Schrijfster Ann De Craemer heeft een passie voor wandelen en fotografie. Elke week maakt ze in Tielt een beeld waarover ze haar gedachten deelt.
De Zesse. Dat is de naam van zes horeca-uitbaters rond de markt die na het succes van het WK-dorp besloten om de handen in elkaar te slaan. Hun eerste evenement vond dit weekend plaats: een overdekt après-skidorp. Het was meteen een schot in de roos. Zelf was ik er niet, maar ik hoorde dat het over de koppen lopen was. Wat ik ook hoorde, was de luide muziek van Radio Topkaas – bekend van Melkrock – en dat tot twee uur ‘s nachts. Sommige inwoners van het centrum doen bij ieder evenement in de centrumstraten hun beklag, het liefst op Facebook en het liefst met veel zin voor dramatiek, maar ik vind dat behoorlijk kleinzerig: als je, net zoals ik, in volle centrum woont, weet je dat je af en toe geluidshinder zal hebben. Mij stoort dat niet: voor ‘s nachts zijn er oordoppen en overdag zijn de muziek en het geroezemoes net een bewijs dat Tielt bruist. Daar kunnen we met z’n allen toch alleen maar tevreden over zijn?
Meerdere keren per week een voorstelling
Toen ik twee jaar lang in Brussel woonde, spraken mensen uit vooral de culturele wereld me wel eens minachtend aan over mijn geboortestad. Dat er in zo’n boerengat toch helemaal niets te beleven viel? Ik verdedigde Tielt, maar meestal viel mijn repliek in dovemansoren. Het dedain van sommige grootstedelingen was een van de redenen waarom ik in 2008 naar mijn roots terugkeerde.
Wie het programma van het cc Gildhof en Malpertuis bekijkt, ziet meteen dat je hier meerdere keren per week een voorstelling kunt meepikken. Op Malpertuis moeten we trouwens veel trotser zijn: een van de beste toneelgezelschappen van het land heeft zijn thuisbasis in onze stad!
Het enige wat ik mis, zijn nog een paar extra goeie restaurants
Voor wie wat minder van ‘hoge cultuur’ houdt, is het aanbod ook groot. De Tieltse Feesten, Melkrock, Green on Red, optredens op de markt op de Vlaamse en Nationale Feestdag, de Modeloper en ik vergeet er vast nog een paar. Het enige wat ik mis, zijn nog een paar extra goeie restaurants. De Traagheid is een fantastische nieuwkomer, maar graag meer van dat.
En het Gildhof? Dat is na alle perikelen rond het aanwezige asbest eindelijk gerenoveerd. Ik kon het onlangs zelf aanschouwen, want ik ging naar de film A Beautiful Boy. Een cinema hebben we helaas niet in Tielt, maar in de stadsschouwburg kunt u wel om de twee weken actuele films gaan bekijken. Reden tot klagen hebben we dus niet. Integendeel, laten we met z’n allen trots zijn in een kleine provinciestad te wonen die zo’n gevarieerd en rijk cultuuraanbod heeft.
Tielt Gespot
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier