Jeanne

Schrijfster Ann De Craemer heeft een passie voor wandelen en fotografie. Elke week maakt ze in Tielt een beeld waarover ze haar gedachten deelt.

In elk dorp of elke stad lopen er mensen rond die van vlees en bloed zijn, maar in mijn hoofd de vorm van een personage aannemen. Ze zijn het soort figuren van wie ik me afvraag of ze binnen tien jaar nog zullen bestaan. Ze heten ‘dorpsfiguren’ maar komen ook in steden voor, al vallen ze daar minder op en worden ze, vanwege de anonimiteit van de grootstad, sneller als ‘gek’ omschreven.

Ik heb in Tielt veel dorpsfiguren gekend. Ik herinner me Kristiaantje, die altijd met zijn pijp rondliep. Toen ik een foto van hem maakte, gebruikte hij zijn tabaksdoos als zijn eigen camera. Er was Marc Soete, die me aan Picasso deed denken: glimmende karakterkop, donkere ogen en diepe groeven in de wangen. Ne goeiendag, zei hij tegen iedereen. Ik heb dikwijls met hem gepraat en vaak mis ik hem nog wanneer ik langs ‘zijn’ bankje passeer in wat elke Tieltenaar de Conventieweg noemt. Tijdens zijn begrafenis zat de kerk afgeladen vol. Marc was iedereens vriend.

Ze zijn het soort figuren van wie ik me afvraag of ze binnen tien jaar nog zullen bestaan

Vorig weekend vernam ik dat Jeanne Loosveldt is overleden. Hoewel ik nooit tegen haar heb gepraat, ontroerde het nieuws me. Jeanne was kunstenares. Ik ken plekken waar prachtige beeldhouwwerken van haar staan. Jarenlang zag ik haar elke dag door mijn straat schuifelen. Vaak bleef ze lang staren naar een etalage of een voorbijganger. Ik stelde me dan voor dat ze in haar hoofd aan het beeldhouwen was. Men fluisterde dat ze de rijkste vrouw van Tielt was. Dat weet ik niet, maar wat haar sierde, was dat ze zich van uiterlijk vertoon weinig aantrok.

Eerst zag ik haar steeds minder en daarna helemaal niet meer. Zondag las ik op Facebook dat ze was overleden. Haar geboorte- en sterfdata hebben haast iets poëtisch: 24.04 – 25.05. Jeanne werd 88 jaar, maar in de herinneringen van veel Tieltenaars zal ze nooit sterven.