De familie Spinnewijn – moeder Carine en de kinderen Tony, Timothy, Linsy en Lotte – heeft vorig weekend voor het eerst sinds het overlijden van stichter, echtgenoot en vader Joël opnieuw een autocrossweekend georganiseerd. De vele verrassingen van piloten en supporters bewezen dat ‘godfather’ Joël Spinnewijn nog lang niet vergeten is.
De motoren draaiden vorig weekend tussen vrijdagavond en zondagavond bijna onafgebroken, in de Clepstraat, op de velden die de familie Spinnewijn voor de gelegenheid van landbouwer Bart Proot kon huren. Twintig jaar lang was de cross een vaste afspraak tijdens het laatste weekend van juli, maar corona én het overlijden van stichter Joël zorgden voor twee jaar van inactiviteit. Maar vorig weekend was de cross in vol ornaat terug.
Van 50 naar 350
“We wilden het levenswerk van Joël niet verloren laten gaan”, zegt zijn weduwe Carine Bourree. “Mijn man reed vroeger bij de VACB, de Vlaamse autocrossbond. Op een gegeven moment waren er strubbelingen en Joël besliste zelf autocross te organiseren. Bepaalde mensen gaven hem weinig slaagkansen, maar dat was buiten zijn koppigheid en vele connecties gerekend!”
“Joël reed zelf speedway op de piste van Warneton en nodigde al die piloten uit om in Gijverinkhove te komen crossen. De eerste editie stonden er vijftig wagens aan de start, op vandaag zijn er zo’n 350 à 400 piloten, uit België, Frankrijk, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. De piloten komen graag omdat ze weten dat het hier goed georganiseerd is. En dat er hier een sfeer van enorme kameraadschap hangt. In de grote tent konden alle piloten bijvoorbeeld een gratis maaltijd krijgen. Ik heb vele jaren zelf voor heel die bende gekookt, maar op mijn 65ste zie ik dat niet meer zitten”, glimlacht Carine. “Het grote verschil is dat Joël pas een maand op voorhand aan de organisatie begon, en dat wij nu veel vroeger starten. Het bespaart ons een pak stress.”
Eens de cross gereden is, overheerst hier de kameraadschap
Vrijwilligers
“Kijk, natuurlijk is zo’n crossweekend organiseren een enorm werk”, vult Joëls zoon Tony (35) aan. “Er zijn duizend-en-één zaken te regelen en je kan niets aan het toeval overlaten. Ik cross graag en heb zelf al ontelbare keren achter het stuur gezeten. En toch heb ik dit jaar voor het eerst geen auto klaargezet voor Gijverinkhove. Je kan maar één ding goed doen: ofwel zit je in de organisatie, ofwel ben je piloot. Ik nam de garage van mijn vader over en heb een jong gezin. Dat alles verdient ook mijn aandacht. Wel heb ik een auto klaargezet voor mijn broertje Timothy.”
“Een groot voordeel is dat we opnieuw konden rekenen op vele goede vrijwilligers. Het zijn mensen die bij wijze van spreken al twintig jaar meehelpen. Die goed geoliede machine is voor een groot deel de verdienste van mijn vader. Vooral daarom hebben we de cross verder willen zetten. Dit mooie weekend is zijn erfenis.”
Achtertuin
Een van de deelnemende teams was ‘t Vier ut de Boite, met vader en zoon Dominiek en Ward Vandewalle uit Gijverinkhove, Leslie Vandenberghe uit Adinkerke, Kimani Vanheste uit Alveringem, en Tjorven Dever uit Beauvoorde.
“Mijn vader en ik, wij zijn al twintig jaar present op deze cross”, zegt Ward Vandewalle. “Waarom ik hier zo graag kom? Wij zijn crossliefhebbers in hart en nieren en dit is onze achtertuin. Iedereen kent iedereen en iedereen helpt ook iedereen. We rijden allemaal om te winnen en om zoveel mogelijk spektakel te creëren. Blutsen en builen of zelfs een perte totale horen daarbij. Maar eens de cross gereden is, overheerst hier kameraadschap. Bij de bond wordt puur voor de punten gereden. Daar kun je maar beter maken dat je zo snel mogelijk weg bent, als je de auto van een ander hebt beschadigd…”
“Ik heb hier drie dagen geslapen en het terrein niet verlaten. Pintjes drinken, cross kijken, koken voor het team, en zien hoe mijn teamgenoot Leslie winnaar werd van de drie-urenreeks. Een echte kermis was dat hier. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar!”, zegt Ward enthousiast.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
