Na een half jaar sluiting als gevolg van een brandje door omgevallen kaarsen is het ‘kapelletje van Wijnendale’, zoals het in de volksmond genoemd wordt, weer open. De vele mensen die er geregeld langskomen, zijn daar heel blij om. Net als Eric Coussens, de vrijwillige toezichter van het bidhuisje.
Kasteelheer Jérôme Matthieu de Wynendaele, de eigenaar van de beschermde kapel, heeft echter een eis gesteld voor de heropening. Er mogen geen échte kaarsen meer geplaatst worden. Enkel nog elektronische ledkaarsen, die vlot in de handel verkrijgbaar zijn.
De reden ligt voor de hand: de kasteelheer wil brandgevaar vermijden. Het gebouwtje is namelijk ook een gedachteniskapel van de familie Matthieu en Jérôme wil in geen geval dat het samen met de arduinen herinneringsplaten van zijn voorouders in vlammen zou opgaan. Een ongeluk is nu eenmaal snel gebeurd.
Even zag het er zelfs naar uit dat de kasteelheer de kapel voorgoed gesloten zou houden, maar dankzij bemiddeling door schepen van Toerisme Elsie Desmet is dat niet gebeurd. Ook zij staat achter de veiligheidsmaatregel om nog enkel ledkaarsen toe te laten.
Kapel in 1865 verruimd
Eric Coussens (72) uit de Ruddervoordestraat staat als vrijwilliger al zowat 20 jaar in voor het onderhoud van de kapel en de directe omgeving. Hij werd destijds door ereburgemeester Norbert De Cuyper gevraagd om dat te doen. Eric heeft na het brandje van maart een deel van het interieur eigenhandig schoongemaakt in de hoop dat de heropening snel een feit zou zijn. En nu het zover is, is hij in de zevende hemel.
De kapel is een beschermd monument. Wellicht dateert ze uit de 18de eeuw, maar ze kan ook ouder zijn. Ze werd in 1865 door de familie Matthieu verruimd tot haar huidige vorm. In 2004 werd ze prachtig gerestaureerd. Ook dat gebeurde onder impuls van toenmalige burgemeester Norbert De Cuyper. De kostprijs bedroeg om en bij de 92.000 euro, waarvan 80% met subsidies door de overheid betaald. De rest werd via schenkingen bijeengesprokkeld. Rony Loccufier uit Aartrijke was de aannemer. De buitenmuren werden toen in hun authentieke kleuren herschilderd: beige met bogen en rode accenten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
