Na de bonte kleurenpracht van krokussen kleuren duizenden gele paasbloemen Oostendse parken en gazons. En bij de eerste deugddoende zonnestralen wekken groene vingers tuinen en terrassen uit de winterslaap.
Het lentegevoel uit zich triomfantelijk, grijze wintertinten keren in zichzelf. Een scala voorzichtige voorjaarstinten ontkiemen en geven hoop. Met een nieuwe blik zien we bloeiende bloemen en horen we vogelgezang. Ook al maakt één zwaluw de lente niet, de verkwikkende energieboost doet zijn werk. Bomen schudden de slapers uit hun takken, botjes ontspruiten, vogels bouwen nesten en bosviooltjes rollen paarse lopers uit. Op het strand zegeviert de lente: de zee ruikt naar zout en zilt en de eerste waterplanten komen tot leven. Golven verwelkomen bulderend de eerste strandgasten, schelpen borduren kleurrijke tapijten en vinnige strandlopertjes paraderen langs de vloedlijn. Straks, als het zeewater zal opwarmen, zwemmen de rode ponen weer in onze wateren. Paaiplaatsen worden opgezocht en de mariene kinderkamers wachten op broed.
“Ook op het strand zegeviert de lente”
Ook bij de boeren kriebelt de lente, met mest en andere stoffen besproeien ze de akkers. Er moet geoogst worden! Ik vrees voor de gevolgen, want veel van die stoffen komen terecht in sloten en rivieren en belanden uiteindelijk in zee. Meststoffen zetten dan hun werk verder en veroorzaken een ongelimiteerde algengroei wat nefast is voor de visfauna.
Help, het lentegevoel mag niet in zee kapseizen door nitraten en fosfaten! Vissers willen ook oogsten.
Opinies
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier