Greet (60) is de Krak van Oostrozebeke: “Mijn engagement kreeg ik met de paplepel mee”
Nagenoeg elke Oostrozebekenaar kent Greet Desmet (60) bij naam, maar ook heel velen persoonlijk wegens het vele vrijwilligerswerk dat zij met enorme toewijding blijft doen niettegenstaande haar fysieke handicap.
Greet Desmet
Privé
Greet Desmet (60) woont in de Gentstraat in Oostrozebeke, samen met haar moeder Hilda (88) en haar broer Geert (58).
Loopbaan
Zij is gepensioneerde ambtenaar van de gemeenten Oostrozebeke en Dentergem, waar zij werkte op de dienst bevolking.
Vrije tijd
Haar grootste hobby is zingen in het koor Cantiamo Dentergem. Zij is ook vurig supporter van Zulte Waregem, waarvoor zij een abonnement heeft. Daarnaast schildert ze ook aquarellen. Zij is bovendien een grote dierenvriend, kat Bolle is het troeteldier van het gezin.
Greet Desmet is een geboren en getogen Ginstenaar. “Na de lagere school op de Ginste volgde ik een opleiding ‘kantoor’ aan het Sint-Lutgardisinstituut in Beernem. Ik kon onmiddellijk aan de slag op het gemeentehuis, maar ondertussen volgde ik nog drie jaar bestuursrecht. Ik werkte in totaal 31 jaar bij de administratie van de gemeente, waar ik vooral de dienst burgerzaken behartigde. Op 1 maart 2014 werd ik op vervroegd pensioen gesteld maar vanaf 1 april 2016 kon ik weer deeltijds aan de slag in de gemeente Dentergem, waar ik na een zware operatie eind 2023 ben gestopt. Al bij al een schitterende loopbaan met veel sociaal contact en goede collega’s”, vertelt ze.
Greet is op de gemeente de koningin van het vrijwilligerswerk. “Het vrijwilligerswerk werd ons met de paplepel meegegeven. Vader Daniël en moeder Hilda gaven zeker het goede voorbeeld. “Vrijwilligerswerk was bij ons een evidentie. Voor mij is het allemaal begonnen met mijn engagement bij Chiro de Ginste. Op 18-jarige leeftijd trok ik mee op kamp als kookouder en het jaar daarop maakte ik al deel uit van de leiding bij de meisjeschiro. Van mijn 18 tot mijn 25 jaar was ik leidster, waarvan drie jaar hoofdleidster. Dat waren schitterende jaren waar ik heel veel contacten aan heb overgehouden.”
Toegankelijkheid
Daar bleef het echter niet bij. “Vanuit de parochieleiding werd ik gevraagd om te helpen bij de opleiding van de vormelingen als catechiste. Dat doe ik intussen al 35 jaar. Maar mijn inzet voor het parochiaal gebeuren bleef daar niet bij. Ik werd gevraagd om lid te worden van de parochieraad St.-Jozef. Later werd ik bestuurslid van de pastorale eenheid St.-Franciscus. Zo verzorg ik de powerpoints voor de misvieringen van de school en de kerk. Intussen hebben ze mij ook gevonden om secretaris te zijn van de vzw Ginstegrot. Sinds 2015 is de Ginstegrot Erfgoed en daarvoor verzorg ik de administratie. Vergeet niet dat de Ginstegrot een groot bedevaartsoord is geworden met in de maand mei heel veel busbezoeken. In 2000 heb ik samen met Kathleen Vanluchene en Petra Gryp ook nog de ‘Vrouwenkring van de Ginste’ opgestart”, gaat Greet voort.
“Omdat ik zelf moet leven met een fysieke handicap weet ik maar al te goed wat het betekent om niet overal binnen te geraken. Ik was gedurende één legislatuur gemeenteraadslid en tijdens dat mandaat was mijn grootste aandachtspunt de toegankelijkheid van openbare gebouwen en winkels voor senioren en mindervaliden. Tot vandaag blijf ik daarvoor ijveren. In september heb ik naar aanleiding van mijn zestigste verjaardag een wandel- en fietstocht georganiseerd om het onderzoek naar de spierziekte CMT dat gevoerd wordt door professor Kristl Claeys aan de UZ Leuven te ondersteunen. Na afloop konden we de professor een cheque van 6.300 euro overhandigen. Daar ben ik heel trots op. Intussen ben ik thuis samen met mijn broer Geert een beetje de mantelzorger van moeder Hilda.”
“Mijn grootste voldoening is te mogen opgroeien, thuiskomen en uitblazen in een veilig nest. De familie is voor mij heilig. Samen met mijn 88-jarige moeder Hilda, broer Geert en onze kat Bolle, die ook al 17 jaar is, kom ik na iedere uitstap graag weer thuis. Op de verre Ginste liggen mijn roots en daar wil ik niet meer weg.”
Welke job heb je het liefst gedaan in je leven?“Ik heb altijd gewerkt bij de administratie op de gemeente en het onderdeel dat ik het liefst deed was burgerzaken. Elke dag had ik contact met vertrouwde en nieuwe inwoners en probeerde ik hun problemen op te lossen. Dat was een prachtige job die me elke dag heel veel voldoening schonk.”
Heb je ook te maken gehad met een groot gemis in je leven?“Onze familie is niet gespaard gebleven van tegenslag. De vroege dood van mijn vader Daniël heeft diepe sporen nagelaten. Hij is overleden op 52-jarige leeftijd aan een hartaderbreuk en het spreekt voor zich dat dit een mokerslag was voor ons gezin. Ik denk nog heel vaak terug aan hem.”
Proficiat aan alle Kraks 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier