Vorige week bracht Brihang zijn nieuwe plaat ‘Droomvoeding’ uit en de voorbije dagen stond hij er zelfs letterlijk mee op de markt. Een verse plaat met daarop elf nummers waarin hij herkenbare hersenspinsels weet te vatten in rake zinnen en pure poëzie. En hier en daar voorzien van een soundbite. Zijn dochtertje Inti wenst alle luisteraars in het eerste nummer een vrolijk ‘Hallo’, maar in het vierde nummer is ook Laure Depuydt uit Rumbeke te horen. Wienda?
Geen zorgen als de naam geen belletje doet rinkelen: Laure Depuydt is geen zangeres of muzikante, en rappen doet ze ook niet. Laure (32) groeide op in Rumbeke, maar woont intussen al een tijdje in de buurt van de hoofdstad, samen met haar man Stijn Dewulf en hun drie zoontjes. Beroepshalve is ze vroedvrouw. En hoe vreemd het ook mag klinken: zo kom je dus ook op een album van Brihang.
Geboortehuis
Laure werkt in het geboortehuis van het Erasmusziekenhuis in Anderlecht. Een ‘geboortehuis’, zeg je? “Als je denkt aan een klassiek verloskwartier, dan is dat een ziekenhuisbed, veel medische apparatuur, een eerder steriele omgeving”, omschrijft Laure. “In een geboortehuis is dat anders. Je hebt een ruim dubbel bed, er is kleur, er speelt muziek en er is één-op-één begeleiding. De bevalling zelf verloopt zo natuurlijk mogelijk. Er zijn momenteel maar twee geboortehuizen in ons land verbonden aan een ziekenhuis, maar eigenlijk zou dat voor mij de standaard mogen zijn.”
Het is zo dat de paden van Laure en Brihang elkaar kruisten. “Boudy (Verleye, Brihang zijn ‘echte’ naam red.) en zijn vrouw Inca kwamen bij ons aankloppen, al vrij laat in de zwangerschap”, vertelt Laure. “Het grappige is dat ik aanvankelijk helemaal niet doorhad dat hij het was. Ik heb hem nochtans vrij veel aan de lijn gehad in die periode. En ik herkende ergens zijn stem wel, maar heb er nooit bij stilgestaan.”
Vlaams onderonsje
Maar herkend of niet, er was wel snel een goeie band. “Allebei een West-Vlaams accent, dat maakt iets los hé”, aldus Laure. “Zeker ook bij de bevalling zelf. Inca is bevallen in een Franstalig ziekenhuis. Mijn collega en ik waren daar de enige Nederlandstaligen. Het was daar echt een Vlaams onderonsje. Het is trouwens ook pas dan, nà de bevalling dat ik heb beseft dat de papa Brihang was. Boudy vertelde dat de naam van z’n zoontje, Lalo, ‘een lied zingen’ betekende. Het was pas met die duidelijke link naar de muziek dat mijn frank viel. ‘Ik had je niet herkend zonder je klak’, heb ik eruit geflapt. (lacht)”
“Brihang zijn stem herkende ik wel ergens van, maar ik heb er nooit bij stilgestaan”
Een paar weken na de bevalling volgde nog een tweede verrassing. “Tijdens een van de prenatale consultaties had Brihang een opname gemaakt toen we naar de hartslag van z’n zoontje in de buik van Inca luisterden”, vertelt Laure.
“Ik had er toen niet bij nagedacht. Gewoon een papa die dat wil opnemen. Maar toen kwam een mailtje met een link naar het liedje ‘Mama’s buik’ op SoundCloud en de vraag of het oké was dat hij daarin een opname had gebruikt waarin ik te horen was”, zegt Laure.
Kloppend hartje
“Nu hoort ‘m zijn eigen hartritme. Dat is soms wel bizar voor hen’, kan je Laure op het einde inderdaad horen zeggen, op de beat van Lalo’s kloppend hartje. Dat was dus oké voor Laure. Het liedje kwam op een mini-cd’tje te staan dat in het geboortekaartje zat én prijkt nu ook gewoon op het nieuwe album. “Ik vind het wel tof, ja”, geeft Laure toe. “Ik voel me vereerd. Ik kende zijn muziek al en vind het prachtig hoe hij z’n teksten maakt. Maar voortaan volg ik hem natuurlijk nog wat intensiever.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier