Anouschka Defraeye (43) coördineert de OKAN-werking in Tielt: “Ik hou ervan om problemen op te lossen”

Sinds kort luidt er een extra schoolbel in het Tieltse en dat voor de klassen OKAN. Anouschka Defraeye is één van de coördinatoren, een nieuwe uitdaging die ze vol overgave omarmt. “Ik wist dat het druk zou worden, we bekijken het dag per dag.”

OKAN, de onthaalklas voor anderstalige nieuwkomers, is een gloednieuw initiatief in Tielt. Sinds 1 september kan een groep jongeren in het Lukasgebouw genieten van een taalbad Nederlands. Samen met Hanne Braeckman coördineert Anouschka Defraeye de werking.

Voor wie er niet mee vertrouwd zou zijn, wat is OKAN precies?

“In de OKAN-klassen komen leerlingen tussen 12 en 18 jaar oud gemiddeld een jaar les volgen. Die jongeren zijn nog niet langer dan 9 maanden in Vlaanderen en krijgen een intensief taalbad. Dat bestaat uit minimum 22 uur Nederlands, dus echt de taal leren, maar daarnaast is er ook plaats voor inburgering.”

Wat leren de jongeren dan bij naast de taal?

“Ze krijgen de taal niet enkel in de lessen Nederlands aangeleerd, maar er is ook taalverwerving tijdens bijvoorbeeld LO of sociale vaardigheden. Daarnaast leren we hen naar de winkel gaan, of het onderwijslandschap van Vlaanderen. Zo kunnen de jongeren, eens ze de taal wat beheersen, een snuffelstage doen in een gewone klas en dat volgens hun interesses. Mogelijk kunnen ze zelfs al enkele lessen meevolgen in een van de scholen.”

“Binnen ons lessenrooster werken we sowieso twee voormiddagen projectmatig. Zo komt ook cultuur aan bod. Soms komen er kleine conflicten voor door cultuurverschillen waar we niet zo bij stil hebben gestaan. Ook op internet vind je niet altijd alle info. Zo mag je in Oekraïne middenin de les gewoon opstaan om naar het toilet te gaan, iets wat wij ons niet kunnen voorstellen. Dan kunnen die leerlingen wel eens misnoegd zijn als ze moeten wachten tot aan de pauze. We zijn dus zeker niet op alles voorbereid. Zo’n dingen laten we dan ook aan bod komen en dan wordt even bij die gewoontes stilgestaan.”

Welke nationaliteiten zijn er momenteel in de OKAN-klassen aanwezig?

“Ongeveer de helft van onze jongeren is afkomstig uit Oekraïne, maar we hebben ook enkele Roemenen, wat Turkse meisjes en een aantal leerlingen uit Moldavië en Afghanistan. Er komen volgende week ook twee leerlingen uit Tsjechië. Dat maakt 33 jongeren, we hebben capaciteit voor 34. Dat is naar ruimte toe voor ons het maximum en bovendien zijn we op zoek naar nog een extra leerkracht. De jongeren zijn verdeeld in twee groepen, elke week wordt de bezetting nu gewisseld om te kijken wat het beste werkt. Uiteindelijk willen we dan wel naar definitieve groepen overstappen.”

“Ze krijgen taalbad met minimum 22 uur Nederlands”

Was er dan zo’n grote behoefte naar OKAN in Tielt?

“De vraag leeft al langer, er kwamen dan ook geregeld aanvragen binnen van leerlingen om OKAN te kunnen volgen in Tielt. Dat kon niet, dus moesten we ze doorverwijzen naar andere steden, waar ze dan soms lang moesten wachten op een plaatsje. Met de crisis in Oekraïne is de start van de OKAN-klas in Tielt in een stroomversnelling geraakt.”

Wat houdt de job van OKAN-coördinator in?

“Op dit moment is de job nog erg veelzijdig. Samen met collega Hanne zorg ik ervoor dat de werking van OKAN vlot gaat. We kijken voor materiaal, contacteren ouders bij problemen, doen observaties in de klas, bouwen een buitenschools netwerk op met de academies en de sportdienst… Daarnaast hebben we contact met vrijwilligers en het CLB. Van zodra iemand de stap naar het regulier onderwijs zal zetten, doen we ook nog aan vervolgschoolcoaching en dat voor één tot twee jaar.”

Heb je lang getwijfeld om de stap te zetten naar deze nieuwe functie?

“Neen, eigenlijk niet. Vorig jaar was er al een vrijwilligersproject vanuit de scholen en Stad Tielt, waar in de voormiddag in het CLB een taalbad werd aangeboden en de leerlingen in de namiddag konden aansluiten in het reguliere onderwijs. Op donderdagvoormiddag werkte ik daar al als vrijwilliger. Toen de vacature kwam, heb ik dus niet lang getwijfeld.”

Mis je het lesgeven niet?

“Tot nu toe helemaal niet. Ik had al een tijdje het gevoel dat ik het een beetje had gehad met lesgeven, maar dat ik wél in een schoolse omgeving wilde blijven werken. Zogenaamd ‘ivorentorenwerk’ is niets voor mij. In deze job heb ik nog heel veel contact met leerlingen.”

Wat in de job geeft je het meeste voldoening?

“Ik hou ervan om problemen op te lossen en dat is wat ik hier regelmatig moet doen. Knopen die moeten doorgehakt worden, een weg vinden in het kluwen als leerkrachten, leerlingen en directie met de handen in het haar zitten en uiteindelijk een compromis vinden dat voor iedereen werkbaar is. Ik was me ervan bewust dat de job erg ruim zou zijn, dat ik van niets zou moeten starten en het dus heel hard werken zou zijn. Dit jaar zal het wellicht dag per dag lopen, problemen aanpakken die opduiken en dan evalueren om te kijken wat volgend jaar anders en beter kan.” (LDW)