“Van straatfeest naar barbecue … en tussendoor besturen”

Allebei hebben ze bijna één legislatuur als burgemeester achter de rug. Hij, advocaat, hoogopgeleid en nationale politieke ervaring zat. Zij als volkse burgermoeder geworteld in het verenigingsleven. Annick Vermeulen (CD&V) kent in haar Zedelgem de inwoners bijna allemaal bij naam. In een grootstad als Kortrijk is dat voor Vincent Van Quickenborne (Open VLD) nagenoeg onmogelijk, al probeert ook hij vooral een burgemeester tussen de mensen te zijn.

Wat hebben jullie het meest onderschat aan het burgemeesterschap?

Vincent Van Quickenborne: “Niets, eigenlijk. Al blijft het een eeuwige discussie met mijn vrouw over wanneer en hoe vaak ik thuis ben. (lacht) Er zijn wel zaken die mij positief hebben verrast. Zo slaag ik er in om veel persoonlijk contact te hebben met mijn inwoners. Dat is belangrijk. Ik trek van straatfeest naar barbecue en probeer intussen via mijn gsm de stad te besturen: alles goed op te volgen en vragen te beantwoorden. Hoe meer buurtfeesten en verenigingen, hoe meer verbinding in je stad. Daaraan herken je een goede burgemeester.”

Annick Vermeulen: “Ik probeer mijn inwoners te kennen en te vragen naar hun kinderen, familie… Ik ga daarom graag naar verenigingen en evenementen. Mensen appreciëren dat, maar het is soms drukker dan ik had verwacht. ‘s Avonds ben ik altijd onderweg. Een vrije dag? Ken ik niet. Mijn man werkt in de haven van Zeebrugge. Willen we elkaar zien, ‘moet’ hij bijna mee op pad. (lacht) Gelukkig doet hij dat graag. Thierry (Verbeke, red.) is de sterke man achter mij.”

Hoe vinden jullie een evenwicht tussen jullie gezinsleven en de politiek?

Vincent Van Quickenborne: “Elke zondagavond overlopen mijn vrouw en ik onze agenda. Ik zorg dat ik een avond per week thuis ben. Anouk (Sabbe, red.) gaat niet zo vaak mee. Onze dochter Bo is nu 1 jaar en vijf maanden. Ik probeer een moderne man te zijn en een deel van de taken op mij te nemen: luiers verversen, eten geven… De job van burgemeester is druk, maar ook flexibel. Ik kan tussendoor wel eens een uurtje vrijmaken om Bo af te halen van de crèche en wat tijd thuis met haar te spenderen. Ook al moet ik ‘s avonds weer weg naar vergaderingen. Anouk is niet geïnteresseerd in politiek. Ik vind dat oké. Dan kunnen we thuis over andere dingen praten.”

Annick Vermeulen: “In het begin van mijn ambtstermijn, toen mijn twee dochters thuis woonden, moest ik nog naar het evenwicht zoeken. Vandaag staan ze op eigen benen. In het weekend zijn mijn man en ik dus samen op stap. Vaak komen mensen aanbellen, terwijl ik zelf in vergadering zit. Dan noteert mijn man hun naam, vraag en telefoonnummer. Mijn inwoners kennen hem bijna even goed als mij. Ze grappen vaak dat mijn burgemeesterschap eigenlijk een duobaan is.”

Vincent Van Quickenborne: “Dat is opvallend. In die vijf jaar dat ik burgemeester ben, is er nog nooit iemand aan mijn deur komen bellen. Misschien omdat we op een appartement wonen. Of hebben alle Kortrijkzanen de weg gevonden naar ons gratis nummer 1777?”

Valt het burgemeestersambt te combineren met jullie andere functies?

Annick Vermeulen: “Sinds 31 jaar werk ik als hulp bij een notaris. Uit respect voor die mensen doe ik dat nog anderhalve dag per week. Ik wou hen niet in de steek laten. Ik heb wel afgesproken dat ik daar bereikbaar kan zijn. Ik neem de telefoon op en als er iets is, kan ik indien nodig ter plaatse gaan. De politiek is onzeker. Door mijn job te behouden, heb ik iets achter de hand.”

Vincent Van Quickenborne: “Ik werk niet meer als advocaat, maar ben wel nog parlementslid. Dat is goed te combineren. Ik ga twee dagen per week naar Brussel, de andere dagen zit ik in Kortrijk. Beide functies vullen elkaar aan. Ik ben een betere burgemeester door mijn werk in Brussel en omgekeerd. In het parlement kan ik met praktijkkennis spreken over armoede, radicalisering… En in Brussel verdedig ik de Kortrijkse belangen op nationaal niveau.”

Jullie kwamen allebei op een eerder tumultueuze manier aan de macht. Hoe kijken jullie daarop terug?

Vincent Van Quickenborne: “Daarop terugkijken wil ik niet. Ik blik vooruit. De mensen zullen ons beoordelen op wat we hebben gedaan en niet op wat vijf jaar geleden tijdens de coalitievorming is gebeurd, denk ik.”

Annick Vermeulen: “In 2012 heb ik gedacht aan stoppen. Dat de politiek zo hard kon zijn, wist ik niet.”

Je tegenstanders verwezen naar je opleidingsniveau om je de sjerp te ontzeggen. Met een diploma lager secundair zou je de ingewikkelde taak van burgemeester niet aankunnen.

Vincent Van Quickenborne: “Echt?! In welke tijd leven wij? Wat een onzin. Politiek is van de mensen en is niet voorbehouden voor hoogopgeleiden. Anders schaf je de democratie beter af.”

Annick Vermeulen: “Ik voelde mij belachelijk gemaakt. Ik had meer dan dubbel zoveel voorkeurstemmen als degene die burgemeester mocht worden. Veel Zedelgemnaars waren oprecht verontwaardigd. Uiteindelijk werd afgesproken dat ik na twee jaar burgemeester kon worden. Ik ben blij dat ik niet ben gestopt, maar het laat wel littekens na. De steun van mijn inwoners én vooral van mijn familie en vrienden heeft mij erdoor gehaald.”

Dingen jullie volgend jaar opnieuw naar de sjerp?

Vincent Van Quickenborne: “Dat moet ik nog uitmaken. Als burgemeester moet je je volledig engageren. Dan zou ik voor mijn partij dus weer zes jaar niet beschikbaar zijn voor een functie als minister of staatssecretaris. Ik moet kiezen. Ik zal naar de partij luisteren, maar ook naar mijn gezin.”

Annick Vermeulen: “Ik kom op, maar nu met betere afspraken. De hetze na de vorige verkiezingen heeft mij gehard. Ik sta op mijn strepen. Ik heb het lijsttrekkerschap van de kartellijst CD&V-Nieuw aanvaard. Degene met de meeste stemmen wordt burgemeester en dat voor de volle zes jaar. Hopelijk ben ik dat.”