“Arno was een vriend geworden” vertelt Peter Craeymeersch, directeur van Toerisme Oostende. “Een fantastisch man en een ongelooflijk artiest. Ik zal hem heel hard missen.”
“In mijn jeugd was Arno al belangrijk voor me”, aldus Peter Craeymeersch. “T.C. Matic was een ongelooflijk vernieuwende groep en het allereerste concert dat ik bijwoonde. Maar het is door de eerste editie van het Filmfestival in 2007 dat ik hem persoonlijk leerde kennen. Serge Feys bracht me met hem in contact en we spraken af in Au Roy Henry. Ik legde uit wat we van plan waren en vroeg of hij wou meedoen als eerste master. Hij zei ja en belde meteen met Michel Piccoli en met Jane Birkin om af te komen. Zo ging ik buiten met een centrale gast en met twee bijzondere bezoekers. Arno zette voluit zijn schouders onder het Filmfestival en dat was voor de eerste editie heel belangrijk. We waren gelanceerd.”
“Later zijn we contact blijven houden, met de jaren zelfs meer en meer. We organiseerden concerten voor zijn 65ste verjaardag, samen met Danny Willems werd Cinema Arno georganiseerd, de expo in Ciné Capitole, en voor zijn 70ste verjaardag brachten we het boek Van Arno tot Zweig uit, ook grotendeels geïnspireerd door Arno. Ik hoorde hem zo om de twee weken. Ook toen hij ziek was, al ging dat soms wel wat moeilijker. Arno heeft heel sterk tegen zijn ziekte gevochten. Toen ik hem belde om een nummer te maken voor de opening van het Ensorhuis, was hij daar meteen enthousiast over. Het was toen dat hij – op zijn manier – vertelde dat hij ziek was. Ik ben toen enorm geschrokken en wist ook meteen hoe ernstig dat was. Ook al wisten we dat er geen hoop meer was, zijn dood komt toch hard aan.”
Weergaloos artiest
“Ik vond Arno een ongelooflijk lieve gast, die het heel goed met de mensen voor had”, zegt Peter Craeymeersch. “En natuurlijk een ongelooflijk artiest, die al die jaren zijn eigen ding gedaan heeft, op een weergaloze manier. Hij heeft ongelooflijk veel gepresteerd. Arno was een van de grootste artiesten van het land, maar bleef toch heel gewoon, heel bescheiden. Soms was hij heel ernstig, soms lachten we ook. Hij was heel geëngageerd en betrokken bij wat er gebeurde in de wereld. Een fantastische mens.”
“Fenomenaal ook wat hij nog kon toen hij al zo ernstig ziek was. De concerten, de plaat waar hij aan werkte. Een beer! En geen klager. De laatste maanden is er heel goed voor hem gezorgd. Hij heeft op een goede manier afscheid kunnen nemen. Ik ben ook blij met wat we nog voor hem hebben kunnen doen, onder meer met de Livetime Achievement Award op het Filmfestival. Ik zal hem heel hard missen. Zijn présence, zijn telefoontjes, een wijn drinken in Hotel du Parc… Maar hij laat een berg aan mooie herinneringen achter.”
In memoriam Arno
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
