Frans (77) uit Oostkerke al 50 jaar actief als hulpsint: “Ik doe verder zolang het kan”

Frans Tytgat: “Mijn voorganger gedroeg zich niet echt als de goedheiligman.” (foto Davy Coghe) © Davy Coghe Davy Coghe
Piet De Ville
Piet De Ville Medewerker KW

Al vijftig jaar jaar lang komt Oostkerkenaar Frans Tytgat als (hulp)sinterklaas de kindjes van de vrije basisschool in Lapscheure bezoeken.

Dat Sinterklaas zijn vele werk alleen kan rondkrijgen door af en toe beroep te doen op een hulpsint, is bekend. Een van de meest trouwe hulpsinten is Frans Tytgat uit Oostkerke bij Damme. De man begon in de vroege jaren 70 en gaat zondag voor de vijftigste keer pakjes uitdelen aan de kinderen van de vrije basisschool in Lapscheure. “Ik ben destijds eigenlijk een andere hulpsint opgevolgd”, herinnert Frans zich nog. “De feestcomités van Hoeke en Lapscheure en de betrokken scholen, in die tijd was er nog een schooltje in Hoeke, zochten iemand anders omdat mijn voorganger, om het voorzichtig uit te drukken, zich niet echt gedroeg als een ‘goedheiligman’. Gezien ik toen al les gaf aan het eerste leerjaar in een basisschool in Knokke en het bekend was dat ik goed met kinderen kon omgaan, zijn ze bij mij terecht gekomen. Als ik het me goed herinner, was het meester Guido Vermeersch van de basisschool in Lapscheure die me dat destijds vroeg. En ik ben er graag op in gegaan”, vertelt Frans.

Helikopter en koets

De vrije basisschool is maar wat blij dat ze na al die jaren nog altijd een beroep kan doen op Frans voor de ontvangst van Sinterklaas. “Wij houden geen schoolfeest in de lente zoals veel andere scholen”, zegt schooldirectrice Sabine Logghe. “Wij maken van de komst van de Sint op de zondag voor 6 december één groot schoolfeest waar ook de ouders en grootouders bij betrokken worden. Frans doet zijn job met veel overgave en hij kan perfect met de kinderen omgaan. Met de school werken we in overleg met Frans altijd een scenario uit rond het bezoek van de Sint. En dit jaar zullen we zeker inspelen op die vijftigste verjaardag, onder meer door met de kinderen een speciale taart te maken voor Sinterklaas.”

Frans kijkt er naar uit om zondag opnieuw de kinderen te bezoeken. “Ook tijdens de twee coronajaren ging het sintbezoek in Lapscheure door, weliswaar met beperkende maatregelen”, weet Frans. “Het leuke is dat de mensen van de organisatie steeds een ander vervoermiddel vinden waarmee de Sint arriveert. Hij is zelfs drie keer met een helikopter aangekomen. Andere jaren was het een stoere jeep, een Amerikaanse truck, een koets of een oldtimer die de Sint naar school bracht.”

Sfeer in de kerk

“Het sinterklaasfeest werd de eerste jaren gevierd in een zaaltje van autohandelaar Guido De Lannoye, maar nu heeft het gebeuren zeker al dertig jaar plaats in de kerk van Lapscheure. Een heilig man die ontvangen wordt in een kerk en zo de kinderen toespreekt, het geeft extra sfeerbeleving en geloofwaardigheid aan het evenement. De schooljuffen doen ieder jaar hun best om er een echt feest met veel zang en dans van te maken. Per klas worden er nummertjes opgevoerd en ook de leerkrachten zelf verzorgen ieder jaar voor een leuke verrassingsact. Intussen voeren ook de zwarte pieten, zes in totaal, gekke dansjes op en halen ze dolle fratsen uit”, vertelt Frans. Zonder er al te veel woorden aan vuil te maken geeft Frans ook zijn mening over de zwartepietenkwestie. “Mijn pieten zijn volledig bruin tot zwart en daar is nog geen enkel kindje racistisch van geworden”, klinkt het. “De assistent-pieten delen het speelgoed uit. Elk kindje komt afzonderlijk bij mij en de hoofdpiet en daar maken we een foto van. Voor de mama’s, de papa’s en de grootouder is dat een leuk souvenir. Zo zien ze hoe de (klein)kinderen telkens een jaartje ouder worden op het sinterklaasfeest.”

Fopspeen

Het sinterklaasfeest in Lapscheure kent een opmerkelijke traditie. De jonge kindjes kunnen hun fopspeen afgeven aan Sinterklaas als teken dat ze die niet meer nodig hebben nu ze toch al wat groter worden. “Het idee is dat de Sint die fopspeen kan doorgeven aan jongere kindjes die er wel nog eentje nodig hebben”, legt Frans uit. “Bij de ouders van die kindjes vraag ik dan de telefoonnummers op en het komt voor dat ik hen als Sinterklaas nog eens opbel. Dan zeg ik hen dat als ze hun tuutje echt heel erg zouden missen, ze het terug kunnen krijgen, maar dat ik er anders een ander kindje gelukkig mee zou maken. Je kunt wel geloven dat ze onder de indruk zijn als ze plots Sinterklaas aan de telefoon krijgen!” Hoe lang Frans nog denkt door te gaan als hulpsint? “Ik heb wel al wat fysieke gebreken maar Sinterklaas is sowieso een oude man hé, dus zolang het gaat, doe ik verder. Het doet me nog altijd veel plezier dat ik al die kinderen een heerlijke dag kan laten beleven. Op mijn schimmel kruipen doe ik wel niet meer: ik geraak er nog op maar met mijn zeven prothesen geraak ik er nooit meer heelhuids af!”, lacht Frans. (Piet De Ville)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier