Eindelijk heeft woonzorgcentrum Ter Linden in Veurne weer een algemeen directeur met Wim Meirlevede (53) uit Ieper. Als geen ander beseft Wim dat zo’n taak in de zorgsector een bijzondere uitdaging is. Hij heeft echter alle waters in die sector doorzwommen en kent alle heikele kwesties. Met een creatieve aanpak en een langetermijnvisie is Wim vastberaden om hier positieve veranderingen te realiseren.
Nadat Wim Meirlevede zijn diploma gegradueerd ziekenhuisverpleegkundige en gelicentieerd verpleegkundige had behaald, trok hij naar Leuven waar hij zijn masteropleiding medisch-sociale wetenschappen en statistiek met succes afrondde. Hij werkte een aantal jaren als verantwoordelijke voor de klinisch-verpleegkundige patiëntzorg in een privékliniek gastro-enterologie, en ging daarna aan de slag als wetenschappelijk datamanager in UZ Gasthuisberg Leuven.
Hij was ook een tijd actief als diensthoofd van de Studiedienst Wit-Gele Kruis en als stagebegeleider van bachelor-studenten verpleegkunde. Bij Agfa-Gevaert rolde hij de Agfa Healthcare Business Consultancy in Europa alsook wereldwijd uit, en in AZ Sint-Jan Brugge-Oostende zette hij zich vier jaar in als verpleegkundige en paramedisch directeur. Bij e-BO Enterprises in Ieper bewees hij zijn leiderschapskwaliteiten als Executive Manager. Het is duidelijk dat Wim van alle markten thuis is, wat hem zeker van pas zal komen in zijn nieuwe functie.
Uitstraling
“Het probleem in de gezondheidszorg is dat er te weinig beheergericht wordt gekeken”, meent Wim. “In mijn functie is het belangrijk dat je de cultuur van het bedrijf leert kennen, maar ook de leiderschapsstijl en de organisatie en dat je daarmee leert omgaan. De ziekte van de moderne tijd is depressie, burn-out… omdat mensen niet worden betrokken bij beslissingen, wat veroorzaakt wordt door de strategie grootbrengen door klein te houden.”
“Leidinggeven doe je door zelf het voorbeeld te geven”
“De huidige situatie is enerzijds het mooie, dienstverlenende aspect, maar anderzijds het feit dat je flexibiliteit verliest door het tekort aan personeel en financiële middelen van de overheid. We hebben multidisciplinaire beroepen nodig, maar het zijn dan ook knelpuntberoepen die je moeilijk kunt invullen. Om dat probleem aan te pakken, moeten we inzetten op meer aantrekkelijkheid en uitstraling van het beroep. Leidinggeven doe je echter niet vanuit een ivoren toren, maar door zelf het voorbeeld te geven.”
‘Seniorencity’
Wim vindt het ook belangrijk om een plan op lange termijn uit te stippelen. “Ik ga uit van het standpunt: wat als ik straks ouder word en in een woonzorgcentrum beland? We zien nu al dat we rekening moeten houden met een verandering in het profiel van onze bewoners, want zo neemt onder meer dementie toe, en worden we ook meer geconfronteerd met jong-demente bewoners.”
“Ook op gebied van infrastructuur is er werk aan de winkel: we zullen onze gesloten afdelingen moeten aanpassen, we zullen moeten samenwerken met andere lokale besturen, want de middelen zullen schaars blijven. Ook de middelen van de (toekomstige) bewoners: onze portefeuille van spaarzaamheid wordt kleiner! Door mijn werkervaring in het buitenland heb ik mooie concepten gezien, zoals een seniorencity met leefgroepen van 10 à 15 mensen, aangepaste restaurants, shoppingmogelijkheden… Maar dat is misschien een verre toekomstdroom!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
