Carlo (46) is de Krak van Meulebeke: “De liefde voor ons vak stuwt ons vooruit”

Een warme bakker is stilaan een bedreigd beroep geworden. In heel wat gemeenten zijn broodautomaten en grootwarenhuizen de enige leveranciers van ons dagelijks brood. Gelukkig zijn er nog uitzonderingen. In de Vossekotstraat in Marialoop runnen Carlo Vanhaeverbeke en Nathalie Danis hun bakkerij. Met een warme groet en een vriendelijk woord bedienen ze hun klanten.

“Ik was heel blij toen men mij opbelde met dit heuglijk nieuws”, aldus Carlo Vanhaeverbeke. “Ik oefen nu al sinds eind 1996 mijn beroep met liefde en passie uit. In die voorbije 29 jaren is er reeds heel wat veranderd in onze stiel. Toen ik de liefde voor het vak te pakken kreeg bij mijn oom Gerard, die hier in de Vossekotstraat een bakkerij had, was het nog volop de tijd dat warme bakkers dagelijks op ‘broodronde’ trokken. Dit is nu niet meer mogelijk. Wij hebben ooit het geluk gekend dat onze pa of onze ma op ronde trokken naar de mensen die hier echt ‘te lande’ wonen. Ze waren dan uiterst tevreden dat de bakker aan huis kwam of dat men eens een babbeltje kon maken. Wij zorgen er nog wel voor dat er op zondagmorgen koffiekoeken aan huis geleverd worden.”

“Niettegenstaande ons machinepark in de bakkerij mee geëvolueerd is met de tijd blijft de bakkersstiel een zwaar beroep. Gelukkig zijn we in Meulebeke nog met zes warme bakkers die ook de hulp van hun echtgenotes kunnen inroepen.”

Rendabel

“Sinds 2019 ben ik voorzitter van de Meulebeekse bakkersbond. Ooit bedroeg ons ledenaantal 15 bakkers. De liefde voor ons vak stuwt ons vooruit. Met de collega’s beleven we binnen onze bond heel wat plezier, er zijn de jaarlijkse nieuwjaarsrecepties, we houden tweedaagse verrassingsreizen, er zijn de barbecues en de winteretentjes en niet te vergeten de grote reizen die we samen in groep maken. Deze activiteiten zorgen er voor dat we een hecht team vormen dat niet blijft stilstaan, maar oog heeft voor de toekomst. Zo volgen we nog demonstraties over de nieuwste technieken, ingrediënten en apparatuur die op de markt komen.”

“We hebben het geluk dat onze bakkerij nog steeds voldoet aan de gestelde eisen, want ik vraag me echt af of nieuwe investeringen de dag van vandaag nog rendabel zijn. Nee, ik heb nog 15 jaar voor de boeg vooraleer ik met pensioen kan, maar daar denk ik nog niet aan. Zolang we gezond blijven, zullen we er zijn voor onze klanten. Ik heb het grote geluk dat ik Nathalie aan mijn zijde heb. Ze kent als geen ander de bakkersstiel, ze runt de winkel met enkele winkelmeisjes en ze maakt heerlijke pralines.”

“Wordt het ons te zwaar, dan kunnen we steeds de zaak verderzetten met een extra sluitingsdag. Nu zijn we iedere woensdag dicht en dit biedt ons de mogelijkheid om familie en vrienden te bezoeken of om een vergadering van de bakkersbond of van Unizo mee te pikken. Ik hoop echt dat ons beroep, net zoals dit van slager, een revival kent en dat jongeren het terug aandurven om de bakkersstiel in te duiken. Wij blijven er alvast voor gaan, dat ben ik verschuldigd aan al mijn klanten.”