De volksraadpleging in Ruiselede. De bewoners weten soms zelf niet goed wat ze er van moeten denken. We gingen even langs op de wekelijkse marktdag om de stemming te peilen. “Alles is toch al beslist, zeker? En ze moeten geen rekening houden met de uitslag”, klinkt het bij de ene. Een ander denkt dan weer: “Fusies zitten er sowieso aan te komen, maar het is de manier waarop men dit door ons strot duwt, die de mensen voor het hoofd stoot.”
Vrijdag is marktdag in Ruiselede. De bloemenverkoper is niet op post wegens vakantie, een vijftal andere marktkramers wel. Het is wat miezerig weer, de mensen duiken snel hun wagen weer in en niet iedereen wil vrank en vrij praten over het referendum. “Natuurlijk hebben wij onze mening”, klinkt het bij een bevriend duo. “Maar dat gaan we hier niet in de krant laten zetten, we zijn ook actief bij een vereniging. En we willen onze subsidies niet door onze neus geboord zien.”
In Ruiselede lijkt het ook een verhaal van (politieke) meerderheid tegen oppositie. En daaraan willen velen zich niet verbranden. Maar dat wil niet zeggen dat ze niet kunnen gaan stemmen, natuurlijk. Eén iemand – die wel geen stem mag uitbrengen – ziet alvast een duidelijk voordeel van de fusie. “Ik woon in Wingene en heb mijn zaak in Ruiselede. Ik zal dus maar in één gemeente belastingen moeten betalen, als de fusie er komt.”
Brief al verbrand
De man zegt het met een kwinkslag. Maar heel wat inwoners zien ook niet onmiddellijk de link met de gemeente Wingene. “Integendeel, vroeger was er ook wat strijd tussen beide gemeentes. Ook in Zwevezele zijn ze nog niet altijd gelukkig dat ze met Wingene samen zijn. Van de andere kant: je moet nog nauwelijks naar het stadhuis. En heel wat diensten zullen wel nog in Ruiselede aangeboden worden. Het zal dus vooral een administratieve fusie worden.” Een ander verwoordt minder omwonden. “Als ze nu samen gaan of niet, het blijven twee boerengemeenten.”
“Fusie of niet. Het blijven twee boerengemeentes”
Toch troffen we een gezelschap dat open en bloot de mening wil delen. Eén vriendin wil liever niet mee op de foto. “Ik sta al genoeg in De Weekbode. En bovendien heb ik mijn oproepingsbrief al opgestookt. Hij heeft nog wat warmte opgebracht.”
Echtpaar Monique De Fauw en André Braeckevelt genieten samen met vriendin Monique Desmet van een drankje na hun bezoekje aan de markt. “We zijn eigenlijk van Kruiskerke”, zegt het koppel.
“Nu al moeten wij naar Ruiselede komen voor al onze boodschappen, er is niets meer in onze deelgemeente. En of we nu fuseren met Wingene of niet, dat zal daar niet veel aan veranderen. Maar het is natuurlijk zo dat wij nu pas onze mening mogen geven, terwijl het eigenlijk al beslist is. Maar we zullen normaal wel gaan stemmen.”
Ander dialect
Een marktkraamster uit Wingene hoort het in Keulen donderen als wij naar het referendum vragen, het leeft dus niet overal.
In ’t Fonteintje treffen we Carlos Ide en Johny Mostaert. Carlos is een geboren Ruiseledenaar, die teruggekeerd is naar zijn gemeente. Johny is uitgeweken naar Aalter. “Ik ben voor een fusie met Aalter”, lacht die.
“Het was misschien ook logischer geweest om voor Tielt of Aalter te kiezen. Maar dan blijf je natuurlijk het kleintje dat bij een stad aansluit. Zelf kom ik hier nog altijd graag terug. Ik heb ook een stamcafé in Wingene. En de taal is er zelfs anders. Je hoort meteen aan zijn dialect of iemand van Wingene of Ruiselede is.”
Carlos Ide aanhoort het met de glimlach. “Ook die uit Aalter haal je er meteen uit aan hun taaltje”, kaatst hij de bal terug. Terwijl Johny niet mag gaan stemmen, gaat Carlos al zeker.
“Ik ben niet tegen de fusie met Wingene, het is beter als je zelf overeen komt met welke gemeente je samengaat. Want straks zullen er van bovenaf fusies opgelegd worden. En dan ben je beter af als je zelf al je fusiepartner hebt kunnen kiezen.”
Gemeentefusie Wingene Ruiselede
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
