‘Georges de beenhouwer’ is 80 maar maakt nog steeds eigen charcuterie
Vraag in De Panne naar Georges Vandenbroucke en sommige mensen zullen hun schouders ophalen. Maar vraag naar ‘Georges de beenhouwer’ en wees maar zeker dat iedereen met een glimlach over deze bekende Pannenaar zal vertellen.
Georges is een gerespecteerd en graaggezien figuur in de badplaats dankzij zijn jovialiteit en de fratsen die hij indertijd uithaalde. Hij had jarenlang een beenhouwerij in de Zeelaan en is al meer dan een halve eeuw lid van het Koninklijke Feestcomité Panne Centrum. Nu woont hij met zijn echtgenote Georgette Gryson, met wie hij al 60 jaar lief en leed deelt, in de achtertuin van de Houtsaegerduinen.
80 jaar is hij ondertussen geworden, maar je zou hem jonger schatten. “Wij hebben veel gewerkt, maar ook veel gelachen en genoten van alles en zo’n dingen houden je jong” zegt Georges, “Wij wonen op een prachtige locatie vlak bij de Houtsaegerduinen en kunnen enorm genieten van een wandeling, wat wil je nog meer.”
Georges is afkomstig van het dorpje Madonna in Langemark en Georgette komt uit Poelkapelle, ze hebben twee dochters, Patricia en Marina en vier kleinkinderen. In 1960 belandden zij toevallig in De Panne en ze zijn er blijven plakken. “Ik was afgestudeerd als beenhouwer en we zijn een beenhouwerij begonnen in de Zeelaan. Ik heb mijn job altijd met heel veel liefde gedaan en dat straal je uit naar de mensen. Als handelaar moet je ook kunnen klappen met je klanten, dat hebben de mensen graag en zowel ikzelf als mijn echtgenote hebben altijd tijd gemaakt voor de klanten die over de vloer kwamen. Weet je dat ik nu nog altijd, voor onszelf dan, mijn eigen charcuterie maak? En vraag maar eens aan de kinderen en kleinkinderen wie de beste charcuterie heeft!” lacht Georges.
Veel onderscheidingen
Varkenskoers
Een van de toppers van toen was de varkenskoers. “Dat was in de jaren 80, de varkens liepen tussen de verkeerslichten en de Lindenlaan in de Zeelaan en ze hadden allemaal een naam van volksfiguren uit De Panne. We organiseerden een pronostiek en de mensen konden voor 20 frank op hun favoriet stemmen. En dan was er ook nog de eierenworp, ook dat was iedere keer een billenkletser want er moest geworpen worden met verse eieren. Dat waren nogal tijden, om nooit meer te vergeten”, lacht Georges.
Maar er waren ook meer serieuze dingen zoals de zangwedstrijd en ieder jaar wordt tot op heden nog een optreden georganiseerd voor de bewoners van het woon-zorgcentrum Sint-Bernardus. Ook Georges en Georgette hopen dat de hele coronapandemie vlug tot het verleden behoort. “Wij gaan wel eens wandelen of naar de markt in De Panne, maar het is niet zoals vroeger. Je durft bijna met niemand praten. We missen ook de leuke familieaangelegenheden en vooral ook eens goed uit gaan eten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier