21-jarige Tai Ligneel ging op avontuur in Australische outback en vond er de liefde

Tai Ligneel (21) verliet haar Veurnse thuishaven voor het grote avontuur. Met haar passie voor paarden droomde ze al sinds haar kindertijd van Australië, het land van de stoere cowboys in de uitgestrekte Australische outback. Het werd een ‘one-way-ticket’…

Tai vertelt: “Het grootste deel van mijn jeugd heb ik op de Grote Markt doorgebracht. Ik woonde boven de Soetasse , toen tearoom de Vette Os , de toenmalige zaak van mijn ouders. Van de kleuterklas tot en met mijn zesde middelbaar ging ik naar het Koninklijk Atheneum. Daar behaalde ik mijn diploma humane wetenschappen.”

Paardrijden

Door haar thuisomgeving dacht ze dat ook haar toekomst in de horeca lag en volgde ze een eenjarige opleiding kok en kelner in Hotelschool Ter Duinen. “Studeren was niet bepaald mijn ding en naar de unief wilde ik niet. Toen kwam Australië in beeld…”

Tai begon met paardrijden toen ze vijf was. “Mijn ouders noemden mij vaak een cowboy”, lacht ze. “Ik droomde van de Australische outback waar cowboys een prominente rol spelen. Ik zocht informatie op en het continent begon mij aan te spreken. Ik wist toen niet wat ik echt wilde in mijn leven en na veel overwegen besliste ik om een Working Holiday Visa aan te vragen. Dat laat je toe om te werken en reizen en kan je verlengen op voorwaarde dat je drie maanden op een boerderij werkt.”

Janken op luchthaven

In januari 2019 vertrok Tai naar de luchthaven. “Ik had dat onderschat en zei nog tegen mijn mama, stiefpapa en beste vriendin we gaan niet wenen hé , maar drie keer raden wie het eerst stond te janken”, vertelt Tai.

“Ik landde zo’n 27 uur later in Sydney. En ik heb niet meer omgekeken! Ik ontdekte Sydney op mijn eentje en reisde verder met de bus naar Cairns. Zo’n drie maanden later, veel ervaringen en vrienden rijker, vertrok ik richting Melbourne met het vliegtuig naar het dorp Garfield, voor een job als racepaardruiter, niet te verwarren met jockey!”

“Ik rijd op racepaarden, train ze om ze zo fit mogelijk te maken. En ik werd verliefd op de job. Het plan was om daar tot november 2019 te werken, want dan kwamen mijn ouders op bezoek. Het afscheid was moeilijk, maar ik deed mijn job zo graag dat ik besloot om in Garfield te blijven. Ik woonde op de boerderij, maar na een jaar voelde ik me vervreemden van de wereld, en ik verlangde stilletjes naar de bewoonde wereld.”

Corona en Tinder

In maart 2020 trof het coronavirus ook Australië. Tai zat vast: “Mijn baas was redelijk strikt en liet mij nergens naartoe gaan, bang dat ik besmet zou raken. Ik leerde geen nieuwe mensen meer kennen en begon eenzaam te worden. Toen downloadde ik de Tinder-app. Haha… supergênant, maar zo leerde ik wel Jordan (22) kennen. Het klikte meteen.”

De twee stuurden elkaar constant berichtjes, belden en facetimeden tot in de vroege uurtjes. “Door de lockdown konden we elkaar niet in het echt zien… Dan kocht ik mijn auto om wat eigen vrijheid te hebben en Jordan en ik ontmoetten elkaar in het geheim. Het klinkt cliché, maar het was alsof we elkaar al ons hele leven kenden.”

Andere job

Na een maand overtuigde Jordan haar om weg te gaan bij haar baas, een nieuwe job te vinden en bij hem en zijn familie in te trekken. “Ik vond een gelijkaardige job, en woon nu bijna een jaar bij Jordan, in Pakenham. Hij is een huis aan het bouwen waar we hopelijk in augustus kunnen intrekken. Jordan en ik zouden graag binnen vijf à tien jaar misschien verhuizen naar België. Het hangt af van de taalbarrière en hoe graag hij daar zou zijn.”

“Ik moet zeggen: Australiërs zijn een warm volk. Daar kunnen Belgen zeker iets van leren. Ik vond het supermakkelijk om me aan te passen. Ze vinden het hier de max dat ik uit Europa kom. Veel andere gewoontes hebben ze hier niet, alhoewel ze raar kijken als ik frietjes met mayonaise of steak tartaar eet! Jordan en ik zijn nog niet samen naar België geweest, maar hij heeft wel in Europa gereisd, zonder mij. Wat ik het meest mis, buiten mijn familie en vrienden? Het eten! Ik ben een echte smoefelkonte !”