“Als er geen oplossing komt, dan sta ik op 8 januari met mijn twee dochters op straat.” Aan het woord is Annelies Braet uit Ichtegem. De vrouw ging bij verschillende instanties aankloppen voor hulp nadat haar huurwoning onbewoonbaar verklaard werd, maar ving bot. “Ook op de reguliere huurmarkt schrikt mijn profiel blijkbaar af”, zegt de mindervalide vrouw.
Het is een oud zeer: alleenstaande vrouwen worden al snel geweerd als het op het huren van een woning of appartement aankomt. Verhuurders denken soms dat die mensen onvermogend zijn en negeren dan ook vaak het profiel van alleenstaanden. Het overkomt ook Annelies, al hangt daar nog een groter verhaal aan vast. Op 26 juli van dit jaar werd haar huurwoning in de Engelstraat in Ichtegem onbewoonbaar verklaard door de burgemeester. De verhuurder ging echter in beroep en op vandaag viel er nog geen enkele beslissing. “Ondertussen moet ik wel tegen 8 januari de woning verlaten hebben”, duidt Annelies.
Gebreken
Er kwam ondertussen wel al een tweede onderzoek om de onbewoonbaarheid na te gaan. Daaruit blijkt dat de onbewoonbaarheid gegrond is. Volgens het verslag dat wij mochten inkijken, werden er zeven gebreken vastgesteld. Die gaan in de meeste gevallen over vocht en schimmelvorming. Bovendien overschrijdt het drinkwater dat er uit de kraan komt het ijzergehalte ruimschoots. Het drinkwater is bovendien troebel. “Filters om op de kranen te steken, kosten mij 200 euro per maand”, duidt Annelies. Voldoende reden dus om de woning onbewoonbaar te verklaren.
De burgemeester maakt in dit geval een beslissing op basis van het afgeleverde verslag. “Nadat de wooninspecteurs het verslag opstellen, wordt er altijd nog een hoorzitting georganiseerd met zowel de huurders als de verhuurders”, duidt burgemeester Lieven Cobbaert (Team Burgemeester). “Op basis daarvan wordt dan een beslissing genomen. Er wordt daarbij altijd rekening gehouden met de categorieën van de gebreken. Als er zich daar uiteraard een situatie voordoet waarbij het ongezond is om er te wonen, dan kan ik als burgemeester niet anders dan ingrijpen.”
Huurdersprofiel schrikt af
Annelies ging bij verschillende instanties langs om hulp te zoeken, maar ving telkens bot. “Ik krijg in principe voorrang op een sociale woning, alleen blijken er geen sociale huurwoningen vrij te zijn op dit moment”, zegt de vrouw. “Daarnaast is er geen doorgangswoning vrij en dus ben ik genoodzaakt op de reguliere huurmarkt op zoek te gaan. Alleen ben ik al van juni op zoek. Ik ga appartementen bezichtigen, maar ik beland telkens onderaan de stapel. Door mijn huurdersprofiel: alleenstaand met kinderen en mindervalide. Daar komt dan ook nog eens die onbewoonbaarheid bij en ook dat schrikt af blijkbaar.”
Dat betekent dat Annelies vanaf 8 januari eigenlijk met haar kinderen op straat staat. “Ik sta op verschillende wachtlijsten bij immokantoren, maar daar hoor ik niets meer van”, gaat het verder. “Ik heb het gevoel dat ik geen enkele kans krijg. Nochtans kan ik aantonen dat ik voldoende inkomsten heb, tevergeefs. Ik weet dat heel veel mensen in dezelfde situatie verkeren als ikzelf. Het wordt tijd dat iedereen voldoende kansen krijgt om iets deftigs te huren op de reguliere woonmarkt.”
Handen in het haar
Net dat is de reden dat Annelies haar verhaal wil doen. Ze hoopt alsnog op een oplossing, al dringt de tijd. “Ik weet niet waarheen. Op 8 januari wordt het contract nietig verklaart en kan de eigenares mij uit huis zetten. In principe mag ik hier wettelijk gezien ook niet meer blijven wonen dan. Ik zit met de handen in het haar. Alles is klaar om te verhuizen, ik weet alleen niet waarheen”, besluit de vrouw emotioneel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
