Dirk De fauw: “Renaat Landuyt bood Bruggelingen geen luisterend oor”

Brugge heeft massaal voor Dirk De fauw gekozen. De CD&V-kopman kreeg liefst 15.289 voorkeurstemmen achter zijn naam en wordt burgemeester. “Deze uitslag toont aan dat de Bruggelingen nood hebben aan een luisterend, begripvol oor. Dat zijn kenmerken die ze bij Renaat Landuyt niet vonden”, zegt hij.

U scoorde heel sterk en wordt straks de nieuwe burgemeester. Had u voordien zo’n monsterscore verwacht?

“In 2012 behaalde ik 10.000 voorkeursstemmen, ik had dus wel gerekend op een verhoging. Ik was toen immers als gedeputeerde twaalf jaar lang weg geweest uit de Brugse actualiteit. Ik kwam in 2012 163 stemmen te kort om Patrick Moenaert op te volgen. Nu deed ik het beter!”

U bent nu met 15.289 voorkeursstemmen bijna even populair als Patrick Moenaert. Die overtuigde op het toppunt van zijn populariteit 18.000 Brugse zieltjes…

“Dat was op het moment dat hij al twaalf jaar burgemeester was, ik heb dus nog groeipotentieel!” (lacht)

“Ik schoot zaterdagnacht wakker door een nachtmerrie over een monster- coalitie tegen CD&V”

Het is van 1998 geleden dat CD&V boven de 30 procent scoorde, als we even het kartel met N-VA in 2006 niet meerekenen…

“Zo’n succes had ik nooit durven dromen. Al koos 35 procent van de Bruggelingen voor mij als burgemeester in de flitspeiling van KW. Scores als die schonken mij vertrouwen. En toch: hoe meer de verkiezingen dichterbij kwamen, hoe meer mensen mij zeiden dat het spannend zou worden.”

De Brugse kiezers betuigden hun steun aan het gevoerde beleid, maar rekenden af met uittredend burgemeester Renaat Landuyt. Hebt u daar een verklaring voor?

“Toen Renaat Landuyt in 2015, na twee jaar burgemeesterschap, al een eerste keer slecht scoorde in een enquête, heb ik hem gezegd dat het niet aan de inhoud van zijn beleid lag, maar wel aan zijn stijl. Renaat Landuyt is een verstandig politicus, met een goede visie op het bestuur van onze stad. Maar de wijze waarop hij omgaat met collega-politici en met de bevolking is geen warme, luisterende manier. Dat heeft zich uiteindelijk tegen hem gekeerd.”

“Hij gaf mij vaak als antwoord: ik ben wie ik ben, je kunt mijn karakter niet veranderen. Maar de uitslag van de verkiezingen toont aan dat de Bruggelingen nood hebben aan een luisterend, begripvol oor. Dat zijn kenmerken die ze niet bij Renaat vonden. Een aantal incidenten heeft hem parten gespeeld. Ik denk onder meer aan de koele manier waarop hij na het dodelijk ongeval van Yamen, de directeur en de voorzitter van het Sint-Lodewijkscollege aanpakte. Op zulke momenten moet je de mensen geen verwijten toesturen, maar wel samen naar oplossingen zoeken om de schoolomgeving veiliger te maken.”

Volgens uw voorganger is het burgemeesterschap veel zwaarder dan een ministerpost. Zijn u en uw gezin er klaar voor?

“Je mag het voorzitterschap van het Brugse OCMW, een functie die ik nu al zes jaar vervul, niet onderschatten. Dat is hard werken, vergaderen en commissies voorzitten, van ‘s morgens tot ‘s avonds laat. De enige opoffering die ik als burgemeester moet doen, is mijn werk als advocaat nog meer delegeren. Maar mijn advocatenkantoor is in goede handen bij mijn zoon Dieter. Met de moderne communicatietechnologie sta ik continu in contact met mijn familie en mijn medewerkers. En gelukkig offert mijn vrouw Ann zich niet op voor mijn politieke carrière: ze blijft halftijds les geven bij Vives.”

“Patrick Moenaert kreeg meer stemmen? Hij was toen al 12 jaar burgemeester, ik heb nog groeipotentieel”

Is het waar dat Renaat Landuyt (SP.A) zondag aanvankelijk paste voor de coalitiebesprekingen en dat u er Mercedes Van Volcem (Open VLD Plus) bij gehaald hebt, omdat u vreesde voor een monstercoalitie tegen CD&V in Brugge?

“Omwille van die nachtmerrie werd ik zaterdag nog midden in de nacht wakker. Je kunt de verkiezingen winnen, de grootste partij zijn en meemaken wat Stefaan De Clerck in Kortrijk beleefde in 2012. Zondag belde ik Renaat op, met de vraag om samen te zitten. Hij antwoordde mij dat hij nog aan het fietsen was en de definitieve resultaten wou afwachten. Op dat moment analyseerde ik de voorlopige cijfers en kwam tot de vaststelling dat het mathematisch perfect mogelijk was om CD&V buitenspel te zetten. Ik heb niet geaarzeld en heb Mercedes opgebeld. Zo was ik er zeker van dat wij aan zet waren. Nadien hebben wij Renaat vastgezet, met de droge mededeling: kom je nu af of moeten wij een andere coalitiepartner zoeken? Hij is meteen gearriveerd.”

