Boerin Katrien (43) “We doen voort, maar missen wel de menselijke contacten”

Op het melkveebedrijf van Katrien Goemaere (43) en haar man Filip Claeys in Leffinge verandert er op zich niet zo veel door de coronacrisis. De koeien moeten elke dag gemolken worden en met de lente in het land gaan ze voor het eerst weer de wei op. “We doen voort, hé”, zegt Katrien. “De grootste verandering is nog dat de kinderen thuis zijn. Maar we missen ook onze sociale contacten.”

Coronacrisis of niet, op de boerderij gaat het werk gewoon door. Zo ook bij Katrien Goemaere, die met haar man Filip woont en werkt op een melkveebedrijf in Leffinge. “Bel me niet om 6.30 uur, dan zijn we de koeien aan het melken“, zegt ze ons wanneer we de afspraak voor het interview vastleggen. Maar dat waren we ook niet van plan. Het is 9 uur ‘s morgens, de dag is voor Katrien en Filip al een eindje geschoven.

Is er iets veranderd voor jullie door de coronacrisis?

“Eigenlijk niet. Alles gaat gewoon door. Van de melkerij die de melk komt ophalen, kregen we wel bericht dat we een propere ruimte moeten voorzien waar je je handen kan wassen met zeep. Maar dat is bij ons altijd zo geweest. Daar verandert op zich niets aan, maar je let er wel nog meer op.”

Is er veel werk op de boerderij?

“Het voorjaar is een drukke periode. De koeien gaan voor het eerst buiten, we moeten de afsluitingen van de weides controleren… Maar het gaat. We doen voort, hé. Een verandering is wel dat onze vier kinderen nu thuis zijn.”

Hoe verloopt dat?

“Het was toch aanpassen voor mijn man en mezelf. Anders hebben we ons werk buiten en de administratie binnen, maar nu moeten we ook de kinderen begeleiden. Dat is een taakje voor de mama. Vooral voor onze dochter van 17 is het stressen. Ze zit in het zesde middelbaar en was volop bezig met een groepswerk. Dat loopt nu natuurlijk niet zoals gepland. In de paasvakantie stond een schoolreis naar Polen op het programma, er was nog een schoolfuif gepland… Dat is nu allemaal afgelast.”

Jullie verkopen thuis melk en eieren. Gaat dat gewoon verder?

“Via het online buurtnetwerk Hoplr lieten wij aan de Leffingenaren weten dat wij melk en eieren verkopen, mochten ze er niet aan geraken. Dat heeft toch wel wat nieuwe klanten opgeleverd, vooral jongere mensen die er een wandeling van maken met de kinderen. Onze boerderij ligt langs een drukke weg en voor hen is dat wel jammer, maar er zijn nu minder auto’s op de baan waardoor het niet meer zo gevaarlijk is voor hen. We hingen een briefje met info uit en zetten ontsmettingsmiddel klaar voor de klanten. Al mijn wisselgeld heb ik gewassen met javel (lacht). En de volgende klant wacht buiten tot de vorige vertrekt. Gelukkig kennen we onze klanten wel een beetje.”

“We mogen thuis nog melk en eieren verkopen. Maar mijn wisselgeld heb ik wel gewassen met javel”

Boeren zijn het meer gewoon om thuis te zijn dan veel andere mensen. Vallen de coronamaatregelen jullie minder zwaar?

“Dat vind ik niet hoor. Wij zitten veel op ons eiland met ons eigen werk, maar we hebben ook ons sociaal netwerk, waar we ontspanning zoeken na de dagtaak. Wij zijn actief bij de Bedrijfsgilde en bij Ferm (voorheen KVLV, nog vroeger de Boerinnenbond, red.). Dat missen we nu wel. We zien wel mensen via onze thuisverkoop, maar dat blijft werkgerelateerd. Je krijgt nu WhatsAppjes van mensen van wie je anders nooit een berichtje krijgt. De mensen die je anders tegenkomt in je vrije tijd. We missen die menselijke contacten. Sinds kort heb ik nu een WhatsAppgroepje met nog enkele boerinnen, de Ontmijningsdienst. Daar kan je de verzuchtingen van het gezin toch even kwijt. Dat ontspant je wel een beetje. Wij verlangen zoals iedereen naar het einde van de coronamaatregelen.”

Vrees je zelf besmet te raken?

“Die schrik zit er hier wel in, vooral bij mij. Anders komt mijn mama hier soms helpen in het huishouden, maar nu moet ze thuisblijven. Maar allez, wij mogen toch blijven komen?, was haar eerste reactie. Maar nee, juist niet. Zij behoren tot de kritieke leeftijd. Dat drong eerst niet door. Nu bellen we veel met elkaar.”

Wat ga je anders doen als de coronacrisis voorbij is?

“Toch wat meer afstand houden en voorzichtiger zijn met contacten. Dat zal blijven hangen, denk ik. In gezelschap geef ik gauw een handje of een kusje, ook aan de mensen die ik minder goed ken. Ik denk dat ik daarin voorzichtiger zal worden. Maar misschien zal dat later weer veranderen.”