Joke Devynck: “Schilderen is voor mij pure vrijheid”

Joke is niet alleen een straffe actrice, maar imponeert ook met haar kunstwerken. (gf)
Joke is niet alleen een straffe actrice, maar imponeert ook met haar kunstwerken. (gf)
Bert Vanden Berghe

Vanaf volgende week exposeert actrice en theatermaker Joke Devynck nieuw werk in een Antwerpse galerie. Het resultaat is bijzonder kleurrijk en expressief. “Ik droom ervan om eens twee jaar fulltime met schilderen bezig te zijn”, klinkt het.

In de Antwerpse galerie van juwelenmaakster Daisy Verheyden vindt vanaf volgende vrijdag de expo A cage went in search of a bird plaats. Naast werk van Jan Marchand en Bart Luijten exposeert ook de Oostendse Natasja Lefevre en actrice Joke Devynck, die roots heeft in de Westhoek.

De meeste kennen Joke van haar werk op de theaterplanken en van verschillende rollen voor televisie en film. Ze schreef ook twee theaterstukken: Anna voor Bronks en Kleur , een monoloog waarbij ze schilderde op scène. Maar ook in haar vrije tijd trekt ze zich graag terug in haar atelier. Eerder al exposeerde ze met werken die ze maakte in het avondonderwijs, maar nu komt ze voor het eerst naar buiten met compleet nieuw en vrij werk. “Ik heb er wel lang over nagedacht”, bekent Joke. “Maar ik probeer geen stress te hebben, al vind ik het wel megaspannend. Het is eerder een gezonde, voortstuwende spanning. Want schilderen geeft mij enorm veel goesting. Ik doe het zo graag. Al is het vloeken nu, op mijn laatste schilderij dat nog af moet. Maar een deadline is nog zo slecht niet”, glimlacht Joke.

De werken van Joke Devynck zijn een explosie van kleur. (gf)
De werken van Joke Devynck zijn een explosie van kleur. (gf)

Door de coronacrisis was er veel extra tijd om te schilderen. “Voor mij is schilderen pure vrijheid. Als acteur is je medium je eigen lijf, maar nu is het iets dat technisch gezien los staat van mij. Een instrument dat je als het ware kan loslaten.”

Het ontstaan van haar werken gebeurt eerder organisch. “Ik neem foto’s van mijn omgeving. Dat gaat van objecten tot mensen en details ervan. Die gooi ik dan samen of abstraheer ik. Er komen veel kleuren bij kijken, ja. Er zijn ook twee houtskoolwerken, die iets dramatischer ogen. Maar ze zorgen er wel voor dat er een fijn contrast in mijn werk zit. Kleur heeft mij altijd al gefascineerd, vandaar ook mijn monoloog indertijd.”

Inspiratie

“Ik ben ontzettend visueel ingesteld. Dat is tijdens het spelen en schrijven ook zo. Alles inspireert mij. Of dat lastig is? Soms, ja. Het is het zoeken naar die vorm dat niet altijd even simpel is. Wat wil ik brengen en hoe wil ik dat vertalen op doek? Ik wil dat op een zo helder mogelijke manier doen, zodat mijn innerlijke wereld iets universeels kan worden. Ik wil dit blijven doen. Mijn droom is om ooit wel eens twee jaar lang te kunnen focussen op het schilderen. Al zal dat eerder zijn als de kinderen de deur uit zijn en ik wat meer financiële ademruimte heb. (lacht) Maar ik ben er wel van overtuigd dat je in die twee jaar wel goed op één thema kan doorwerken en zo je eigen stem kan verfijnen.”

Doorgaans speelt Joke een rol op basis van een tekst, geschreven door iemand anders, maar nu is alles – van begin tot einde – volledig van haar. “Ik weet niet of dat zozeer kwetsbaarder is. Het klinkt misschien raar, en waarschijnlijk heeft het ook iets met de leeftijd te maken, maar het zal mij worst wezen. Natuurlijk wil ik blijven groeien in wat ik doe, maar het fijne aan schilderen is dat niemand zegt wat je moét doen. Fantastisch is dat!”

‘A cage went in search of a bird’, van 30 april tot en met

16 mei in de Maurice Verbaetsteeg 21 in Antwerpen. Info:

www.daisyverheyden.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier