Vanaf zaterdagavond 2 april strijden elf kinderen tien weken lang op Play4 voor de titel in ‘Come Dance With Me’. In dit nieuwe tv-programma staan de kinderen niet alleen op het podium, maar dagen ze ook één van hun ouders uit die dezelfde danspasjes moeten uitvoeren. Nico Naert en dochter Manon uit Ingelmunster doen ook mee.
Nico (46) is getrouwd met Nathalie Depoortere. Ze hebben twee kinderen. Olivier (18) studeert aan de VUB in Brussel en volgt judo op nationaal niveau bij Dirk Van Tichelt, Manon (15) zit in het vierde jaar van de De! Kunsthumaniora in Wilrijk. Nico is een gewezen judokampioen die nog altijd actief is in de sport. Hij is aangesloten bij judoclub Koksijde en geeft trainingen aan judoclubs in Roeselare, Bavikhove én Koksijde.
Manon zat nog maar in de derde kleuterklas toen ze al bezig was met dansen. Ze maakte al deel uit van de dansgroep van Studio 100, danst bij Dansschool Dançar in Roeselare en trok zelfs al naar Amerika om te dansen. “Onze twee kinderen zitten allebei op internaat of kot. Ze gaan elk hun eigen weg en doen wat ze graag doen”, vertelt Nico. “Manon zal later beroepshalve bezig zijn met dans bij een gezelschap of als leerkracht. Olivier vindt wel zijn weg in de judo.”
Castingbureau
In het voorjaar van 2021 had Nico ongetwijfeld nooit gedacht dat hij ruim één jaar later – samen met zijn dochter – te zien zou zijn in een tv-programma. “Het was Ricardo van Dansschool Dançar die een boodschap doorstuurde dat een tv-programma op zoek was naar meisjes om te dansen. Hij vroeg of hij onze dochter mocht inschrijven. We vonden dat goed. In mei 2021 kregen we telefoon van een castingbureau, die meer gegevens wilden van Manon. Pas na enkele telefoons en zoommeetings kregen we te horen dat het voor een dansprogramma was, waarin één van de ouders ook moest meedansen. Ooit deed mijn vrouw wat danservaring op bij Isabelle Beernaert, maar ze werkt in de privé. Ik ben sportleerkracht in Ter Groene Poorte in Brugge, zodat ik mij meer kon vrijmaken.”
Manon was er heel vlug mee weg, maar voor mij was dat moeilijker
Nico Naert
“Ik besloot die uitdaging aan te gaan. Eind juni 2021 begonnen die opnames in de AED Studio’s in Lint. Voor mijn dochter was het goed dat ze eens die tv-wereld leerde kennen, een totaal nieuwe beleving. Door die tv-ervaring mee te maken, kijken we nu wel met een ander oog naar programma’s op tv.”
Doorzettingsvermogen
Nico en Manon mogen niet zeggen hoe het programma verloopt en hoever ze zijn geraakt. Ze wilden wel stilstaan bij de opnames. “We mochten onze dansen niet zelf uitkiezen”, vervolgt Nico. “Er werd een choreograaf aangesteld. Mijn dochter traint in school 20 à 25 uren per week. Ik totaal niet, ik heb een sporthobby. Ik moest echter wel op hetzelfde niveau kunnen dansen zoals mijn dochter. Tijdens de vakantie trainde ik vijf uren per dag. Dat was lastig. Onze choreograaf gaf uitleg en thuis moesten we dat inoefenen. Dansleraar Ricardo uit Roeselare gaf ons nuttige tips. Ik kan je verzekeren dat dit niet gemakkelijk was.”
“Dansen is een totaal andere manier van bewegen dan judo. Bewegingen die er eenvoudig uitzagen, waren voor mezelf niet zo eenvoudig om uit te voeren. Ik moest luisteren naar de muziek, luisteren naar de tekst en dan accenten erin leggen. Ik moest de dansen constant herhalen. Manon was er heel vlug mee weg, maar ik… dat was iets anders. Ik zat constant met één of ander liedje in m’n hoofd, zelfs ’s nachts of wanneer ik aan het winkelen was”, lacht Nico. “Dansen is niet zo gemakkelijk. Je moet een verhaal, een gevoel overbrengen met je dans. Je moet happy zijn als de dans happy moet zijn, maar ook emotie tonen als er verdriet aan te pas komt. Dat leert Manon op school, maar ik niet. Ik was al tevreden dat ik de danspasjes kende en dat ik geen black-out kreeg. Ik had vooral schrik om die danspasjes te vergeten.”
Sterkere band
Manon geeft toe dat ze in dat programma vooral technieken bijleerde. “En de band met mijn papa is sterker geworden. Ik was vooral een mama’s-kindje, mijn papa was altijd bezig en weg met mijn broer voor de judo. Door dit programma trokken we vaak met elkaar op en moesten we ook close met elkaar omgaan. Ik bewonder zijn doorzettingsvermogen. Ik heb ontdekt dat we meerdere dezelfde eigenschappen hebben: dezelfde humor, een beetje zot doen, allebei een beetje ADHD”, lacht Manon. “Ik ben zo blij dat we samen deelnamen. Dat is iets wat ze ons niet meer kunnen afnemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
