Dagzorg DIMA geniet van zee van ruimte in nieuwbouw

De DIMA-bewoners tijdens de gymles, Nathalie (rechts) en Jasniem (links) beiden met mondmasker. (foto Luc)
Redactie KW

In november 2019, op 5 en 6 om precies te zijn, vond er in Meulebeke een ware volksverhuizing plaats. Alle bewoners van het woonzorgcentrum Sint-Vincentius en Ter Deeve en ook de bewoners van Brevis verhuisden naar de nieuwbouw in de Karel van Manderstraat.

Een gigantische onderneming die dan ook minutieus werd voorbereid en met succes werd uitgevoerd. Wie eveneens van stek veranderde, waren de gebruikers van het dagverzorgingscentrum DIMA, DIMA staat voor ‘ondersteunende dienst aan mantelzorgers’. Het centrum biedt overdag hulp en ondersteuning aan 65-plussers die met enige hulp nog thuis wonen.

DIMA zag in Meulebeke het levenslicht op 2 januari 2014. Initiatiefneemster was de uit Lichtervelde afkomstige Nathalie De Muynck (46). Ze volgde een graduaatsopleiding orthopedagogie in Kortrijk en kon na haar studies voor zes jaar aan de slag in ’t Pandje in Izegem. Nathalie: “Op 1 september 1999 ben ik dan aangekomen in het wzc Sint-Vincentius in Meulebeke. Omstreeks 2010 was er sprake van dat de overheid per gemeente een verdeling zou doorvoeren van dagcentra mits inschrijving voor een bepaalde datum. De directie was op de hoogte van mijn verlangen om met een dagcentrum van start te gaan en ondersteunde dan ook volledig het project. Op 2 januari 2014 werd DIMA Sint-Vincentius een realiteit.”

“We hadden toen een maximumcapaciteit van 10 personen per dag. We konden van start in de kineruimte van het wzc. Hier kon ik me echt ten volle ontplooien. Het contact met oudere mensen en de respons die je krijgt op de activiteiten vormden een ware stimulans en ze gaven een drive om steeds verder te doen. Met de verhuizing in 2019 kregen we in de nieuwbouw een ware zee van ruimte. We kunnen nu 16 personen per dag ontvangen van 8.30 tot 16.30 uur. Om een vlotte werking te verzekeren, kan ik nu een beroep doen op een nieuwe collega, Jasmien Espeel. Onze gasten zijn vooral mensen die nood hebben aan sociaal contact, alleenstaanden of personen die hier een dag doorbrengen ter ontlasting van de mantelzorger. Hopelijk kunnen we volgend jaar weer samenwerken met de bewoners van Brevis en het wzc. We kijken hoopvol uit naar de normale toestand maar blijven ons ondertussen inzetten, net als al onze collega’s, voor onze bezoekers.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier