Bazali dreigt na zeven jaar het land uitgestuurd te worden: “Ik krijg geen papieren, omdat ik werk”

© Foto Kurt
Camille Jonckheere

Hij woont hier al zeven jaar, spreekt vlot Nederlands, heeft een West-Vlaams lief én werkt als verpleegkundige in een woonzorgcentrum. Toch mag Bazali Mohammadi, ‘Baz’ voor de vrienden, door een vreemde kronkel in de wetgeving niet in België blijven. “Volgens de wet moet zijn partner hem kunnen onderhouden, maar zij studeert nog. Bovendien kan Baz zichzelf perfect onderhouden”, zegt zijn advocaat Alexander Loobuyck.

Bazali Baz Mohammadi (27) vluchtte zeven jaar geleden van Afghanistan naar België. Op 9 november 2015 arriveerde hij in ons land. “Ze wilden mijn zus in Afghanistan verplichten om te trouwen. Zij wilde dat niet en ik heb er dan alles aan gedaan om haar te beschermen”, vertelt Baz. “Dat zorgde ervoor dat ik zelf bedreigd werd. Uiteindelijk werd de situatie zo gevaarlijk dat ik moest vluchten. Mijn ouders en zus zijn later ook gevlucht. Behalve misschien wat verre nonkels heb ik daar geen familie meer.”

Ondertussen is Baz al zeven jaar in België en heeft hij zich goed geïntegreerd: hij leerde Nederlands, studeerde verpleegkunde aan IC Dien in Roeselare en ging wettelijk samenwonen met zijn vriendin Karen (22) uit Staden. Hij werkte jarenlang als vrijwilliger in woonzorgcentrum Sint-Vincentius in Ardooie en ging er in juli 2022 officieel aan de slag als verpleegkundige.

Vergunning ingetrokken

Nu dreigt Baz echter het land uitgezet te worden. De dienst Vreemdelingenzaken trok zijn tijdelijke verblijfsvergunning in. De reden? Baz en niet zijn vriendin is de broodwinner van het gezin. En dat mag niet van de wet. “Tot voor kort had Baz een oranje kaart”, vertelt Alexander Loobuyck, de advocaat van Baz.

“Ik snap niet waarom mijn vriendin zou moeten werken en ik juist niet mag”

“Dat is een voorlopige verblijfsvergunning, in afwachting van een antwoord op zijn asielaanvraag om in België te blijven wonen. Maar die oranje kaart werd nu ingetrokken, omdat hij voor de Dienst Vreemdelingenzaken volgens de wet moet aantonen dat zijn partner over voldoende bestaansmiddelen beschikt om hem te onderhouden. Zo wil België de sociale zekerheid beschermen.”

Absurd, vindt meester Loobuyck. “Baz heeft op korte tijd een vast contract gevonden in een sector waar er net handen te kort zijn. Hij kan zichzelf onderhouden, maar zijn partner Karen studeert nog en heeft dus geen vast inkomen. Het is absurd en ouderwets om te denken dat een partner moet instaan voor een persoon.”

“Het is voor Baz absoluut niet veilig om terug te keren naar Afghanistan”

“Baz heeft de situatie uitgelegd aan de dienst Vreemdelingenzaken en heeft ook zijn loonfiches voorgelegd, maar toch willen ze er geen rekening mee houden. Dat is eerder ook al gebeurd bij andere zaken en dat komt door een té strikte interpretatie van de wetgeving door de dienst Vreemdelingenzaken.”

Bedreigd door taliban

Baz heeft intussen al een paar asielprocedures achter de rug. “Zijn aanvragen werden steeds geweigerd. Men geloofde niet dat het dorp in Afghanistan waar hij en zijn familie woonden onder de controle stond van de taliban en dat zijn leven er bedreigd werd. In de afgelopen jaren is de situatie daar helemaal omgeslagen. Nu hebben de taliban de controle over het hele land, wat ook zaken verandert voor Baz. Want hij behoort tot de Hazara’s, een minderheid in Afghanistan die onderdrukt wordt door de taliban. Ondertussen heeft hij zich ook volledig aangepast aan ons land en aan de westerse cultuur. Het is dus voor Baz absoluut niet veilig om terug te keren naar Afghanistan”, aldus Loobuyck.

Niet opgeven

© Foto Kurt

Baz is echter niet van plan om op te geven. “Niemand begrijpt waarom mijn vriendin zou moeten werken en ik juist niet mag. Ik wil mijn job in het rusthuis niet opgeven, want ik heb het nodig om tussen de mensen te zitten. Ik doe het werk ook heel graag. Dit is een erg onzekere situatie. Ik heb opnieuw asiel aangevraagd én tegelijk de procedure voor gezinshereniging heropgestart, zodat ik kan verder kan blijven werken”, zegt Baz vastberaden. “Het is jammer dat ze bij die procedures geen rekening houden met hoe iemand zich integreert in de samenleving, want ik doe zo hard mijn best om me aan te passen en perfect Nederlands te leren. In juni is Karen normaal afgestudeerd en zal ze ook werk zoeken. Dan kunnen we dit hopelijk volledig afsluiten.”

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier