CD&VPLUS loste de voorbije maanden al enkele namen voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. De 30-jarige Anke Wesenbeek, van opleiding maatschappelijk werker en sinds twee jaar diensthoofd van de activeringsdienst bij OCMW Brugge, is een van de nieuwe gezichten op de verruimingslijst.
Ze noemt zichzelf ‘gezond feministisch’. Met een nieuwsgierig kantje, eerder rechtdoorzee ook. “Ik benoem de dingen graag zoals ze zijn.” Anke Wesenbeek (30) moet haar sporen in de politiek dan misschien nog verdienen, met de ambitie zit het alvast wel goed. “Ik heb nochtans lange tijd gedacht dat de politiek niet mijn dada was”, zegt ze.
“Dat ik als maatschappelijk werker veel meer het verschil kon maken. Maar vandaag denk ik daar toch al anders over. Ik ben geen naïeve wereldverbeteraar maar ben ervan overtuigd geraakt dat een sterke lokale politiek vandaag écht het verschil kan maken. Al is er natuurlijk wel veel werk aan de winkel. De politiek heeft een negatieve connotatie gekregen, jongeren haakten massaal af.”
Stoffig imago
Of ze zelf uit het goede hout gesneden is? “Veel vrienden hebben mij dat ook al gevraagd. Ben je zeker dat het iets voor jou is? En dan nog voor de ‘tsjeven’? (lacht) Het klopt dat de partij een wat stoffig imago heeft. Maar ik ben een progressieve denker, en de christelijke waarden spreken mij persoonlijk wel aan. Ik ben ook nooit een ‘statische’ kiezer geweest. Ik stem zelf altijd op mensen en nooit op ideologieën. En ja, ik denk wel dat ik in de politiek een verschil kan maken. Ik zoek graag het compromis op.”
Van opleiding maatschappelijk werker, staat Anke sinds twee jaar aan het hoofd van de activeringsdienst van het Brugse OCMW. “Andere maatschappelijke thema’s die mij bezighouden, zijn armoede en vereenzaming. Toen ik nog voor het Sociaal Huis werkte in Blankenberge, heb ik daar achter de gevels enorm veel uitdagingen gezien.”
“ Een gezicht van Blankenberge dat ik nog niet kende: we leven allemaal in onze eigen bubbel. Die ongelijkheid wegwerken, zou vandaag een absolute prioriteit moeten zijn voor de politiek. Iederéén wordt daar tenslotte beter van, want het is een grote misvatting dat migranten hier komen profiteren van ons systeem. Tussen werken en niet werken zit er nog een enorme grijze zone. Het is lang niet allemaal zo zwart-wit.”
Hoe ze als nieuwkomer het verschil wil maken in de politiek? “Eerst en vooral had ik er beroepshalve dus wel al banden mee. Lobbywerk is mij niet vreemd. Ik wil die kennis en gedrevenheid vanuit het werkveld straks dus zeker meenemen, en verder wil ik de burger vooral weer een stem geven. Politiek moet weer over inhoud gaan, de gewone hardwerkende burger moet weer centraal staan.”
Nieuwe start nemen
Ze volgt al een tijdje de gemeenteraad in Blankenberge. “Fascinerend, ja, maar niet zo constructief hé. Onze lokale beleidsmakers hebben zich de voorbije jaren helemaal vastgereden – hoog tijd dus om een nieuwe start te nemen. Constructief samenwerken, komt voor mij op de eerste plaats, en dan nog het liefste van al over partijgrenzen heen. Want in de tijden waarin we nu leven, is verbinding meer dan ooit nodig. Al was het maar om nóg meer polarisatie tegen te gaan.”
Een van de kernwaarden van CD&V is het gezin als hoeksteen van de samenleving. Anke is zelf mama van een tweeling. “Met mijn work-life balance zit het wel goed”, knipoogt ze. “Het komt er vooral op aan goed te weten wat je wil in het leven, zodat je je ernaar kunt organiseren. Maar ook een goed zelfrelativeringsvermogen komt altijd van pas. Zeker in de politiek: onze heren en dames politici nemen zichzelf toch soms een tikkeltje al te serieus, vind ik.”
Terug naar het begin: ‘gezond feministisch’? “Er ís nood aan meer vrouwelijke gezichten in de politiek. Zeker in Blankenberge. Een onafhankelijke lijst genoot sowieso al mijn voorkeur, en ik zag dat CD&VPLUS reeds enkele pittige vrouwelijke kandidaten aan boord haalde om met een sterke ploeg naar de verkiezingen te stappen. Een kans die ik niet wou laten liggen”, klinkt het.
Donorkinderen
Anke strijdt al jaren voor meer erkenning voor kinderen verwekt via anonieme donorconceptie. “Ik ben zelf ook donorkind en vind dat ik recht heb op kennis over mijn eigen genetische achtergrond. De huidige regeling rond anonieme donorconceptie is een schending van de mensenrechten. Systematisch en bewust de genetische achtergrond van mensen ontoegankelijk maken, is geen praktijk waar we nog blindelings mogen mee akkoord gaan”, zegt ze daarover.
Via genetische genealogie, vertrekkende uit haar eigen DNA, spoorde ze enkele mannen op die mogelijk in eerste lijn met haar verwant zijn. “Na een lange bemiddelingsperiode bleef een van hen mijn vraag negeren. Om die reden besloot ik mijn zoektocht uiteindelijk voort te zetten binnen de muren van het gerecht”, aldus Anke. Een Brugse rechter gaf haar in juni gelijk en dat leverde Anke ook nieuwe informatie op met betrekking tot haar eigen persoonlijke zoektocht.
“Dit juridisch precedent zorgt nu voor veel erkenning, voor tal van donorkinderen die in ons land geen gehoor kregen of krijgen. De rechter schreef duidelijk in haar vonnis dat de wet die anonimiteit van donoren regelt, op de helling staat”, klinkt het nog.” Het leverde Anke internationale felicitaties op. “Hiermee is een belangrijke steen verlegd.”
(WK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