CD&V en SP.A behaalden, net als in 2012, samen 17 zetels, zij het in een andere machtsverhouding. Rooms-rood kon dus perfect voort besturen.

“Voor de verkiezingen dachten zowel Renaat als ikzelf dat N-VA een storende factor kon zijn. We vreesden dat rooms-rood niet meer aan 27 zetels zou geraken en vonden het veiliger om nog een derde coalitiepartner in bed te nemen. Er was geen voorakkoord, maar die gedachte speelde in ons achterhoofd en zorgde ervoor dat de kiesstrijd in Brugge veel minder bitsig was dan zes jaar geleden. We waren liever voor mekaar, omdat de kans groot was dat er drie partijen nodig waren om een solide meerderheid te verkrijgen. Iedereen dacht dat het met twee partijen niet zou lukken. Alles lag open. Maar op 14 oktober ging Open VLD Plus vooruit en verloor N-VA de helft van zijn zetels. Pol Van Den Driessches verkiezingsstunt met die gevangenisboot in Zeebrugge heeft zich tegen hem en zijn partij N-VA gekeerd.”

Met drie besturen betekent meer water bij de wijn doen, zodat u minder van uw eigen partijprogramma kunt realiseren.

“Onze partijprogramma’s liggen niet extreem ver uiteen. Ik heb Otmar Delanote, die mijn kabinetschef wordt, gevraagd om de drie programma’s naast elkaar te leggen, zodat wij kunnen discussiëren over de kleine verschillen en ook inhoudelijk tot een akkoord kunnen komen. Ik wil immers niet wachten tot in juni 2019 om met een beleidsnota uit te pakken. Het is niet de bedoeling om hierover nog eens zes maanden te palaveren.”

Wat wil CD&V absoluut in dat beleidsakkoord?

“We moeten het vertrouwen van de Bruggelingen terugwinnen. Uit de stadsmonitor blijkt dat 85 procent van de Bruggelingen trots is op zijn stad, maar amper 20 procent vertrouwen heeft in het stadsbestuur. In enkele jaren tijd is dat vertrouwen van 40 naar 20 procent gezakt. Er klopt dus iets niet. Renaat Landuyt pakte uit met de Toekomst van Brugge: een mooi participatieproject, maar op die manier bereikte hij vooral de intellectuele elite die enkele interessante ideetjes lanceerde. Maar de grote massa van de bevolking voelde zich onvoldoende betrokken. We moeten dus een methode vinden die meer Bruggelingen betrekt bij het stadsbestuur. Desnoods gaan we op café of huren wij een tent om met de mensen ter plaatse in gesprek te gaan.”

Elke burgemeester drukt zijn persoonlijke stempel op het beleid. Wat wordt die van u?

“Ik wil de mensen die procederen tegen de afbakening van het grootstedelijk gebied Brugge rond de tafel brengen en overtuigen om hun procedure te staken. Niet alleen omwille van het nieuwe voetbalstadion. Want zonder bijkomende bedrijventerreinen kun je in Brugge geen extra jobs en welvaart creëren.”

“Mijn eerste wapenfeit als burgemeester? Een nieuwjaarsreceptie voor de Bruggelingen!”

Is het nu ‘verder met’, naar de slogan van SP.A, of wordt er onder uw leiding vanaf 2019 een andere koers gevaren in Brugge?

“We zullen het congrescentrum niet op een andere plaats bouwen. Maar als het Sint-Andreasinstituut snel zijn financiële eisen drastisch verlaagt, kan de expohal misschien toch daar gerealiseerd worden. Ook al was het indertijd mijn idee om dat op de gronden van het KTA te doen. Daarnaast zijn er ongetwijfeld nog enkele kleine correcties nodig inzake het parkeerplan. De mobiliteit is altijd in beweging. We moeten dringend werk maken van extra randparkings. Renaat ontkent dat de huidige parkings vaak volzet zijn, maar ik vermoed dat hij te weinig met zijn auto in de tunnel onder ‘t Zand rijdt…”

Liggen alle investeringen tot 2022 echt vast, zoals uw voorganger voor de verkiezingen vertelde?

“Veel, maar niet alles! Sommige straten in de binnenstad liggen er slecht bij. We moeten zo snel mogelijk de Katelijnestraat en de Vlamingdam aanpakken. Inzake openbare werken in Brugge is er, net als voor de eeuwwende, nood aan zesjarenplannen. En er is een inhaalbeweging nodig voor de voetpaden en hun toegankelijkheid. Wat de deelgemeenten betreft, is De Dijk op Sint-Pieters aan renovatie toe.”

Wat wordt uw eerste wapenfeit als burgemeester?

“Een nieuwjaarsreceptie, in een nieuwe formule, voor de Bruggelingen!”

(SVK)