Mensen met beperking runnen Hotel Middelpunt voor mensen met (én zonder) beperking: hier is alles écht all-inclusive

Een weekje vakantie aan zee is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Hotel Middelpunt in Middelkerke zorgt ervoor dat het dat wel wordt, voor personen met en zonder een beperking. Die er in de watten worden gelegd door personen met en zonder een beperking.

Het is op zich geen opmerkelijk tafereel: een groepje Nederlandse gasten geniet van de zon op het binnenterras van Hotel Middelpunt, ze praten en lachen. Bijzonder is wél dat het voor deze mensen met een beperking mogelijk is om hier een zorgeloze, ontspannen vakantie te beleven. Hotel Middelpunt is dan ook uniek in zijn soort. Sinds 2013 wordt het uitgebaat als een sociaal tewerkstellingsproject van maatwerkbedrijf Mariasteen vzw. Er werken personen met een beperking, onder begeleiding van maatwerkcoaches. “Geen zorghotel, maar wel een hotel met zorg”, zo omschrijft Francine Duron (62) het die er sinds vier jaar aan de slag is. Ze startte als zaalmedewerker en is vandaag manager. “We hebben dus geen verpleegkundigen in huis, maar werken samen met de groep Altrio, externe thuisverpleegkundigen voor wie dat nodig heeft.”

Verder is zowat alles wat iemand die meer of minder zorg nodig heeft op vakantie voorzien: de nodige ruimte om overal met een rolstoel doorheen te komen, veel lichtinval, aangepaste badkamers, tilliften, familiekamers, ijkpunten voor slechtzienden, drempelloze terrassen…

Heel inclusief

Francines engagement en betrokkenheid zijn duidelijk en eigenlijk heeft ze het liever niet over mensen met een beperking. “Bij ons werken alleen mensen met talenten. We kijken naar wat iemand kan, niet naar wat hij of zij niét kan. Wij zien het onderscheid niet meer en dat zorgt voor een prettige sfeer, zowel onder ons personeel als bij de gasten. Iedereen voelt zich hier aanvaard en opgenomen. We hebben dan ook heel wat gasten die regelmatig terugkeren.” Dat publiek is heel divers: senioren, jonge gezinnen, groepjes en groepen met hun begeleiders, uit ons land maar ook uit Nederland, Duitsland en Frankrijk. “Een doorsnede van de maatschappij, heel inclusief”, klinkt het.

“Hier tellen je talenten, niet je beperkingen”

Niet dat alles rozengeur en maneschijn is in Hotel Middelpunt. “Ook bij ons loopt er al eens iets verkeerd, maar waar gebeurt dat niet? Over het algemeen gaat het echt heel vlot. We moeten er alleen rekening mee houden dat de meesten van onze mensen er een iets lager werktempo op nahouden, en dat ze een goeie structuur nodig hebben. Vorige week was het hier even spannend toen we plots heel wat concertgangers voor de optredens van Rammstein in Oostende op bezoek hadden. Een publiek dat we niet bepaald gewend zijn, maar ook dat is ons gelukt”, lacht Francine.

Het hotelteam telt in totaal 35 personeelsleden die samen zorgen voor het onderhoud van de ruimtes en de dienstverlening. Daarnaast staan ze ook in voor vergaderingen en evenementen én ze baten nog het restaurant uit. Dat laatste is geen sinecure. “We bieden zoals andere hotels verschillende formules aan: ontbijt, half of vol pension. Maar onze gasten hebben vaak meer nodig. We zijn gespecialiseerd in diëten, gemixte of sondevoeding, alle mogelijke intoleranties… Daarvoor werken we met draaiboeken waarin alles uitgeschreven staat voor elke gast. Dat voorkomt ook dat we iemand telkens opnieuw moeten vragen wat voor hen van toepassing is.”

Band met gasten

Een uitdagende job om dit alles in goeie banen te leiden, maar Francine doet het naar eigen zeggen doodgraag. “De mensen die in een maatwerkbedrijf werken zijn heel eerlijk. Als ze kwaad zijn, blijkt dat duidelijk, als ze blij zijn, krijg je meteen een knuffel… Het is prettig om met hen te werken en ze presteren ronduit goed, vind ik. Bovendien zijn zij maar ook heel wat gasten intussen vrienden geworden.”

“Wie in een maatwerkbedrijf werkt, is altijd heel eerlijk”

Francine toont me het uiterst doordachte hotel van onder tot boven. In het restaurant plooit Wendy Ghillebert (41) alvast een stapel servetten voor de volgende shift: “Ik werk hier intussen elf jaar en ik doe het nog steeds heel graag”, klinkt het. “Ik doe de zaal: opdienen, tafels dekken, het ontbijtbuffet klaar zetten…” Of ze ergens moeite mee heeft? “Neen, ik kan alles”, lacht ze. Of toch: “Van een koppeltje dat hier al negen jaar op vakantie kwam, is er onlangs iemand overleden. Het viel me emotioneel zwaar, omdat we intussen zo’n goeie band hadden. Want zo gaat dat hier wel…”