Oorlogstoerisme is geen wedstrijd

Een enquête gehouden door CD&V Ieper bracht aan het licht dat Britse scholen die naar Ieper komen eerder kiezen voor een bezoek aan privaat museum Hooge Crater en het Memorial Museum Passchendaele 1917 dan aan het In Flanders Fields Museum.

De redenen die de scholen geven om het IFFM links te laten liggen, hebben echter amper betrekking op de inhoud van het museum. Je mag nog sterke pakketten ontwikkelen of straffe educatieve medewerkers hebben zoveel je wil, aan de moeilijke toegankelijkheid van de Ieperse binnenstad of een gebrek aan busparkings kunnen de museummedewerkers niets doen.

Zo ligt de bal toch in het kamp van het stadsbestuur en meer bepaald burgemeester Talpe, die bevoegd is voor mobiliteit. Voor CD&V Ieper komt het goed uit dat ze al eerder en meermaals de regeling voor de toeristenbussen op de korrel genomen hebben op de gemeenteraad. Wellicht is het ook even door de zure appel bijten. Door de ingrijpende heraanleg van de Leet konden de toeristenbussen immers niet langer hun passagiers afzetten op een steenworp van het museum. In dat opzicht was het misschien een geluk bij een ongeluk dat het zwaartepunt van de werken samenviel met de coronacrisis.

“Uiteindelijk is het vooral belangrijk dat de Britten blijven komen naar de Westhoek”

Oorlogstoerisme is ook geen wedstrijd met winnaars en verliezers. Uiteindelijk is het vooral belangrijk dat de Britten blijven komen naar de Westhoek, en niet welk museum ze in hun programma zetten. Zowel Hooge Crater als MMP1917 benadrukken dat ze liever niet vergeleken worden met het IFFM en al zeker geen baat hebben bij een teloorgang van het museum.

Het belang van een bekend museum als instappunt is niet te onderschatten en de aantrekkingskracht van zo’n landelijk topmuseum heeft de kleine broertjes geen windeieren gelegd. Of zoals Niek Benoot van Hooge Crater het formuleert: “Als het In Flanders Fields Museum goed draait, gaan wij ook goed draaien.” Omgekeerd geldt dan ook: als het IFFM verliest, dan verliest iedereen.