“Geïnteresseerden krijgen geen lening van de bank”

Bakkerij Sioen uit Aartrijke staat te koop sinds juli 2016. Hoewel er heel wat bakkers geïnteresseerd zijn om de zaak over te nemen, is de bakkerij nog niet verkocht. Dat heeft niets te maken met de prijs van de bakkerij, maar wel met de banken. “De banken willen geen lening geven. Ze worden afgeschrikt door de concurrentiestrijd die bakkers leveren met supermarkten”, getuigen Bruno en Cindy Sioen.

De bekende Bakkerij Sioen is gelegen langs de Brugsestraat in Aartrijke. De bakkerij is al 23 jaar lang het kindje van bakker Bruno Sioen (47) uit de Poperbosstraat in Torhout. “Ik heb de bakkerij zien groeien en ik zie haar dus ook als mijn kind”, begint Bruno. Maar hoe graag hij zijn kind ook ziet, hij wil er binnenkort afscheid van nemen om aan iets nieuws te beginnen. “Niet dat ik mijn werk niet meer graag doe, integendeel zelfs, ik steek er nog elke dag mijn hart en ziel in en zal dit doen tot de bakkerij overgelaten is. Maar ik werk 19 uren per dag – ik sta in mijn bakkerij en in de winkel – en dat is te veel. Ik wil meer tijd voor mijn gezin en voor ons sociaal leven”, aldus Bruno.

Hij wordt daarin gesteund door zijn vrouw Cindy Dejaegher (37), die zelf voltijds werkt als regioverantwoordelijke bij het Brugse schoonmaakbedrijf Cleandienst én ook nog eens bijspringt in de bakkerij. “Er is inderdaad nauwelijks nog tijd over voor ons gezin of ons sociaal leven en dertien maanden geleden kregen we er ook nog een dochtertje bij, Lily-Marie. Het zou dus leuker zijn als we samen wat meer tijd konden doorbrengen. Maar dat is eigenlijk niet mijn grootste zorg. Ik zit meer in met Bruno’s gezondheid. Zoveel werken, dat kan niet goed zijn”, zegt Cindy overtuigd.

Vorig jaar in juli zetten ze hun bakkerij met woning te koop, maar voorlopig is die nog niet verkocht. “Nochtans kregen we al heel wat kandidaten over de vloer. Maar de redenen waarom ze afhaken zijn altijd dezelfde. Ofwel krijgen ze geen lening van de bank, ofwel durven ze uiteindelijk toch de sprong niet wagen omdat ze opzien tegen de concurrentiestrijd die ze moeten leveren met de supermarkten”, getuigt het koppel.

“Waarom ze geen lening krijgen bij de banken? Ten eerste omdat de bank vraagt om er wat eigen geld in te kunnen steken en als je dat niet hebt, willen ze je niets lenen. En ten tweede omdat ook de banken weten welke concurrentiestrijd bakkers moeten leveren tegen de supermarkten.”

Met liefde gemaakt

“Wij kunnen niet klagen, onze bakkerij draait heel goed, maar we moeten ook wel die strijd voeren. Nochtans kun je een brood uit de supermarkt niet vergelijken met een brood van bij de warme bakker, simpelweg omdat het bij een warme bakker altijd vers is én met liefde gemaakt is. Wij bakken zelfs twee keer brood per dag, verser kan het dus niet zijn! Die versheid kun je doortrekken naar al onze eigen producten: verse boterkoeken, verse taarten,… Uiteraard kunnen supermarkten hun taartjes goedkoper aanbieden, maar je moet er wel bij nemen dat die taartjes al drie dagen gemaakt zijn voor ze in de winkel terechtkomen en dus niet meer vers zijn. Gierigheid bedriegt de wijsheid!”

Ongelijke strijd

“Ik ben bestuurslid van de Bakkersbond en ik hoor het veel bakkers zeggen dat ze een ongelijke strijd moeten voeren tegen de supermarkten. Ik roep de mensen dan ook graag op om bij hun lokale warme bakkerijen te kopen, want als die verdwijnen zijn we gedoemd om alleen nog brood uit de supermarkt te eten. En zeggen dat sommige gemeenten smeken om een warme bakker“, neemt Cindy het op voor de bakkers. “Wij kennen ook al onze klanten bij naam en zijn ook oprecht geïnteresseerd in hen. Als je naar een supermarkt gaat, ben je een nummer. Bij ons niet.”

Wat Bruno wil doen als zijn bakkerij verkocht is? “Ik ben er nog niet uit: tuinaanlegger, ruitenwasser,… Het is me eigenlijk om het even op dit ogenblik, als het maar een job is waardoor ik buiten kan werken. Ik heb al die jaren binnen in m’n bakkerij gewerkt, nu wil ik buiten zijn. Maar totdat de bakkerij verkocht is, geef ik me nog voor de volle 200% in de bakkerij. Het is tenslotte m’n levenswerk”, besluit Bruno.