Tijdens het nieuwjaarsfeest van CD&V werd Jacqueline Mostaert (76) uitgewuifd. Ze was dertien jaar gemeenteraadslid in Langemark-Poelkapelle. “Ik heb me ingezet voor alle inwoners en voor de senioren in het bijzonder”, zegt ze.
“Ik had voor de verkiezingen aangekondigd geen volledige legislatuur meer vol te maken. De dood van mijn man Daniël Peene in januari vorig jaar heeft mijn beslissing wellicht bespoedigd. Maar ook mijn kinderen drongen aan om het wat rustiger aan te doen. Daarom valt mijn besluit eerder dan voorzien. Ik laat mijn verenigingen uit Bikschote niet los. Zelfs de band met Kind en Preventie wil ik niet doorknippen”, zegt Jacqueline. “Ik voel me daar thuis.”
In 2006 sprak toenmalig CD&V-voorzitter Dominiek Decock haar aan om op de lijst te staan voor de gemeenteraadsverkiezingen. “Ik ging daar eens goed moeten over nadenken. Het was Daniël die zei: ‘Jij gaat dat wel doen!’ Hij stamde uit een christendemocratisch nest, met grootvader Alfons als burgemeester en vader Fabien als laatste burgemeester van het zelfstandige Bikschote. Zelf heeft Daniël nooit politieke ambitie gekoesterd. Hij volgde het wel. In 1964 zijn we getrouwd, net in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen. Ik maakte de politiek van nabij mee. Ik wist wat engagement en de politieke koorts inhield“, blikt Jacqueline terug.
Geen kerk afbreken
“Je kandidatuur voor een zitje in de gemeenteraad voorleggen aan de keuze van de kiezer blijft spannend”, geeft Jacqueline mee. “De eerste keer leg je je bij de uitkomst neer. Ik raakte meteen verkozen. De tweede keer wil je je gezicht niet verliezen. De derde keer heb ik van de spanning het meest last gehad. Ik heb me als raadslid telkens echt gegeven. Ik vond dat noodzakelijk als je een verbintenis aangaat met de bevolking. Ik was van Bikschote en kende daar de meeste problemen. Maar ik heb me ingezet voor alle inwoners en voor de senioren in het bijzonder. Als gemeenteraadslid kan je iets bereiken als je volhoudt. Altijd op dezelfde nagel kloppen, heet dat dan. Een hellend vlak bijvoorbeeld zodat mensen met een rollator of rolwagen makkelijk binnen en buiten raken. In en rond het ontmoetingscentrum de Mariazaal in Bikschote zijn daar voorbeelden van. Mijn stokpaardje was dat senioren dicht tegen de gemeentelijke bibliotheek in Langemark zouden kunnen parkeren. Dat zal nu gerealiseerd worden. In politiek moet je ook aanvaarden dat je het soms oneens kunt raken. Zelfs met je eigen meerderheid. De kerk van Bikschote afbreken, daar was ik binnen en buiten de partij faliekant tegen. Zoals plannen nu voorliggen, zou de toren blijven staan. Alleen al om zijn cultuurhistorische waarde moet je dit belangrijke gebouw in het midden van het dorp behouden”, zegt Jacqueline.
Ontroerende brief van zonen
In het bijzijn van haar twee oudste kleinkinderen Fien en Anton werd ze afgelopen zondag in de bloemetjes gezet. Haar zonen Peter en Stefaan konden wegens buitenlandse afspraken niet aanwezig zijn tijdens de CD&V-nieuwjaarsreceptie in OC de Hazebrug. Zij lieten hun brief voorlezen door burgemeester Lieven Vanbelleghem. “Wat wij onthouden voor al wie aan politiek doet: jouw engagement had niks te maken met machtspolitiek zoals die helaas te vaak bedreven wordt, maar zoeken naar verbinding in plaats van polarisering. Je wou een betere samenleving waarin iedereen zijn plaats verdient. We zijn fier op je waarachtig engagement.” “Deze mooie brief was een complete verrassing”, weet Jacqueline. “Daar was ik heel ontroerd en dankbaar om.”
Uitstapjes naar zee
“De politiek zal ik blijven volgen, maar langs de zijlijn. Ik heb alle vertrouwen dat opvolgster Doris Dereyne het goed zal doen. Ik ben ook blij dat het een vrouw is. Mijn mandaat als gemeenteraadslid heb ik me geen dag beklaagd. Ik ben geen grote reiziger. Ik heb wel heel mijn leven lang heel graag naar de zee getrokken. Dat is lang niet mogelijk geweest en daar ga ik nu echt van genieten.” (pco)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier