Club Brugge-Dinamo Kiev 1-0. De Oekraïnse vijftienvoudige kampioen is een goeie, stevige en potige ploeg, maar Club en zijn nieuwe chou Simon Mignolet moeten dit dinsdag kunnen afmaken. 1-0 is in Europa een uitstekende uitgangspositie.
Philippe Clement moest het dinsdag de Oekraïnse journalisten wel een paar keer duidelijk maken. Na een match waarin blauw-zwart, zoals zijn coach had aangekondigd, veel durf had getoond, zo’n drie kwartier uitstekend had gevoetbald, maar daarna te veel het spel moest ondergaan om gerust naar Kiev te kunnen trekken. Oostende morgen kan voor dit Club geen probleem zijn, dinsdag wordt het wél spannend. Soit, bij een goeie afloop is Club op weg naar de groepsfase van de Champions League. Boodschap voor Mignolet: alles pakken en Club is geplaatst. Is meteen bewezen dat blauw-zwart eindelijk een doelman heeft die wél het verschil maakt. Wéten de fans nu al, zo liefdevol werd de Limburger, die bijna ontploft van vertrouwen, ontvangen. En aangezien de laatste horde, het Zwitserse Basel of LASK Linsk, lichter weegt dan Dynamo Kiev, wil dat zeggen dat de supertransfer bij kwalificatie voor het kampioenenbal dan al zijn kostprijs van 7 + 2 miljoen heeft terugverdiend. We beginnen stilaan het spandoek ‘Vince is oúr King’ en het massale applaus dinsdag op de 11de minuut (ze traden in 2011 aan) voor het duo Mannaert-Verhaeghe te begrijpen: Club is steengoed bezig. De plotse tijding dat het sterkmaker Hans Vanaken aan Ajax kon verliezen, was dan wel even een domper. Maar met weer een pak miljoenen euro meer op de rekening lossen Verhaeghe en co dat ook wel op zeker?
Structureel, financieel en sportief: Club heeft straatlengte voorsprong op de concurrentie
Neen, Club leeft momenteel op een wolk. Heel goed beseffend: structureel, financieel en sportief zijn we in België een straatlengte voorsprong aan het nemen. “Hebben ze nu al tién jaar voorsprong“, roept niet alleen Gilles De Bilde, analist en… Anderlecht-icoon. Nu nog dat nieuwe stadion en het wordt meteen twintig jaar. En wat zo leuk is: toen Club in het seizoen 2016-2017 onder Preud’homme in de Champions League voetbalde, toonde het nog schrik. En wie schrik heeft, krijgt slaag: 0 op 18. We kunnen het ons onder Clement niet voorstellen, zoals Club onbevangen tegen een zo moeilijk te ontwrichten tegenstander – vorige competitie 18 tegengoals op 32 matchen – dinsdag durfde voetballen. “En neen, het was niet de bedoeling in de tweede helft met lange ballen te spelen, we wilden eigenlijk met hetzelfde voetbal op zoek naar een tweede goal.” Niet meteen meer zoals in de eerste helft – bij momenten stórmden ze bij balbezit vanaf 30, 35 meter met vijf, zes man vooruit – maar toch nog steeds met veel risico, het had zuur kunnen opbreken. Maar gróte appreciatie.
Daarom: was die tweede, geruststellende, goal niet eens onverdiend geweest – Schrijvers was er nog dicht bij – men mag ook niet te gulzig zijn, de 1-0 was júist als slot van een geslaagd Europees avondje, in alle betekenissen. En Mechele zat nog op de bank. En Diatta is nu ook weer terug. En misschien is een vervanger van Nakamba ook al niet meer zo nodig als Clement zou willen: Rits speelde dinsdag een prima match. Nogmaals: Vanaken kan een groot gemis worden, maar hoe groot is de weelde van Club niet als Jelle Vossen al drie keer na elkaar zelfs geen plaatsje op de bank meer waard is? Alle begrip voor zijn treurnis, hier open en eerlijk geventileerd. Maar het is maar een klein zwart wolkje aan een voor de rest stralende blauwe hemel boven Club Brugge.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier