Dorpsfotograaf, kassier en cabaretier Peter Detavernier (65) met pensioen: “Ik zit nog boordevol plannen”

Peter Detavernier bij een mega affiche van ‘Mort à Venise’. “Die film heeft een enorme indruk op mij gemaakt.” © GGM
Georges Gielen
Georges Gielen Medewerker KW

Tien jaar lang was Peter Detavernier (65) het vertrouwde gezicht achter de kassa van het Delhaize-filiaal in Wingene. Maar daar komt nu een einde aan, want Peter gaat met pensioen. “Ik heb dat enorm graag gedaan”, bekent hij. Maar Detavernier zou Detavernier niet zijn, als hij al die rijke ervaringen niet zou verwerken in zijn volgende twaalfde onemanshow met de voorlopige werktitel ‘Speelt Winkeltje’. En hij heeft nog wel meer plannen.

Als jonge gast groeide Peter Detavernier op met de geur van versgebakken brood. Zijn ouders Roger en Elise runden immers een bakkerij, waar nu bakkerij Jacobs gevestigd is. “Ik herinner me nog dat ik regelmatig op broodronde moest bij de boeren”, vertelt Peter. “Ik ben daar veel bang geweest, vooral van de loslopende honden. Ik stond veel liever in de bakkerij.”

Zijn leven zou volledig veranderen na vier jaar kunstonderwijs in Sint-Lukas in Brussel. “Mijn leraars hebben me daar unieke visies bijgebracht, mij vooral leren kijken. Dat was ook een hele aanpassing: van het beschermde milieu thuis en op het college naar de totale vrijheid op een Brussels studentenkot. Fotografie was toen al mijn grote passie. We zijn gestart met 112 studenten en na vier jaar bleven er daar nog 14 van over.”

Sleutels cadeau

Een van de eerste films die Detavernier in Sint-Lukas te zien krijgt is Death in Venice van regisseur Luchino Visconti. “Die film heeft een enorme indruk op mij gemaakt”, bevestigt Peter. “Het bracht me in contact met het klassieke oeuvre van Mahler en met de Duitse auteur Thomas Mann. Zijn Der Tod in Venedig was overigens de basis voor de film.” Vanaf dan laat fotografie hem niet meer los. Als Bloso-monitor geeft hij fotografieles aan kinderen, tijdens zijn militaire dienstplicht krijgt hij vooral fotografieopdrachten. Tot zijn moeder Elise in Wingene een pandje huurt van een voormalige fotograaf. Hij krijgt de winkelsleutels als cadeau. Het wordt het begin van een 30-jarige carrière als dorpsfotograaf.

“Ik heb als kassier veel eenzame mensen leren kennen”

“Ik heb zowat alles gedaan”, vertelt Peter. “Van huwelijken over campagnes tot productfotografie en doopsels. In mijn donkere kamer werkte ik vooral zwart-witfoto’s af.”

In 2015 had analoge fotografie haar beste tijd gehad. Peter wordt kassier bij het Delhaize-filiaal in Wingene. Waarom geen kunstrichting? “Met kunst kun je heel moeilijk je brood verdienen”, had hij al ervaren.

Boodschappenlijstjes

Als er iets is wat Peter Detavernier typeert, is dat hij het beste haalt uit elke situatie. Uit zijn tijd in de bakkerij, uit zijn studiejaren, uit zijn legerervaringen, uit zijn loopbaan als fotograaf én als Delhaize-kassier. “Ik heb zo veel mensen leren kennen. Ook eenzame mensen. Soms kwamen mensen driemaal per dag inkopen doen, gewoon om eens buiten te zijn. Het grappige verschil als ouders alleen winkelen of met kinderen. Want het zijn de kinderen die bepalen wat er in de winkelkar ligt. Je ziet klanten ouder worden. Ook mensen die het financieel moeilijk hebben. Die producten aan de kassa moeten achterlaten, omdat er niet genoeg geld op de rekening staat. Mijn volgende theatershow wordt een greep uit vooral positieve ervaringen. Het toegangsticket wordt waarschijnlijk een klantenkaart en ik laat de show uitgaan van imaginaire boodschappenlijstjes. Het wordt vooral een warme voorstelling zonder te veel (figuurlijke) ‘boodschappen’.” (lacht)

Brassens

Als jonggepensioneerde komt er heel wat extra tijd vrij, maar Peter zal zich zeker niet vervelen. “Ik sta echt bergen boeken, films en muziek achter”, somt hij op. “Ik wil van zo veel mogelijk mooie dingen genieten: Stefan Hertmans, Dostojevski, Tolstoi, Becaud, Brassens, Brel… Er is zoveel vervlakking. Ik droom niet van verre reizen of blitse auto’s. Ik kan echt ontroerd worden door een goed boek, een zin, een song. Ik hou van koken, bakken en lekker eten. Misschien begin ik wel een clubje. Ik heb me opgegeven als vrijwilliger voor de nieuwe mobiele sociale winkelier, die binnenkort in Wingene, Zwevezele en Ruiselede beschikbaar zal zijn. Ik blijf foto’s maken voor het gemeentebestuur, zou graag eens een persoonlijke fotoreeks willen maken over Wingene…. Echt, ik zit boordevol plannen. Wat ik nog mis is een warme, bruine kroeg in Wingene. Eentje met goede muziek, genoeg kranten en een kast vol gezelschapsspellen.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content