Van industrie naar ecologie, dat is het ambitieuze project ‘Bos van de hoop’ in Ploegsteert. In de schaduw van de grootste steenbakkerij van de regio, werken vrijwilligers intensief aan de aanleg van een nieuw bos en het scheppen van een unieke biotoop.
Ploegsteert, bij het krieken van de dag en met modder tot aan de enkels. Een handvol mensen is er aan de slag in de kleiputten van de steenbakkerij. Hun sporen worden uitgewist door de nieuwe bomen die ze er aan een ongekende snelheid planten.
Het ‘bos van de hoop’ groeit keer op keer verder en zal weldra de sporen van de industrie volledig hebben uitgewist. Een van de drijvende krachten achter dit project is Yves Dubuc, conservator van het nieuwe reservaat.
Reservaat
“Een reservaat, de term is juist gekozen”, lacht de man met spade in de hand. “De steenbakkerij ontgon hier de klei aan een snelheid van ongeveer 2 hectare per jaar. Eenmaal de kleiputten een bepaalde omvang hebben, worden de machines verplaatst naar een nieuw stuk grond en wordt het geheel achtergelaten. Voor de steenbakkerij zelf is dat een uitdaging want ze moeten nagenoeg permanent waterpompen laten draaien. Doen ze dat niet, dan dreigt de volledige site onder te lopen, wat nefast zou zijn.”
Jaren geleden besloot de steenbakkerij om de krachten te bundelen met enkele lokale natuurliefhebbers en werd het reservaat opgetrokken. “We kregen de stukken grond ter beschikking om er een variatie aan bomen te planten’, verduidelijkt Yves. “Dat helpt niet alleen met het onder controle houden van het water, het werd meteen ook de geboorteplaats van een volledig nieuwe biotoop.”
220 vogelsoorten
“Waar hier in het verleden van fauna en flora geen sprake was, kunnen we nu prat gaan op een diversiteit van meer dan 220 vogels en een zone die flirt met een oppervlakte van 100 hectare. Het geheel vormt op die manier een unieke plaats in ons land en brengt hoop voor de toekomst. Hoop dat de natuur terug een plaats zal krijgen en hoop dat onze kinderen hier ook nog kennis mee zullen maken. De naam ‘bos van de hoop’ werd dan ook niet toevallig gekozen.”
Met een team vrijwilligers worden jaarlijks bomen geplant in alle ongebruikte putten en de plannen zijn duidelijk. “In de komende 10 à 15 jaar willen we zeker nog minstens 30.000 bomen planten”, sluit de conservator af. “Helaas is budget, zoals bij zoveel dingen, hier de achillespees. De schatkist van het reservaat is leeg maar toch laten we niet zomaar de armen zakken. Wat onze organisatie niet kan aankopen, betalen we uit eigen zak. Geen haar op onze hoofden die eraan denkt het project stil te leggen.”
Dat het project uniek in zijn soort is, ging ook in hogere kringen niet onopgemerkt voorbij. In 2021 kreeg de steenbakkerij nog de Baillet Latour prijs. De prijs, die vooral een symbolische erkenning is, huldigt jaarlijks Waalse initiatieven die bewust met het onderwerp ‘natuur’ omgaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
