Het alles overheersende nieuws van 2022 in de haven was de fusie met Antwerpen in april. Zeebrugge kreeg internationaal aansluiting met de wereldtop voor containers en de energietransitie, nationaal ondervonden we hoeveel meer politieke armslag Port of Antwerp-Bruges opwekt. “Het elkaar tegenwerken is voorbij, maar veel havengebruikers vinden nog niet hun draai in het grotere geheel”, zeggen de bedrijven.
Op 22 april was er na jaren ‘vrijage’ de fusie van de havens van Zeebrugge en Antwerpen. Of beter gezegd: de overname van Zeebrugge door Antwerpen, want we moeten een kat een kat noemen. De haven van Antwerpen was in alles – goederenvolume, personeel, economische waarde – vijf of zes keer groter dan Zeebrugge. D
e Antwerpse goesting om Zeebrugge in te lijven was echter bijzonder groot, want Stad Brugge kreeg in de fusiehaven 20 procent van de aandelen, gewaardeerd op bijna 200 miljoen euro, terwijl het ingebrachte kapitaal van de voormalige Maatschappij van de Brugse Zeehaven ‘slechts’ 100 miljoen euro bedroeg. Bovendien krijgt de Brugse stadskas jaarlijks een winstdeelname die voor het lopende boekjaar op ruim 6 miljoen euro geraamd wordt.
Samen sterker
Burgemeester Dirk De fauw werd ondervoorzitter van de Port of Antwerp-Bruges. Hij maakt vorige week op het Vlaams Havendebat van het vakblad Flows de balans van de fusie op. “Volgens een studie van Deloitte waren we niet concurrentieel, maar in belangrijke mate aanvullend. Zeebrugge is sterker in aardgas en roro-diensten, onder meer als grootste autohaven ter wereld en als uitvalsbasis naar het VK.”
“We zijn beiden samen goed in containers, waarbij Zeebrugge voordeel haalt uit de beschikbare ruimte, terwijl in Antwerpen alles vol zit. De toekomst voor onze energiehaven zit in waterstof, en daarvoor heeft Antwerpen met zijn chemische cluster de kennis en behoefte. Het is een voordeel dat we nu voor alle dossiers met een gezamenlijk standpunt naar de Vlaamse regering en het havencliënteel kunnen stappen. We zijn één vennootschap, ook op internationaal vlak.”
Aan de kant van de Zeebrugse havenklanten is een meer kritisch geluid te horen. “De fusie is door beide stads- en havenbesturen met de beste intenties opgezet en ik denk dat het management het beste voorheeft met de gezamenlijke Port of Antwerp-Bruges. Maar hier lokaal zien we nog niet echt de veranderingen, integendeel. De kantoren van het havenbestuur staan leeg, de verantwoordelijken zijn minder goed bereikbaar en de tarieven voor de havengebruikers slaan op”, zegt Marc Adriansens, voorzitter van de vereniging van private havenondernemingen in Zeebrugge Apzi-Voka.
Vanop afstand
Het is een publiek geheim dat veel bedrijven, hun medewerkers en streekpolitici gefrustreerd zijn omdat de bijzonder goede prestaties van Zeebrugge verloren gaan in de achteruitgang van de containers in Antwerpen. “De mensen in Zeebrugge leveren topwerk maar zien dat niet terug in de cijfers en berichten die Port of Antwerp-Bruges verspreidt”, vertelden ons diverse havenspelers die anoniem wensen te blijven.
Ook Adriansens vangt dit gevoel in de havengemeenschap op. “We kenden in Zeebrugge inderdaad een topjaar maar zien dit nergens gepubliceerd. Het beleid is zeer professioneel maar de keerzijde daarvan is dat het vanuit Antwerpen gebeurt. Veel van onze leden hebben het moeilijk met de veranderingen: de afstand is groter, ze weten niet meer bij wie ze moeten aankloppen, de reactietijd is veel langer. Maar ik denk dat dit normaal is bij elke fusie, het moet zijn tijd hebben. Toch blijven we alert met ons tienpuntenprogramma voor investeringen in de zaken waarin Zeebrugge sterk is. We moeten zien dat dit nog allemaal zal gebeuren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
