Adine de Volder (68) woont al drie jaar in een van de appartementen bij Valora in hartje Ingelmunster. Van in het begin voelt ze zich geviseerd door de buren. Die beweren namelijk dat de huisdieren van Adine zorgen voor geuroverlast en weg moeten. Het vredegerecht ging hier mee akkoord, maar Adine gaat in beroep. “Wij doen er alles aan zodat het hier goed ruikt. De rechtbank heeft nooit een gerechtsdeurwaarder gestuurd om de problemen vast te stellen. Het gaat om pure pesterijen.”
Drie jaar geleden ging Adine de Volder met haar partner Danny wonen in een appartement, dat ze huren in het gebouw Valora in hartje Ingelmunster. Volgens het algemeen reglement zijn huisdieren toegestaan onder een gedoogbeleid, namelijk dat er geen geurhinder bij gepaard gaat. “We hebben al vanaf het begin twee katten en een hond. Samson en Delilaila zijn Maine Coon, speciale raskatten die groter zijn dan een gemiddelde kat”, legt Adine uit. (Lees verder onder de foto)
Nu wordt Adine verplicht van de rechtbank om haar dierbare katten weg te doen. “Het is een van de buren, die vanaf het begin voortdurend klaagt over zogenaamde geurhinder. Maar die is er helemaal niet. In het gebouw zijn er nog tientallen andere mensen met honden. Daar hebben die mensen dan geen last van. Maar bij ons, wij die net als enige ook katten hebben, stinkt het.”
Plotse klachten
De problemen met een van de buren begon al toen Adine pas vier dagen in haar appartement woonde. “We krijgen constant naar ons hoofd geslingerd van een koppel, dat hier een appartement gekocht heeft, dat onze dieren stinken. Die buren spreken mij ook aan als ik in de lift sta onderweg naar mijn werk aan de kassa dat ik ruik. Ze vragen dan waar ik naartoe ga en wat ik misschien bij heb dat er zo’n verschrikkelijke geur is. Twee weken geleden vroeg de buurman mij in de gang of het opendeurdag was bij ons. ‘Het stinkt tot boven’, beschuldigde hij me.”
“Wij doen er alles aan om het net te houden: lucht zuiveren, een kuisrobot, zelf iedere dag poetsen en om de twee dagen de kattenbak”
“Wij zijn er ons bewust van dat de regel voor huisdieren vast hangt aan een clausule over geurhinder”, gaat Adine verder. “We hebben dan ook een toestel aangeschaft, dat constant de lucht zuivert. We poetsen iedere dag en hebben ook een robot, die ‘s nachts nog eens schoonmaakt. Om de twee dagen kuis ik ook de kattenbak uit. We hebben alle bewoners een brief gestuurd met de vraag of ze last hebben van de geur, maar ik kreeg geen andere klachten. Sommige mensen vielen juist uit de lucht dat ik katten had.”
Syndicus
De syndicus van het gebouw liet weten dat de bewoners op een algemene vergadering in maart 2023 beslist hebben om het gedoogbeleid voor huisdieren voor het appartement van Adine in te trekken. “Het werd voor dat appartement privatief ingetrokken, omdat er hinder, hoofdzakelijk geurhinder, werd vastgesteld. De eigenaars hebben hierover gestemd en de meerderheid was voor het intrekken te vinden”, vermeldt de syndicus van het appartementsgebouw. “Omdat er geen gevolg aan werd gegeven, hebben bewoners nu juridische stappen ondernomen. De beslissing dat de huisdieren weg moeten, werd nu onlangs door het vredesgerecht in kortgeding bekrachtigd. Ik kan niet verder uitweiden over de controles van de geurhinder. Wij voeren nu gewoon verder de beslissing uit van het gerecht.”
Kattenhaat
Volgens Adine gaat het om kattenhaat. “Andere mensen mogen een hond houden, maar wij die katten hebben, krijgen een verbod. Bij ons is het hier netjes en proper. Voordat wij hier woonden, zijn er ook al mensen verhuisd, die katten hadden en waarvan men beweerde dat ze stonken. Het kan toch niet dat wij nu ook zouden moeten verhuizen, omdat men iets tegen katten heeft.”
“Voor ons woonden hier ook al mensen in het gebouw die katten hadden en moesten verhuizen door een zogenaamde stank”
“Wat we nu te verduren krijgen, zijn gewoon pesterijen”, vertelt Adine aangedaan. “Op onze parkeerplaats bij onze auto lagen er op een bepaalde ochtend gewoon uitwerpselen op een zilverpapiertje. Die waren te groot om van een hond te zijn en zijn daar duidelijk gelegd geweest. Dit pestgedrag moet nu stoppen.”
In beroep
Adine gaat nu in beroep tegen het vonnis dat ze haar katten moet wegdoen. “In de rechtbank is er iemand van de syndicus langsgekomen, die zei dat het niet rook bij ons. Ook onze verhuurders zijn komen verklaren dat alles bij ons kraaknet is. Per dag dat we de dieren houden op het appartement moeten we een boete betalen van 250 euro. De verhuurders worden nu ook onder druk gezet omdat ze ons niet buiten gooien.”
“Het gerecht heeft nooit een gerechtsdeurwaarder gestuurd om de stank te kunnen vaststellen, de beslissing werd genomen zonder bewijs”
“Het ergste vind ik dat er niemand van het gerecht is langsgekomen om deze problemen vast te stellen”, gaat Adine verder. “Iedereen die bij ons langskomt, zegt dat het niet stinkt. Maar het gerecht heeft nooit een gerechtsdeurwaarder laten langskomen voor een vaststelling. Ze hebben hun beslissing dus gemaakt zonder ook maar enig echt bewijs. Tijdens het beroep zullen wij de vraag stellen dat ze langskomen om dit te controleren op eender welk moment dan ook en daar is onze advocaat absoluut akkoord mee.”
Deel van je gezin
Haar huisdieren wegdoen, is voor Adine geen optie. “Samson en Delilaila zijn broer en zus en hebben al heel wat meegemaakt. Hun eerste jaar hebben ze doorgebracht in een veel te kleine kooi in een kwekerij. Ze zijn vlug over hun toeren en heel afhankelijk van elkaar. Het heeft een jaar geduurd nadat we ze in huis namen voor ze dichter bij ons kwamen. Ze zijn al zo gevoelig en als we ze nu nog eens zouden moeten verplaatsen naar een andere thuis, dat zou hun dood betekenen.”
“Onze katten zijn zo gevoelig, nog eens verhuizen zou hun dood betekenen”
Maar ook verhuizen staat niet in Adine haar woordenboek. “Neen, wij wonen hier graag en als wij of de kattten weggaan, dan winnen zij. We willen dit doen voor iedereen, die al in dit gebouw heeft gewoond met een kat of iedereen met katten, die hier nog wil komen wonen. Een huisdier is een deel van je gezin. Je houdt ervan met heel je hart, dat kan je toch niet zomaar buitenzetten. Hopelijk kunnen we bewijzen dat de werkelijkheid anders is”, besluit Adine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
