De Schierveldse Politiehond bestaat al bijna 45 jaar: “Passie waar je letterlijk door gebeten bent”

Enkele leden van de Schierveldse Politiehond: Lionel Sieuw, Gustaaf Labaere, Peter Schietecat, Andy Denblijden, Marijn Tyberghein, Ronny Vanmoerkerke, Hugo Hoste en Patrick Debruyne. (foto SB) © STEFAAN BEEL Stefaan Beel
Koen Kerkaert
Koen Kerkaert Medewerker KW

Al bijna 45 jaar stelt de Roeselaarse hondenafrichtingsclub ‘De Schierveldse Politiehond’ zich tot doel Mechelse herdershonden verdedigingswerk te laten uitvoeren. “Het zijn ideale waakhonden die alles doen wat hun baasje van hen verlangt. Een passie waar je letterlijk door gebeten bent”, klinkt het.

“Onze club werd eind de jaren zeventig boven de doopvont gehouden in café ’t Motje bij Antoinette”, vertelt medeoprichter Gustaaf ‘Staf’ Labaere (81). “Samen met enkele hondenliefhebbers vonden we vlakbij het huidige Schierveldestadion een weide die eigendom was van Jerome Baert. We maakten daar zelf een grote en een kleine put om het springen te oefenen, bouwden een houten muur van ruim twee meter en creëerden op die manier stap voor stap het ideale terrein om onze herders te trainen. We bleven daar vijftien jaar tot die grond uiteindelijk verkaveld werd.”

“Daarna verhuisden we naar de Koning Leopold III-laan naast de schuttersclub waar we een volledig nieuw oefenterrein opbouwden. Daar hebben we 27 jaar met heel veel plezier onze hobby kunnen uitoefenen. Sinds twee jaar zitten we op onze huidige locatie in de Piljoenstraat.”

“We leiden over het algemeen alleen Mechelaars op. Die honden zijn van nature veelzijdige, trouwe en intelligente dieren. Goede werkers, die de durf hebben om te bijten, hoog kunnen springen en gehoorzaam zijn. Ze hebben een groot uithoudingsvermogen en leren snel bij. Door hun dominant karakter hebben ze nood aan een consequent en streng baasje”, aldus Staf.

Aanvalsmannen

“In onze vereniging worden ze getraind voor een ringprogramma met de nadruk op verdediging van de meester en van voorwerpen, maar ook op aanvallen. Het geheel is gebaseerd op doorgedreven gehoorzaamheid. Onze opleiding is analoog aan de opleiding tot politiehond, vandaar de naam van onze vereniging. In de beginjaren deed de politie soms beroep op ons om een weggelopen hond op te halen. Tegenwoordig heeft elk politiekorps z’n eigen hondenbrigade. In de bijtsportdiscipline vormt de ‘appache’ of ‘pakwerker’ een belangrijke schakel.”

Zelf heeft Staf dertig jaar rondgelopen in dat juten bijt-pak. “Dat is zware arbeid. Tegenwoordig hebben we een tekort aan zo’n aanvalsmannen. Jonge mensen met een goede conditie die in dat pak willen kruipen en er voldoening uit halen om honden te helpen opleiden. Als buitenstaander komt dit misschien agressief over, maar het is de ultieme vorm van gehoorzaamheid. Onze honden mogen enkel bijten op commando en moeten onmiddellijk loslaten, als het baasje dit vraagt. Mensen met negatieve bedoelingen, worden niet toegelaten in onze vereniging.”

Elke dag met de hond bezig zijn, is enorm belangrijk

Staf heeft al meer dan vijftig jaar een Mechelse herder. “Ik werkte heel mijn carrière bij de post. Toen ik in mijn beginperiode nog de baan deed als facteur, heb ik er eentje overgenomen van een weduwe die haar hond niet de baas kon. Vanaf toen is mijn passie begonnen. Door de jaren heen heb ik er een vijftiental opgeleid. Als ze ongeveer zes maanden zijn en hun tanden gewisseld hebben, begin je te oefenen. Je merkt onmiddellijk als ze talent hebben. Je leert ze in de auto springen en maakt de oefeningen steeds moeilijker. Ze krijgen snoepjes als ze gehoorzaam zijn. De honden genieten er zelf ook van. Ze leren graag bij en vinden het leuk als je met hen bezig bent. Als ik aanstalten maak om naar de training te vertrekken, kwispelt hij en reageert heel enthousiast”, lacht Staf.

“Elke dag ermee bezig zijn, is enorm belangrijk. Na ongeveer drie jaar trainen, kunnen ze meedoen aan wedstrijden. Eigenlijk onderrichten en helpen we elkaar. Het is een groepsgebeuren. We geven elkaar tips. De trainingen zijn heel intens. Slecht weer schrikt ons niet af. Alleen op die manier kun je meedraaien in wedstrijden.”

In ‘79 en ‘82 organiseerde de Schierveldse Politiehond op de speelplaatsen van Sint-Idesbald hondenshows waar meer dan 150 honden op afkwamen. “In ‘90 en ‘94 zorgde onze vereniging in het Klein Seminarie voor de organisatie van het Belgisch Kampioenschap verdedigingswerk. In één week tijd moesten we daar een neutraal terrein opbouwen. Je kunt daar heel creatief in zijn om het de honden zo moeilijk mogelijk te maken. Ons clublid Andy Denblyden is in 2018 Kampioen van België geworden, toch wel een hoogtepunt voor onze vereniging.”

Wintertornooi

“De coronacrisis had een enorme impact op onze werking. Alle wedstrijden waren afgelast waardoor liefhebbers en hun honden geen doel meer hadden om naartoe te werken. De interesse is tegenwoordig ook anders geworden. Men legt vaak de focus op schoonheid. Hierdoor zijn de honden zachter geworden. Komende winter hopen we opnieuw een wintertornooi te organiseren”, besluit Staf Labaere.