Met zijn glansrol in de Bakelandt Musical en de publicatie van zijn levenswerk ‘Twee eeuwen onderwijzen in Langemark’ liep Danny Jonckheere duidelijk in de kijker in 2024. Dat de oud-schooldirecteur en huidige voorzitter van Gidsenkring Ieper-Poperinge het tot Krak van de gemeente schopte, hoeft dan ook niet te verwonderen.
Danny Jonckheere
Privé
Danny werd geboren in Roeselare op 14 oktober 1959. Hij is getrouwd met Ingrid Strubbe en trotse vader van Joke, Evelien, Bert en Lukas. Er zijn ook al negen kleinkinderen. Danny woont in de Oudstrijderslaan in Langemark.
Loopbaan
Na enkele opdrachten in de scholen van Madonna en Westvleteren werd hij in 1985 leerkracht in de vrije basisschool van Langemark. Van 1996 tot zijn pensioen in 2021 was hij er directeur.
Vrije tijd
Hij speelde Ludovicus Bakelandt in de Bakelandtstoeten en de Musical Bakelandt, is voorzitter van de Gidsenkring Ieper-Poperinge, secretaris van de Kerkfabriek, wielertoerist bij JDJD en fervent supporter van Club Brugge.
Danny Jonckheere steekt zijn trots om Krak van Langemark-Poelkapelle te zijn niet onder stoelen of banken, al heeft hij er ook een dubbel gevoel bij. “Ik ging niet graag de strijd aan, want ook de andere Krak-kandidaten waren zeer goed. Stan Dewulf en Friede Landerwyn zijn allebei oud-leerlingen en ken ik heel goed. Het deed me wel wat om samen met hen genomineerd te zijn. We werden concurrenten zonder dat we dat wilden.”
Volgens Danny gaf zijn verleden als schooldirecteur wellicht de doorslag. “Ik voel de appreciatie voor wat ik al die jaren in de school gedaan heb. In een school moet je in eerste instantie de kinderen graag zien. En moet je ook geloven in de kracht van een kind. Bij mij stond het kind altijd op de eerste plaats.”
Eind vorig jaar keerde hij terug naar de school waar hij meer dan 35 jaar werkte om zijn boek ‘Twee eeuwen onderwijzen in Langemark’ voor te stellen. “Dat was eigenlijk een levenswerk. Geschiedenis heeft me altijd geïnteresseerd. Ik heb een enorme verzameling krantenknipsels over de school en over de gemeente. Ik heb die heel mijn leven bijgehouden om daar ooit iets mee te doen. Ik vond het mijn taak om dat stukje geschiedenis weer gestalte te geven. Dat was ook mijn betrachting met de boeken over de pastoors en de oud-strijders. Als ik er niet meer ben, kan de gemeenschap wel nog steeds op mijn werk terugvallen. Ik ben ervan overtuigd dat Langemark een lange en rijke geschiedenis heeft.”
Gidsenkring
Zijn passie voor geschiedenis en verhalen vertellen komt ook tot uiting in zijn engagement voor de Gidsenkring Ieper-Poperinge. “Ik zit ondertussen aan mijn vijfde jaar als voorzitter en het bevalt me. Als de gezondheid het toelaat en ze willen me houden als voorzitter, dan wil dat zeker nog eens vijf jaar blijven doen. Dat is ook een trouwe supportersschare die mijn Krakoverwinning mee over de streep heeft getrokken.”
Bakelandt
In eigen dorp liep hij vorige zomer in de kijker als hoofdrolspeler in de Bakelandt Musical. Bijna dertig jaar na de laatste Bakelandtstoet kroop hij nog eens in de huid van de legendarische struikrover. “Als ze iets vragen, kan je moeilijk nee zeggen. Maar Ludovicus Bakelandt was 33 jaar en ik ben 65. Ik vroeg me af of mensen me – historisch gezien – niet te oud zouden vinden om die rol op mij te nemen, maar ik heb daar eigenlijk geen enkele opmerking over gekregen. Ik ben ook trots om mijn dorp te kunnen vertegenwoordigen.”
Als secretaris van de Kerkfabriek staat hij minder in de schijnwerpers, maar dat blijkt toch een serieus engagement te zijn. “Ik heb dat op mij genomen omdat me dat gevraagd werd en omdat de mensen in de Kerkfabriek vrienden zijn. Al heb ik wel wat tijd nodig gehad om erin te komen, want dat gaat over gebouwen en eigendommen.”
“In school moet je weten wat het leven voor de klas inhoudt. Met managementcapaciteiten moet je dan proberen mensen hoger te tillen, zodat ieder individu het beste van zichzelf geeft. Maar daarvoor moet je de juiste omstandigheden creëren. En is er eens een probleem, dan moet je het bespreekbar maken.”
Was het moeilijk om de school los te laten na jouw pensionering?“Ja, heel moeilijk. De school, dat is een enorm netwerk. Dat zijn 260 gezinnen waar je verantwoordelijkheid voor voelt. De maandag na mijn afscheid zat ik thuis en hoorde ik het gejoel van de kinderen. Ik dacht: wat heb ik uitgestoken? Ik denk er nog vaak aan. Mochten ze me vragen om een maandje in te springen als directeur, ik doe het onmiddellijk. Al wil ik zeker niet de moeiende schoonvader spelen.”
Je bent heel betrokken in de gemeente. Heb je er ooit aan gedacht om in de politiek te gaan?“Ik heb ooit een jaar in de gemeenteraad gezeten, maar wil dat nu niet meer doen. Het is te laat. Je moet geen carrière meer maken op je 65ste. Laat dat maar aan de jongeren. Er zitten enkele oud-leerlingen in het schepencollege en dat doet me deugd.”
Proficiat aan alle Kraks 2024
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier