Fietsen op eenzame hoogte: Tim rijdt op een zelfgemaakte tweewieler van 2 meter hoog

Het laatste dat je in de Uitkerkse polders verwacht tegen te komen, is een man die vanop drie meter hoogte op je neerkijkt. Toch kan dat best gebeuren, want Tim Willekens (54) fietst er vrolijk rond op zijn ‘tall-bike’, een wel zeer hoge fiets. “Letterlijk boven alles en iedereen uitsteken, is heel aangenaam.”

De 54-jarige Tim Willekens heeft al in meer dan 50 landen gefietst. Zijn passie voor de fiets beperkt zich echter niet tot de klassieke tweewieler. Hij heeft onder meer een elliptigo in huis, een fiets waarop je wandelt. En nog zeldzamer, een zelfontworpen tall-bike, letterlijk: hoge fiets. Hij geniet er niet alleen zelf van. Hem zien passeren, is een attractie waar iedereen vrolijk van wordt.

Het is een kunst om erop te geraken, op die hoge fiets. Het zadeloppervlak bevindt zich op 2,03 meter. Als Tim fietst, moet hij er rekening mee houden dat de bovenkant van zijn schedel zich op 3,07 meter bevindt. Voorzichtigheid is dus geboden wanneer hij onder een brug door moet. “Je bent ook aan rukwinden onderhevig”, zegt hij. “Ik trek er dus enkel op uit op windstille dagen.” Al zeker omdat hij in de polders woont, in het Blankenbergse Uitkerke. Het vlakke land waar de wind nog harder blaast.

Portie vrolijkheid

Je vangt meer wind, hoger zit je niet droger en om sneller vooruit te gaan, hoef je ook al niet de tall-bike te nemen. “Nee, je kunt er behoorlijk mee racen, maar dichter bij de grond gaat het sneller. En om grote afstanden te overbruggen, zijn andere rijwielen beter geschikt. De langste afstand die ik met mijn tall-bike heb afgelegd is 70 kilometer”, zegt Tim.

(lees verder onder de video)

Het enige voordeel lijkt dus dat je hoog zit. “Maar net dat maakt het heel aangenaam”, zegt Tim terwijl we even later door de polders fietsen. “Zo boven alles en iedereen uitsteken, is heel aangenaam.” Voorbijgangers zwaaien, automobilisten houden halt en geven hem voorrang. En al wie zijn pad kruist, trakteert hem op een warme glimlach. “Zeg nu zelf, een beter rijwiel kan je je toch niet dromen in deze sombere tijden? Ik schenk de mensen een hoognodige portie vrolijkheid.” Zelfs handhavers van de wet delen in de vreugde. “Een tijdje geleden kwam ik een politiecombi tegen met een agente aan het stuur”, lacht Tim. “Ze maakte rechtsomkeer en kwam achter me aan… om me te filmen.” Hij rijdt net voorbij een haag en zegt: “Zie je? Ik kan daar perfect over kijken.”

Stuur in de hand

Maar als je valt met zo’n tuig, is de confrontatie met de grond wel een pak harder. “Een tijd geleden had ik tijdens het fietsen plots mijn stuur in handen. Dat was wel even schrikken”, herinnert hij zich. “De stuurpen was afgebroken en ik zat op een stuurloze fiets, een paar meter boven de grond. Gelukkig reed ik net over een helling. De fiets verloor aan snelheid en zo heb ik hem lichtjes laten kantelen en heb ik veilig voet aan de grond kunnen zetten”, schatert hij.

Maar hoe geraak je in godsnaam op zo’n rijwiel en hoe stap je er zonder kleerscheuren weer vanaf? Tim demonstreert het even. Hij stapt op aan de linkerkant, zet zijn rechtervoet op de brede houten plank onderaan, duwt zich met zijn linkervoet op gang en eens de wielen rollen, zet hij zijn linkervoet op de linkerpedaal en gooit zijn rechterbeen over de bovenbuis. “Het is poepsimpel”, zegt hij. “Maar ik heb natuurlijk leren op- en afstappen op een plaats waar er geen auto’s passeerden. In twintig minuten had ik de techniek onder de knie.” Het lijkt wat als vliegen met een luchtballon. Voor het opstijgen kan je ook een veilige plek uitkiezen, maar stoppen… “In drukke straten is het uitkijken naar verkeersborden waaraan je je kunt vastklampen. Soms hou ik me ook vast aan de verkeerslichten, tot het licht op groen springt en ik weer verder kan.”

De Lustige Velodroom

Tim is van origine van Geraardsbergen, maar intussen woont hij zijn hele volwassen leven in Uitkerke. “Als kind al kwam ik naar Blankenberge. Ik weet nog dat ik toen vaak stond te kijken naar die gekke fietsen van de Lustige Velodroom. Ze hadden daar ook zo’n hoge fiets, maar dan een met zo’n echt hoog voorwiel en een klein achterwieltje. De hoge bi of een vélocipède. Louis Monbaliu, de oude eigenaar van de Lustige Velodroom en de vader van huidig uitbater Thierry, was een echte acrobaat en reed vaak een rondje op die hoge fiets.”

(lees verder onder de foto)

Zelf kon Tim toen nog niet op een gewone fiets rijden. “Ik was al twaalf toen ik leerde fietsen. Ik was zestien toen ik voor het eerst met de fiets op reis ging. Intussen heb ik in een 50-tal landen gefietst: Schotland, Noorwegen, Zweden, Finland, noem maar op. In goed en slecht weer.”

Fietsen zoals Merckx

Met de fiets reizen, doet hij echter niet met zijn tall-bike. “Pas op, Amerikanen doen dat wel. Daar is de tall-bike een hype en heb je lange, verlaten wegen. Hier is het voortdurend draaien en keren.” Het was in Amerika dat hij die fietsen zag, zoals hij er zelf één ontwierp. Een vriend uit Beernem laste het ding voor hem aan elkaar. “Eigenlijk hebben we van drie fietsen één gemaakt. Alles samen heeft de fiets me hooguit 250 euro gekost.”

De fascinatie voor de fietsen van de Lustige Velodroom is steeds gebleven. “Ik ben nog altijd fan van de piste. Mijn gang is trouwens bezet met oude planken van die velodroom. Ik heb ze geschaafd, geschuurd en tegen de muur gehangen.” Hij steekt zijn voordeur open en toont hoe de muren en zelfs het plafond van zijn gang met hout bezet zijn. “Het zijn die planken waar de kleine Eddy Merckx op heeft leren fietsen”, lacht Tim.

De Lustige Velodroom staat nu trouwens te koop. Zijn tall-bike heeft hij ook al uitgetest op die piste. Het filmpje dat daarvan getuigt, is al 127.000 keer bekeken op Tiktok.