Karl schrijft een brief naar Yves Vanderhaeghe: “Wat hadden ze eigenlijk gedacht, de heren directeurs?”

Yves Vanderhaeghe. (foto Belga) © BELGA
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft deze week een brief naar Yves Vanderhaeghe. De trainer werd maandag ontslagen als coach van KV Oostende. De Roeselarenaar mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Beste Yves,

Hopelijk gaat het goed met je. Het was nog geen 1 november toen er maandag rond het middaguur plots een pot chrysanten voor je deur stond. Met een groen, rood en geel lintje aan. En een kattebelletje geschreven door Gauthier Ganaye. Die laatste ken je maar al te goed. Voor de mensen die meelezen: Ganaye is een jonge Fransman die door zijn goede connecties al een paar mooie kansen kreeg in de voetbalwereld, eigenhandig drie spelstijlen ontwikkelde, de voetbalschoen met noppen uitvond, ervoor zorgde dat Nice klaar is om PSG naar de kroon te steken en besliste dat een doel 2m44 hoog zou worden. Enfin, daar ga je toch vanuit als je hem hoort spreken.

Ik vroeg vier mensen in de entourage van KV Oostende om meneer Ganaye te typeren. Een omhooggevallen blaaskaak distilleerde ik uit de antwoorden die stuk voor stuk met een andere parafrasering dezelfde inhoud uitstraalden. Iemand wiens eigendunk buitenissige proporties is gaan aannemen. Voetbalploegen vallen tegenwoordig door de agenda van investeringsmaatschappijen in handen van dit soort mensen die geen enkele voeling meer hebben met het DNA van een club.

De onomkeerbaarheid van dit gegeven is een versmachtende gedachte en deze niet meer te ontwijken realiteit drijft me soms wat weg van het voetbal. Deze personen beslissen dus over het lot van andere mensen die met de beste bedoelingen bijdragen tot de sportieve uitbouw van een ploeg. Mensen zoals jij, Yves. Ik weet dat je kan relativeren. Maar plezant is anders. Dingen worden boven je hoofd beslist en als werknemer kan je niet anders dan je erbij neerleggen. Ik denk eerlijk gezegd dat weinig trainers met hetzelfde spelersmateriaal beter zouden doen. Dat kan altijd omdat de factor geluk in voetbal vaak het onderscheid maakt tussen plaats veertien en plaats negen in het klassement.

De voorbije zes weken haalde je met KV Oostende 4 op 6 tegen de rechtstreekse concurrenten Seraing en Zulte Waregem en 0 op 12 tegen de eerste vier van het klassement. Genk moest wachten tot in de 88ste minuut om tegen jullie de zege weg te kapen. Wat hadden ze eigenlijk gedacht, de heren directeurs? Dat je met een tweederangskern die in de breedte nauwelijks gestoffeerd is ploegen als Genk, Antwerp, Club Brugge en Union zou wegspelen?

Toegegeven, die 1-6 tegen Union kwam binnen, maar hoe je ploeg zaterdag veerkracht toonde op Jan Breydel liet het beste vermoeden voor het duel van komend weekend tegen KV Kortrijk. De kans om je ex-ploeg te kloppen, is je dus niet gegund. Ik hoop dat zondag bij een zege niemand anders de credits claimt. Je bent een man die meer respect verdient, Yves. Het feit dat je de perceptie over je trainerschap nu misschien wat tegen hebt, heeft veel te maken met het feit dat je de voorbije jaren T1 was bij clubs die door overnames al jarenlang op een zee vol draaikolken en woeste golven zwalpen.

Jij moet voor jezelf beslissen hoe graag je dit doet en of je het ook in de toekomst wil blijven doen. Misschien is de hang naar het geluid van een doffe trap tegen een bal in je hoofd niet te stillen. Dan kan je straks op zoek naar een andere ploeg. In jouw geval zou ik het evenwel weten. Na bijna drie decennia in de voetbalwereld lonken er nog altijd nieuwe horizonten. Er zijn genoeg bedrijven die Yves Vanderhaeghe kunnen gebruiken en waar de job wat minder volatiel zal zijn dan nu het geval is. In het bedrijfsleven beslist een bal die op de pal uiteenspat of net wel binnen gaat niet over iemands lot.

En wat er ook gebeurt, voor mij beland je in de geschiedenis van het voetbal als de speler die voor Anderlecht zes seizoenen lang een ontegensprekelijke meerwaarde was en ons land bijna vijftig keer vertegenwoordigde in een interland. Bovendien is er een groot voordeel aan je ontslag van deze week, Yves. Er komt in de donkere wintermaanden wat tijd vrij voor gezelligheid. Je bent even niet langer geringd en gepiercet door het monotone voetballeven. Een etentje met vrienden, gewoon eens naar de markt gaan en een koffietje drinken in een bruine kroeg, een paar extra padelpartijtjes per week. Het behoort allemaal tot de mogelijkheden. Geniet ervan en hopelijk tot snel. Ergens te lande.

Met warme groeten,