij met de blik van een kind dat al te veel gezien heeft. Artin bracht pret. En hoop. Vorige nacht is Artin verdronken, ergens in het kleine stukje zee tussen Loon-Plage en Engeland. We zijn er allemaal kapot van”, getuigt Stephanie De Maesschalck.
Het nieuws kwam ook hard aan bij Bruno Libbrecht uit Westouter en de andere vrijwilligers van ‘Allemaal Mensen’. Over zijn ontmoeting met Artin kan je hier alles lezen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier