Anthony Deketelaere (55) uit Oostende reageerde geschokt toen hij een tijdje geleden een aanslagbiljet van 112.500 euro in de brievenbus kreeg voor de oude boerderij in zijn tuin. “Mijn grootouders hebben dit gekocht en mijn vader is hier nog in geboren. Hier voel ik me verbonden met hem, ook nu hij gestorven is. Ik probeer het gebouw zo vlug mogelijk op te knappen, maar zoiets vraagt tijd en geld natuurlijk.” Volgens de stad heeft Anthony al het maximum van uitstel en de nodige waarschuwingen gekregen om het op tijd aan te pakken.
Al enkele weken lang staat het leven van Anthony Deketelaere (55) uit Oostende stil. Ieder mogelijk vrij moment steekt hij in het opknappen van de verlaten boerderij in zijn tuin, die zijn grootouders nog voor de Tweede Wereldoorlog kochten. “Ik heb aan mijn werkgever laten weten dat ik wat afstand neem om de zaken hier zo vlug mogelijk te laten vorderen.”
Zeven jaar geleden werd er door mensen uit de buurt een klacht ingediend voor instortingsgevaar van de toen vervallen boerderij. “Toen was er een grote storm en is er ook effectief een topgevel naar beneden gekomen”, bevestigt Anthony. “Sindsdien staat het op de lijst van verwaarloosde gebouwen. Dan kreeg ik via een procedure van uitstel drie jaar de tijd om het gebouw in orde te krijgen.”
Werk van lange adem
En dat is exact wat Anthony probeerde. “Ik heb het dakgebinte gedemonteerd om verdere instorting te vermijden. In drie jaar tijd heb ik zoveel mogelijk proberen op te kuisen. Maar voor zo’n grote renovatie heb je ook het budget nodig en dat had ik toen niet. Daarom probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen. Maar het is een werk van lange adem. Ik heb het in de afgelopen jaren niet alleen financieel moeilijk gehad. Maar ook mentaal heb ik een dip gezeten en dan vind je moeilijk de energie om verder te renoveren.”
Na drie jaar uitstel kreeg Anthony een aanslagbiljet van ongeveer 10.000 euro in de brievenbus. “Die heb ik drie keer betaald. Ik ga werken om materiaal te kopen en mijn boete af te betalen. Er zit al 100.000 euro aan investeringen in en ongeveer 50.000 euro aan boetes. Nu heeft de gemeente dus beslist om het bedrag na zoveel keer sterk te verhogen om de ‘hardhorigen’, die niets aan vervallen gebouwen doen, aan te pakken. Maar ik doe dat wel én dan een boete krijgen, die elf keer zo duur is… Dat was een gigantische shock, dat ik er nog niet van kan slapen.”
Anthony kan zich niet vinden in het toenemen van de boete. “De gemeente kan die bedragen inderdaad zelf vastleggen. Maar dit is zot. Dit zijn maffiapraktijken en ik voel me behandeld als een gangster. Ze houden geen rekening met het verhaal van de mensen. Het is precies alsof ze een financiële put willen vullen bij de stad. Ik hoop dat er maatregelen getroffen worden tegen zulke praktijken, want ik moet me nu focussen om er niet helemaal aan onder door te gaan.”
Emotionele waarde
Aan het gebouw hangt voor Anthony een grote emotionele waarde vast. “Mijn vader is er geboren in 1940. In 2009 is hij helaas overleden, maar als ik bij het huis ben of in de tuin voel ik me onmiddellijk verbonden met hem. En ook voor de stad is het een uniek gebouw, want het is een van de laatste oude en originele boerderijen in deze wijk van het Westerkwartier.”
‘Mijn vader is hier geboren. Sinds hij in 2009 overleden is, is dit de enige plaats, waar ik me echt met hem verbonden voel”
“Vorig jaar heb ik zelf contact opgenomen met de schepen van Wonen, Kurt Claeys. Ik heb hem gezegd dat ik mijn uiterste best doe en gevraagd of ik in gesprek zou mogen gaan met de burgemeester. Maar toen zag hij er het nut niet van in en was de boodschap “Ofwel is het beter om het te verkopen ofwel af te smijten’. Maar dat is het laatste wat ik wil doen.”
Administratieve limiet overschreven
Voor schepen van Wonen Kurt Claeys (Open VLD) is de zaak duidelijk. “In 2016 kregen we de eerste vaststelling binnen. Dan volgde er inderdaad drie jaar vrijstelling, waarin hij de tijd kreeg om alles aan te pakken. Daarna is ons belastingstelsel voor leegstaande en vervallen huizen cumulatief. Als er dus niks aan de zaak verandert, word je geconfronteerd met een oplopend bedrag.”
“Soms willen mensen die prijs nog betalen”, gaat Claeys verder. “Maar op een bepaald moment wordt het zo hoog dat mensen zich wel genoodzaakt zien om iets te doen aan de situatie en ofwel het huis op te knappen ofwel te slopen. Dat is ook de uiteindelijke doelstelling. Het is niet onze bedoeling dat dat nog jaren aansleept en mensen maar blijven betalen.”
“Ik zou Anthony aanraden om bezwaar aan te tekenen en met een plan van aanpak te komen voor een oplossing”
“Anthony heeft al drie jaar uitstel gekregen. Toen zei hij ons dat hij het zou oplossen. Als dat niet zo is, kan je aantonen dat je er wel degelijk mee bezig bent door aan de gemeente een plan van aanpak te presenteren. Maar dat is in dit geval niet gebeurd. Er was zelfs geen omgevingsvergunning aangevraagd voor renovatiewerken aan de boerderij. De administratie over vervallen gebouwen bleef dus doorlopen en die grens is nu overschreden.”
“Ik zou Anthony aanraden om bezwaar aan te tekenen en met een voorstel te komen hoe hij de situatie zal oplossen. Dan kunnen we dit in een hoorzitting en op het college bespreken. Het is vervelend, maar als stad moeten we iedereen gelijk behandelen. Ook andere mensen die renovatiewerken willen uitvoeren moeten hiervoor vooraf een vergunning aanvragen. We hebben ook gelijkaardige dossiers, waarbij de mensen dit wel meestal binnen de drie jaar in orde brengen en dus geen heffing moeten betalen”, besluit Claeys.
Bedrag om te ruïneren
“Het geval van Anthony doet me denken aan de serie ‘Help mijn man is een klusser’”, reageert gemeenteraadslid en oppositie Jeroen Soete (Vooruit). “Maar hier is er geen helpende hand en wel een bestuur dat je nog dieper duwt. Natuurlijk zijn boetes op leegstand of verwaarlozing nodig om mensen in beweging te krijgen. Maar zo’n hoog bedrag is eigenlijk mensen ruïneren.”
“Al het geld dat je aan de boete geeft, kan je niet investeren in de renovatie”
“Behalve misschien de stadskas heeft daar niemand baat bij. Het geld dat je aan de boetes geeft, kan je dan ook niet in de renovatie steken. Voor ons is het vertienvoudigen van die boetes disproportioneel en contraproductief. Het moet een stok achter de deur zijn, maar hoe dit nu wordt toegepast, kunnen wij niet steunen”, besluit Soete.
Bezwaar indienen
Ondertussen blijft Anthony druk in de weer om de oude boerderij te redden. “Het was niet correct dat ik geen plan of vergunning heb aangevraagd, maar er werd mij ook nergens gezegd dat dat moest. Ik zal dat nu zo vlug mogelijk in orde brengen. Daarnaast ben ik bezig met alle stenen te kuisen om de laatste topgevel weer te kunnen opbouwen met de originele stenen. Dan zal ik op een zo goedkoop mogelijke manier proberen om dit snel water- en winddicht te maken en ramen en deuren te fiksen.”
“Ik hoop dat er geluisterd wordt naar mijn argumenten, want ik wil de boerderij van mijn grootouders met hand en tand verdedigen en bewaren”
Anthony wil zeker verder bezwaar indienen. “Ik heb hiervoor sinds het aanslagbiljet drie maanden de tijd. Ondertussen probeer ik zo snel mogelijk door te doen, zodat ik in mijn bezwaar kan tonen dat de zaken wel degelijk worden aangepakt. Ik hoop dat mijn argumenten gehoord worden, want het is erg dat mijn eigen stad mij dit aandoet. Ik weet ook niet vanwaar ik het geld zou moeten toveren. Hopelijk komt het niet tot een rechtszaak, maar ik wil dit Oostends erfgoed en huis van mijn grootouders met hand en tand verdedigen en bewaren”, besluit Anthony.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
