Vanaf 8 januari 2024 zullen er weer ‘bewoners’ zijn in de Ieperse gevangenis, want dan worden de eerste gedetineerden er weer verwacht. In afwachting mochten buurtbewoners uit de Elverdingestraat, Plumerlaan, Minneplein en Haiglaan op woensdag 27 december eens op bezoek.
Dit initiatief, genomen door de Ieperse Sarah Bouton, gemeenteraadslid (Open Ieper) en tevens assistent van minister van Justitie Paul Van Tigchelt, werd fel gesmaakt. “We hebben zo’n 350 inschrijvingen gekregen. We verdelen hen onder in groepjes van een dertigtal personen en zullen hen om het halfuur rondleiden. Het bezoek duurt ongeveer een uurtje en vindt plaats tussen 9 en 17 uur. We beseffen dat bij sommige buurtbewoners de vrees bestaat dat ze vanop de nieuwe verdieping kunnen binnenkijken in hun huizen. Dankzij dit bezoek kunnen ze zelf vaststellen dat dit niet het geval is.”
Directeur Bea Schmidt verwelkomt met een paar interessante cijfers. “In dit gerenoveerde arresthuis zullen we een capaciteit hebben van 169 mannelijke gedetineerden. Om u een idee te geven over de verhouding van de geslachten in de gevangenisbevolking: slechts 5% zijn vrouwen, de rest dus allemaal mannen. De grootste verbetering voor de gevangenen is dat er nu afgescheiden sanitair is op elke cel.”
Menswaardige aanpak
De uitleg die gegeven wordt door de penitentiair beambten wordt gretig opgepikt door de tijdelijke bezoekers en ze stellen ook gerichte vragen over werken in de gevangenis, de dagstructuur en of ze er ook een stiel kunnen leren. Valerie Delbeke uit de Plumerlaan vindt het alvast allemaal heel interessant. “Het ziet er hier allemaal heel verzorgd en luxueus uit. De zeer menswaardige aanpak verdient alvast een pluim. Ik was het meest verbaasd over het heel hoge cijfer van recidive: 70 à 80% hervalt.”
Ook haar zoon Ernst (14) is heel positief over hetgeen hij op deze burendag voorgeschoteld krijgt. “Ik heb bijgeleerd, want ik dacht dat er hier enkel gevangenen zaten die een lange straf moesten uitzitten.” Zus Alix (12) is verwonderd op een ander vlak. “Ik wist niet dat gevangenen hier ook iets konden kopen. De computer en telefoon op de cel hebben me ook verrast.” Mama Valerie wijst nog op een ander aspect. “Degene op een verdieping langs de kant van het Minneplein hebben een heel mooi zicht en zien eigenlijk heel de dag beweging.”
Aparte wereld
Dat is anders als je cel zich aan de andere kant bevindt, want dan kijk je meestal op een muur. Dat is ook wat we horen van Bart Lemahieu en Marthe Roels, die ook in de Plumerlaan wonen. “De oude cellen waren donker en klein. De nieuwe zijn ruim en lichtrijk. We zijn hier in de zomer nog met de theaterwandeling van de Nocturnes op bezoek geweest, maar nu hebben we veel meer te zien gekregen. Van waar wij wonen, hoor je de gedetineerden soms wel eens roepen. Het bevestigt mijn vermoeden dat dit toch wel een heel aparte wereld is om in te vertoeven. Zelfs zonder gedetineerden voel je al dat de stap naar de gewone wereld groot zal zijn. De moderne en menselijke aanpak van justitie zal die hopelijk iets makkelijker maken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
