Bibliothecaris Geert Puype met pensioen: “Er wordt minder gelezen dan vroeger”

Onderschrift tag with 7 point dummy text. Onderschrift tag with 7 point dummy text. Onderschrift tag with 7 point dummy text. © wilfried Ossieur
Redactie KW

Sinds 1 oktober schrijft bibliothecaris Geert Puype (64) een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Na meer dan 37 jaar verlaat hij Menen en zijn bibliotheek om in Tielt te gaan genieten van een welverdiend pensioen.

Geert Puype (64) slaakte als baby zijn allereerste kreetjes in Menen. Jaren later zou hij er terugkeren als bibliothecaris. “Ik ben hier geboren, mijn ouders waren van Lauwe en Rekkem. Als kleuter ging ik in Rekkem naar school. Toen ik zes jaar was, verhuisden we. Na een passage in Drongen vestigde ons gezin zich in Tielt, waar ik mijn jonge jaren beleefde. 1 januari 1984 was mijn eerste officiële werkdag als bibliothecaris van Menen. In 1992 kwam ik met mijn echtgenote Veerle Van Den Bosch in de Geluwestraat wonen. Sinds juni zijn we naar Tielt teruggekeerd.”

“Ik heb me voorgenomen om het de eerste maanden van mijn pensioen kalm aan te doen. Het huis dat we kochten staat op de erfgoedlijst. Ik ben nu bezig om de geschiedenis ervan te reconstrueren. Tijdelijk help ik nog als vrijwilliger in het vaccinatiecentrum. Ik zal meer tijd hebben om tentoonstellingen te bezoeken en om te reizen. Naar Menen zal ik nog regelmatig terugkeren, want ik heb er altijd graag gewoond en gewerkt.”

Afdeling reisboeken

Toen Geert Puype aan de slag ging als bibliothecaris, was de collectie van de nog jonge stadsbibliotheek veeleer een samenraapsel van boeken van de voormalige vrije bibliotheken. “Het kwam er toen op aan om boeken aan te kopen en een collectie te vormen. Een groot project halverwege de jaren tachtig was het opstarten van de muziekafdeling met elpees en cd’s. Sinds dit jaar kopen we geen nieuwe cd’s meer aan. In de jaren 90 begonnen we met stripverhalen. Met succes want die zijn goed voor een belangrijk deel van het aantal ontleningen.”

Ik ben nog een bibliothecaris van de oude stempel

De jaren 90 waren ook de jaren van de automatisering en digitalisering. “Het was een enorm werk om alle boeken in te brengen in het systeem. Vandaag proberen we meer in te zetten op evenementen. Maar ik moet toegeven dat ik nog een bibliothecaris van de oude stempel ben, die het belang van de collectie voorop zet. De kans dat mijn opvolger extra aandacht zal hebben voor evenementen is groot.”

“Er wordt veel gelezen in Menen, maar ik heb de indruk dat het minder is dan vroeger. De komst van internet heeft daar ongetwijfeld mee te maken. Vooral de interesse in non-fictie en informatieve boeken daalde sterk. Vroeger werd de afdeling reisboeken bijna geplunderd toen de vakantie naderde. En studenten stonden in rij om fotokopies te nemen van hun opzoekwerk in encyclopedieën. Het ontspannend lezen en de romans heeft wel stand gehouden. Ons grootste doelpubliek vormen de jonge kinderen. Het totaal aantal boekentitels voor Menen, Lauwe en Rekkem bedraagt 90 tot 100.000.” (CB)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier