Gezocht: ministers

Hilde Crevits uit Torhout is na 16 jaar ministerschap the last West-Vlaming standing. © JAMES ARTHUR GEKIERE BELGA
Bart Casteleyn
Bart Casteleyn Hoofdredacteur KW

Wij waren er klaar voor… maar Alexander De Croo blijkbaar niet. We hadden zelfs al een portret gemaakt… maar dat zit nu ongelezen in het archief. Het mocht niet zijn. West-Vlaanderen telt ook vandaag nog altijd één minister. Inderdaad: máár één minister.

Na een nieuwe ongeziene stoelendans bij Open VLD bleek Bruggeling Jasper Pillen plots wéér ‘ministeriabel’. Nog maar enkele weken geleden werd de blauwe ondervoorzitter hier en daar al genoemd als opvolger van Quick…

Maar het mocht niet zijn. Een Antwerpenaar kwam in de plaats van de opgestapte Kortrijkzaan als minister van Justitie. Pillen verdween uit het federaal parlement en kon zich “met veel plezier” concentreren op zijn schepenambt in Brugge.

Tot Bart Somers begin deze week plots het licht zag. De Mechelaar stapte uit de regering-Jambon en stort zich vol overgave op zijn stad. Bij het afscheid sprak Somers de hoop uit dat “de nieuwe generatie” hem zou opvolgen… en in onze provinciehoofdstad begon het geroezemoes weer. Kenners tipten ook nu de Brugse ‘nieuweling’…

Wij verdienen meer… maar het mocht blijkbaar niet zijn

Maar het mocht weer niet zijn. De premier maakte zowaar een ‘oude’ bekende minister: Gwendolyn Rutten, die pas verklaard had dat ze zich op haar Aarschot zou storten. Soit. Een interview met een nieuwe West-Vlaamse minister zul je in deze krant dus niet vinden.

Meer dan vijf jaar werk ik mee aan de meest West-Vlaamse krant ter wereld. In die tijd zagen we hier nogal wat ministers verdwijnen. Bart Tommelein koos als trendsetter voor zijn Oostende. Geert Bourgeois uit Izegem moest plaats ruimen voor Sterke Jan uit Brasschaat. Kustjongen Sander Loones verslikte zich na 28 dagen in het zand van Marrakech en Vincent Van Quickenborne vervoegde heel recent dit rijtje. Rest ons nog Hilde Crevits uit Torhout. Na 16 jaar ministerschap is zij the last West-Vlaming standing.

We mogen het hier eens luid zeggen: één is te weinig. Antwerpen telt vier regeringsleden. Limburg en Vlaams-Brabant drie, Oost-Vlaanderen zelfs vijf (!). Wij zijn onderbedeeld. Onterecht onderbedeeld. Want hoe je het ook draait of keert: een minister zorgt voor zijn provincie. Wij verdienen meer… maar het mocht blijkbaar niet zijn.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier