Steven De Maesschalck zat voor de laatste keer als voorzitter de gemeenteraad voor. Hij neemt afscheid van de gemeenteraad omdat zijn beroep van tandtechnicus enorm veel tijd opslorpt. Hij blijft wel waakzaam dat ‘zijn’ partij, N-VA, het in de gemeente verder goed blijft doen.
Steven (51) is getrouwd met Inge Deneve en papa van Alexander (20) en Michelle (17). Het gezin woont in de Izegemstraat. Beroepshalve is hij tandtechnicus. In 2007 kwam Steven op vraag van Bruno Seurinck bij De Brug. “Ik tankte bij Kurt Windels, maar het was wel degelijk door Bruno dat ik mij bij De Brug engageerde. Eén jaar later was ik al secretaris. Ik begon als onafhankelijke bij De Brug, maar ik had grote waardering voor Geert Bourgeois (N-VA) uit Izegem. Zijn ideeën en manier van werken spraken mij aan. In mei 2011 begonnen we plaatselijk met de N-VA, samen met Manfred Vanhulle, Karel Deprez en Dirk Debaere. We begonnen klein. Samen met De Brug/Open Vld trokken we naar de gemeenteraadsverkiezingen. In oktober 2012 werd Nadine Verheye (N-VA) verkozen en werd ze schepen. Voor ons was dat een grote overwinning.”
Geen schepen
Steven werd eveneens voorzitter van de plaatselijke N-VA. “Ik vind een korte periode van twee jaar goed en iemand die voorzitter is, komt best zelf niet op. Dat ging ik zelf ook niet doen, maar toen op het laatste moment voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 iemand binnen onze partij vertrok, vroeg Kurt of ik toch wilde opkomen. Als voorzitter besloot ik te depanneren. Dat viel mee, want ik werd verkozen tot gemeenteraadslid. Nadine werd weer schepen, net als Jan Rosseel. Ik ging in de politiek als hobby, maar dat liep doorheen de jaren serieus uit de hand. Ik ambieerde echter nooit een job”, stipt Steven aan. “Tijdens de coronacrisis kreeg schepen Nadine enorme angst om ziek te worden. Toen was Jean-Pierre Deven voorzitter van de gemeenteraad. Nadine besloot om te stoppen. Burgemeester Kurt belde mij op omdat ik als opvolger schepen kon worden. Ik zei tegen Kurt dat dit niet mogelijk was. Ik kon toch niet tegen mijn klanten, de tandartsen, zeggen dat ik twee dagen per week voor de gemeente zou werken en de patiënten dus wat langer op hun tandprothese moesten wachten? Ik zou nochtans graag schepen worden, daarvoor doe je tenslotte aan politiek. Maar voor mij was dat door mijn beroep niet mogelijk. Jean-Pierre werd dus schepen en ik voorzitter van de gemeenteraad, want zoiets viel wel te combineren met mijn beroep. Op dinsdag 22 september 2020 begon ik aan die nieuwe opdracht. Vier jaar later stopte ik.”
Bestuursverkiezingen
Voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2024 was er al lang sprake dat Steven niet meer op de lijst zou prijken. “Dat was absoluut geen moeilijke beslissing, want ik werk op zaterdag en op zondag doe ik de voorbereidingen voor mijn job. Als voorzitter van de gemeenteraad had ik nog andere verplichtingen en dat was dus voor mij niet meer haalbaar. Volgend jaar zal ik mijn praktijk ook uitbreiden. Ik besloot dus om te stoppen, weliswaar met pijn in het hart. Als voorzitter liet ik alle partijen aan het woord. Ik wilde dat iedereen luisterde naar iedereen. Kwam er een vraag vanuit de oppositie, dan wilde ik dat de meerderheid daar ook met respect naar luisterde. Op zo’n manier bereik je in de plaatselijke politiek veel meer. Mijn opvolgster Veerle Depuydt blijft werken, maar er is een groot verschil tussen haar werk met vaste uren en mijn job. Ik weet ‘s morgens immers niet hoeveel tandartsen mij die dag nodig hebben voor een opdracht.”
“Natuurlijk wilde ik graag schepen zijn, maar dat lukt niet met mijn beroep”
Steven verliet de gemeenteraad, maar niet de politiek. “Op 10 januari is er onze ledennieuwjaarsreceptie. In februari zijn er opnieuw N-VA-bestuursverkiezingen. Of ik mij kandidaat stel als plaatselijke voorzitter? We’ll see”, glimlacht Steven. “Mijn partij ligt me echt nauw aan het hart. Ik wil dat die blijft bestaan en dat we een mooie toekomst hebben.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
