Op het assisenproces tegen Ann Vandekerckhove (46) in Brugge heeft de vader van de beschuldigde woensdag zijn getuigenis afgelegd. Erik Vandekerckhove omschreef zijn dochter als een rustig kind met een gesloten karakter. Zijn toenmalige partner opperde dan weer dat de beschuldigde zeker met voorbedachten rade handelde.
Ann Vandekerckhove verklaarde tijdens haar verhoor dat ze een eenzame jeugd kende. “Ze leek me gelukkig als kind, maar ik heb daar nooit veel vrienden gezien. Ze was thuis enkel aanwezig met de grootouders en de ouders. Ik weet niet of dat woog op haar”, verklaarde een nicht. De getuige voegde eraan toe dat de beschuldigde ook altijd goed gezorgd heeft voor haar grootmoeder.
“We hebben er nooit miserie mee gehad”, verklaarde ook de vader van de beschuldigde. Erik Vandekerckhove legde uit dat Ann als kind heel rustig en braaf was, maar dat ze een gesloten karakter heeft. Haar ex-echtgenoot werd door de getuige als vrij lui omschreven. Ferre werd voor school soms opgevangen door zijn opa, maar dat zorgde nooit voor problemen. “Ferre zag zijn mama graag, en omgekeerd ook.”
Hevige discussie
De laatste twee jaar voor de feiten was het contact tussen vader en dochter wel helemaal verbroken. Tijdens een hevige discussie zou de beschuldigde zelfs gezegd hebben dat hij zich beter zou ophangen. “Dat kan, maar zoiets wordt rap gezegd”, minimaliseerde haar vader. Ondertussen hebben ze wel opnieuw contact met elkaar.
De toenmalige vriendin van Erik Vandekerckhove kwam in haar getuigenis wel uitgebreid terug op het incident met zijn dochter. “Verwijten, verwijten, ik weet niet meer wat ze allemaal gezegd heeft. Op het laatste zei ze dat hij de kleine nooit meer zou zien.”
Uit die bewering concludeerde Nicole Vandekerkhove dat de dood van Ferre zeker geen ongeluk was. “Ze wist op voorhand wat ze ging doen. Ze heeft gewacht tot we 14 dagen weg waren, voor mij was dat met voorbedachten rade. Waarom moest dat kindje weg zijn? Een goede moeder doet dat niet.”
Kopieergedrag
Na haar aanhouding werden de honden van de beschuldigde eerst ondergebracht in een asiel. Het nieuwe baasje van een van de dieren stuurde een brief om te laten weten dat alles goed ging met de hond. “Zo zijn we op een speciale manier in contact gekomen. Ik ben dan eens op bezoek gegaan en ga nu eigenlijk nog steeds.”
Tegenover Catherine Van Driessche ontkent Vandekerckhove de feiten met klem. “Ann zei dat ze hem de ether niet toegediend heeft, maar dat ze vermoedt dat hij haar dat zien doen heeft en haar gedrag gekopieerd heeft.” In één van de vele brieven schreef de beschuldigde ook dat ze al 20 maanden onschuldig in de gevangenis zat.
Door haar werk als verpleegkundige kon Vandekerckhove na school niet altijd zelf haar zoon opvangen. “Daarom heb ik voorgesteld dat hij bij zou komen”, aldus Kelly Verhaeghe. “Mijn zoontje ging daar ook naar school in De Windroos en Ferre was zijn beste vriend.”
Nachtmerries
De vrouw kon haar tranen onmogelijk bedwingen toen ze over het slachtoffer vertelde. “Ferre was een opgewekt kind. Ik zag dat kindje graag. Mijn zoon ziet er nog altijd zoveel van af. Hij heeft nachtmerries dat hij zijn maat kwijt is.”
Van Ferre’s eetproblemen was bij Kelly Verhaeghe geen sprake. Ook op de dag van de feiten merkte de getuige niets abnormaals. “Hij was gezond zoals altijd. ‘Tante en nonkel, ik zie je graag.’ Dat waren zijn laatste woorden aan school tegen ons.”
Vandekerckhove maakte op 14 maart 2017 ook geen abnormale indruk. “Maar ze rook altijd naar de ether, toen ook. Ze zei altijd dat het van in de kliniek was.”
Ethermoord
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
