54 jaar geleden begon voor Regina Vanderhaeghe (72) in het café van haar moeder in Dikkebus haar carrière als kapster. Na meer dan een halve eeuw houdt ze er nu mee op, maar echt met volle goesting gebeurt dat niet. “Maar je moet een keer stoppen.”
Voor Regina begon het allemaal in ’t Hoekske, het café van haar moeder in Dikkebus. “Ik was toen net 18 en had school gelopen in de ‘Lamotjes’ (Immaculata, red.) in Ieper. In het café kreeg ik een plekje achteraan de zaak. Mensen kwamen naar mij toe en als er niet onmiddellijk plaats was, gingen ze in het café iets drinken. Toen werd nog niet op afspraak gewerkt, dat bestond niet. Ook een sluitingsdag was er niet. Klanten kwamen binnen en vroegen of ik hun haar kon doen”, aldus Regina, die vier jaar in het café aan de slag bleef.
“In 1974 zijn we getrouwd en toen verhuisde ik naar de toenmalige Dorpsstraat, die later de Dikkebusseweg werd. Op die plaats bleef mijn kapsalon zeven jaar lang, voor we definitief naar de Kerkstraat kwamen, waar mijn man Guido en ik nog steeds wonen.” Regina oefende haar job in totaal zomaar eventjes 54 jaar lang uit. “Ik kon eigenlijk al eerder stoppen, maar ik had daar geen zin in. Ik deed het gewoonweg nog veel te graag. Ook nu had ik nog geen goesting om mijn salon te sluiten, maar je moet er een keer mee ophouden. Ik moet een beetje denken aan mijn gezondheid, hoewel ik het natuurlijk wel zal missen. Vooral de praatjes met de klanten. In de loop der jaren leer je iedereen goed kennen. Ik zal mijn klanten wel nog terugzien in het dorp, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn.”
Trouwe klanten
“Het haar van mijn man Guido zal ik wel blijven knippen en misschien ga ik af en toe bijspringen bij mijn dochter in Poperinge. Ellen werkt als kapster in het Heilig Hart, maar in bijberoep ontvangt ze mensen thuis. Onlangs was ze ziek en ging ik al even een handje toesteken.”
Op het laatste kreeg Regina toch nog zo’n 30 klanten over de vloer. “Jonge mensen kwamen er niet meer bij, maar er zijn er een stuk of vijf die er sinds het prille begin al bij waren. In die 54 jaar zijn ze altijd naar mij blijven komen, stel je voor. Ze waren ontgoocheld toen ik ze vertelde dat ik zou stoppen.” Regina kapte zowel mannen als vrouwen. “Mannen zijn het trouwste publiek, als je hun haar de eerste keer goed doet, blijven ze terugkomen. De stiel is in de loop der jaren enorm veel veranderd, maar ik heb mij altijd blijven bijscholen. Ik trok zelfs eens naar Duitsland en naar Engeland om les te volgen.”
De kapster wou afscheid nemen met een receptie, maar door corona zag ze daarvan af. “Ik heb toen maar elk klant apart een geschenkje bezorgd. Sommigen vonden het echt jammer dat ik stop. Iedereen was wel heel dankbaar, wat wel fijn is. In een zwart gat vallen? Ik denk het niet. We zitten in heel wat verenigingen. Zodra het wat goed weer wordt, springen we op onze fiets. Stilzitten is niet echt iets voor Guido en mij.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
