Nadat eerder dit jaar leeuwinnen Kefira en Assagi al naar de eeuwige jachtvelden trokken, is zaterdag nu ook mannetjesleeuw Aru gestorven. Een bittere pil voor dierenarts Melissa Nollet en de zeven dierenverzorgers van Bellewaerde, die hun hart verloren hadden aan de zachtaardige Aru. “Hij deed er een half uur over om 300 meter af te leggen”, zucht Melissa.
Aru kwam in april 2019 van de Zoo Augsburg in Duitsland. “Dat was een grote verandering ten opzichte van de vorige leeuw. We waren gewoon om een heel agressieve leeuw te hebben, heel dominant ten opzichte van de leeuwinnen, en dan komt er zo’n grote, slanke, rustige, kalme leeuw toe. Hij heeft wel een beetje zijn mannetje moeten staan met de vrouwtjes, zussen Kefira en Assagi. Enkele maanden nadat hij was toegekomen kreeg hij een infarct, waardoor heel zijn linkerkant was verzwakt. Zes maanden hebben we hem alleen moeten laten om te recupereren en dan hebben we het opnieuw geprobeerd. Het was zijn laatste kans. Mocht het hier niet lukken dan zou het gezien zijn leeftijd en zijn gezondheidsproblemen ook elders niet meer lukken. Gelukkig hebben we hem toch in de groep kunnen integreren. Op dat vlak heeft het toch goed gehad de laatste jaren.”
Kefira en Assagi
Het is niet het eerste overlijden van een leeuw dat Bellewaerde moet verwerken dit jaar. In mei en augustus stierven ook al Kefira en Assagi. “De ene had een tumor in de baarmoeder, met uitzaaiingen in de buikholte. Daar was niets aan te doen. In augustus zagen we dat de zus wat trager werd en dan is het vrij rap gegaan. We hielden haar binnen maar op de laatste dag kreeg ze serieus moeite met haar ademhaling. We deden haar in slaap om te kijken wat er aan de hand was en er zat een zwelling van veertig op vijftig centimeter onder haar rechterpoot. Ook een tumor dus, weliswaar een compleet andere.”
Euthanasie
De doodsoorzaak van Aru is nog niet bekend. “Sinds hij alleen was, hielden we hem goed in de gaten want dat is toch niet ideaal. Aanvankelijk deed hij het goed. Hij was vrij rustig, maar de dierenverzorgers merkten op dat hij de laatste weken minder actief was en dat hij moeite had om zich voort te bewegen. Hij deed er dertig minuten over om 300 meter te wandelen. Hij had 24 uur op één plaats gelegen. Op dat moment weet je dat hij er genoeg van heeft gehad. Alle verzorgers die op die dag in het park waren, waren ook aanwezig bij de euthanasie. Uiteraard ging dat gepaard met de nodig emoties, logischerwijze vloeien er wel traantjes op zo’n moment”, zegt Melissa.
Pittig moment
Een van de aanwezige dierenverzorgers was Shana Smolders (30) uit Antwerpen. “Ik werk nu ongeveer vier jaar in Bellewaerde dus ik ben hier toegekomen ongeveer hetzelfde moment als Aru”, vertelt Shana. “De aankomst had ik net gemist, maar de introductie en de eerste kennismaking met de leeuwinnen heb ik wel van op de eerste rij kunnen volgen. De katten zijn voor mij wel belangrijk. Zo neem ik samen met enkele andere collega’s de training voor mijn rekening. Het was dan ook een pittig moment, zeker niet leuk. Dat is toch iets dat je heel de dag met je meedraagt en niet goed van bent. De komende weken zal het ook wel nog moeilijk zijn. We gaan niet meer langs bij de leeuwen en dan voel je al het gemis. Het is ook een belangrijk symbool dat wegvalt. Ik moet in naam van alle verzorgers wel vertellen dat wij allemaal dankbaar zijn dat we dit konden doen voor hem, voor zijn welzijn. Als hij lijdt, dan is inslapen de beste keuze. Je kan hem verlossen uit zijn lijden, dat is toch ook iets moois dat je kan geven. Zo bekijk ik dat toch.”
Bijna 16 jaar
Aru zou op 4 oktober 16 jaar geworden zijn. “Ook Kefira en Assagi waren zestien jaar toen ze stierven”, vervolgt Melissa. “In de natuur worden leeuwen maximaal 12 jaar. Aru zou in de natuur al zeker niet meer geleefd hebben gezien gezondheidsproblemen. In een dierentuinwereld is 16 wel de gemiddelde leeftijd. Het kan ouder. We hebben hier zelfs nog eentje gehad van twintig, maar dat is toch uitzonderlijk.”
Nieuwe leeuwen op komst
Bellewaerde, dat Koning Leeuw als uithangbord heeft, deed ondertussen al een aanvraag bij EAZA (European Association of Zoos and Aquaria, red.) om een nieuwe groep leeuwen te kunnen krijgen. “Sinds kort zijn de leeuwen een EEP, een officieel kweekprogramma”, vertelt Melissa. “Hun studboek werd opgewaardeerd omdat de bedreiging in Afrika toeneemt. De coördinator gaat nu zoeken in het arsenaal. Dat kan heel snel gaan, bijvoorbeeld dit jaar nog, maar het kan ook een tijdje duren. Vooral als de leeuwen uit Groot-Brittannië moeten komen, want sinds de brexit is daar een hele papiermolen aan verbonden. Zo zijn we al bijna twee jaar aan het wachten op een Amoerluipaard uit Engeland.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
